دوره 10، شماره 19 - ( 1-1401 )                   دوره 10 شماره 19 صفحات 162-119 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (1717 مشاهده)
این پژوهش با رویکردی تفسیرگرایانه سعی دارد به تدوین عناصر برنامه درسی مبتنی بر عمل در آموزش عالی ایران از دیدگاه متخصصان تعلیم و تربیت بپردازد. رویکرد پژوهشی به­کار برده شده از نوع روش­شناسی کیفی بوده که به مصاحبه­های نیمه ساخت­یافته با 21 نفر از کنش­گران دانشگاهی پرداخته است. داده­های حاصل از مصاحبه­ها براساس رویکرد پژوهشی نظریۀ زمینه­ای در قالب سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ماحصل آن تعیین عناصر الگوی برنامه درسی مبتنی بر عمل در هفت عنصر: هدف، محتوا، راهبردهای یاددهی یادگیری، مواد و منابع، فرصت­های یاددهی یادگیری، شرایط محیط یادگیری و ارزشیابی بوده است. هرکدام از این عناصر دارای مولفه­هایی است.
متن کامل [PDF 563 kb]   (380 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ترغیب نواندیشی در عرصه نظر و نوآوری در عرصه عمل برنامه ریزی درسی
دریافت: 1400/6/2 | ویرایش نهایی: 1401/8/8 | پذیرش: 1401/1/10 | انتشار: 1401/7/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.