هدف اصلی این پژوهش، کاوش مبانی و ریشههای نظریه برنامهدرسی عمل رایزنانه شواب است. به این منظور، پس از بررسی نظریه عمل رایزنانه شواب در مقدمه، مبانی و سرچشمههای آن در دیدگاههای ارسطو، دیویی و هابرماس بررسی شده است. بر این اساس، اینگونه استدلال شده است که شواب نظریه خود را با الهام از دیدگاههای ارسطو در تمایز میان فضیلتهای عقلانی و اخلاقی، مقولههای دانش و یادگیری از طریق عمل مفهومپردازی کرده است. همچنین تمایز میان امور نظری و امور عملی در اندیشه دیویی، دیدگاه او در تفکر به همراه کثرتگرایی در امور از شالودههای اساسی تکوین نظریه عملگرای شواب هستند. از سوی دیگر، ثنویت ابزاری – ارتباطی هابرماس، دیالوگ میان نمایندگان برای رسیدن به اهداف و شرایط گفتگو و مذاکره و همچنین تصمیمگیری در سطح خرد بر اساس عقلانیت ارتباطی، دلالتهای مهمی در نظریه عمل رایزنانه شواب داشتهاند.