هدف از پژوهش حاضر مشخص کردن نقش جو مدرسه و شیوههای مدیریت کلاسی در پیش بینی اهمال کاری معلمان می‌باشد. این پژوهش به جهت هدف کاریردی و به جهت نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی بوده که به صورت همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه معلمان مرد و زن دبیرستان‌های شهرستان دهدشت که تعداد ۲۱۶ نفر به عنوان نمونه و به روش نمونهگیری طبقه‌ای و بعه صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ی شیوههای مدیریت کلاسی مارتین و بالدوین(۱۹۹۸)، پرسشنامه جوسازمانی هالپین و کرافت(۱۹۶۳) و مقیاس اهمالکاری سازمانی صفاری‌نیا و امیرخانی(۱۳۹۰) بودند. یافته ها نشان داد که بین شیوههای مدیریت کلاس درس و اهمالکاری معلمان رابطه معنی‌داری وجود ندارد(۰,۰۶، ۰.۰۴ - ،۰۶/۰r=)، بین جو مدرسه و اهمالکاری معلمان همبستگی منفی و معنی‌داری وجود دارد(p<۰,۰۱،۲۹/۰- r=)، جو مدرسه نیز در پیش بینی اهمالکاری معلمان نقش موثری را ایفا مینماید و ضریب بتای منفی و معناداری دارد(، p<۰,۰۰۱،۳۱/۰- = β). بر اساس یافتهها می‌توان نتیجه گرفت که اهمالکاری معلمان را می توان بر اساس ادراک آنان از جو مدرسه پیش‌بینی کرد. منفی بودن ضریب رگرسیون نشان‌دهنده‌ی آن است که بالا بودن نمرات ادراک معلمان از جو مدرسه منجر به نمرات پایین اهمالکاری آنان خواهد شد و پایین بودن نمرات ادراک از جو مدرسه، اهمالکاری بالا را به همراه دارد.
