نشریه پژوهش‌های تربیتی

هدف پژوهش حاضر سنجش نقش مدیران دانشگاهی در توسعه اعضای هیأت علمی در دانشگاه­ های جامع شهر تهران بود. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع پژوهش­ کاربردی و از حیث گردآوری داده­ های پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه­ های جامع شهر تهران شامل دانشگاه تهران، شهیدبهشتی، تربیت مدرس و الزهرا به تعداد ۳۳۸۹ نفر بودند. با استفاده از روش نمونه­ گیری طبقه ­ای تصادفی متناسب  با حجم، تعداد ۲۲۹ نفر به ­عنوان نمونه انتخاب شدند. به ­منظور گردآوری داده‌های پژوهش از پرسش‌نامه‌ محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ­های حاصل از پژوهش آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی ال اس دی) استفاده شد. یافته­ های پژوهش نشان داد که از دیدگاه اعضای هیأت علمی نقش مدیران دانشگاهی در توسعه اعضای هیأت علمی یک نقش خنثی است و مدیران دانشگاهی نسب به توسعه اعضای هیأت علمی بی­ تفاوت هستند. همچنین حمایت مدیران دانشگاهی از توسعه اعضای هیأت علمی در سطح پذیرش و باور است اما پشتیبانی و مشارکتی در این زمینه ندارند. تفاوت معناداری بین انواع نقش­های مدیران دانشگاهی(حمایتی، غیرحمایتی و خنثی) در دانشگاه­ ها و گروه­ های علمی مورد مطالعه وجود داشت. با توجه به یافته ­های پژوهش می­توان نتیجه گرفت که خنثی بودن مدیران دانشگاهی نسبت به توسعه اعضای هیأت علمی و عدم حمایت آن­ها به ­صورت عملیاتی در سطح مشارکت و پشتیبانی از برنامه ­های توسعه اعضای هیأت علمی کیفیت آموزش در دانشگاه را با چالش ­های متعددی روبرو خواهد نمود.  

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه جو اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی عدالت سازمانی در بین معلمان مرد مقطع متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی از نوع هبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دبیران مدارس پسرانه شهر تهران (6435 نفر) بود که با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای تعداد 382 نفر به­‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده­های پژوهش از سه ابزار پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کولن(1987) رفتار شهروندی سازمانی لی و آلن(2002) و عدالت سازمانی(مورمن و نیهوف، 2001) استفاده شد. به­منظور تحلیل داده­های پژوهش از روش آمار توصیفی و استنباطی(مدل یابی معادلات ساختاری و رگرسیون) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین جو اخلاقی حاکم بر سازمان و رفتار شهروندی معلمان همبستگی مثبت و معناداری(56/0)وجود دارد. همچنین عدالت سازمانی نقش تأثیرگذاری(25/0) در رابطه با جو اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی معلمان دارد. به هر میزان جو اخلاقی حاکم بر مدارس مثبت­ و معنادار باشد، عدالت سازمانی نیز به­شکل بهتری انجام می­گیرد و معلمان رفتار شهروندی  بهتر و موثرتری  خواهند داشت. در مجموع می­توان نتیجه گرفت با توجه به تأثیر مستقیم و مثبت جو اخلاقی بر رفتار شهروندی سازمانی، ضروری است مدیران مدارس اقدامات موثری را برای ایجاد جو مطلوب اخلاقی در مدارس برای بهبود و ارتقاء رفتار شهروندی معلمان انجام دهند.