جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای یعقوبی

حسین محققی، فرشته مطهری فر، مهران فرهادی، ابوالقاسم یعقوبی، محیا حسینی،
جلد 15، شماره 49 - ( پاییز و زمستان 1403 )
چکیده


 این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین معنای زندگی و ذهن­آگاهی با شکوفایی و نقش میانجی کیفیت زندگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 1402-1401 در دانشگاه بوعلی سینا همدان بودند. گروه نمونه که شامل 379 نفر بود با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. و به پرسشنامه معنای زندگی (استیگر و همکاران، 2006)، پرسشنامه ذهن­آگاهی فرایبورگ، (والاچ  و همکاران،2006)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، (1996) و پرسشنامه شکوفایی (داینر و همکاران،2010) پاسخ دادند. برای تحلیل داده­ها از همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­های حاصل از این پژوهش نشان ­داد که اثرات مستقیم معنای زندگی و ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و شکوفایی مثبت و معنادار بودند (01/0p< ). همچنین اثر کیفیت زندگی بر شکوفایی نیز مثبت و معنادار بود (01/0p< ). طبق نتایج اثرات غیر مستقیم معنای زندگی و ذهن­آگاهی بر شکوفایی نیز مثبت و معنادار بود (01/0p< ). بر اساس این یافته­ها می­توان اینگونه استنتاج کرد که معنی زندگی و ذهن­آگاهی با واسطه­گری کیفیت زندگی بر شکوفایی تأثیر می­گذارند. افرادی که سطوح بالایی از ذهن­آگاهی را دارا هستند و در زندگی برای خود معنایی یافته­اند؛ کیفیت زندگی بهتری داشته و ارتقاء کیفیت زندگی نیز به سهم خود منجر به شکوفایی و بالندگی در فرد می­شود.
خانم صدیقه یعقوبی، دکتر زهره مجدآبادی فراهانی،
جلد 15، شماره 49 - ( پاییز و زمستان 1403 )
چکیده

با توجه به اهمیت شادمانی در زندگی افراد و شناخت عوامل تأثیرگذار بر احساس شادمانی ، هدف پژوهش حاضر آزمون مدلی بود که بر پایه آن احساس شادمانی با احساس کهتری و احساس تنهایی تبیین میشود. طرح پژوهش حاضر غیرآزمایشی بود که در آن از روش تحقیق همبستگی و روش آماری پیشرفته مدلیابی معادلات ساختاری بهره گرفته شد.  تعداد 210 دانشجو (134زن، 76 مرد) از دانشگاه پیام ‌نور تایباد شاغل به ‌تحصیل در نیمسال دوم 1401-1400 به شیوه‌ی در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پژوهش علاوه بر پرسشنامه جمعیت‌شناختی، پرسشنامه شادمانی ‌آکسفورد (هیلز و آرگایل، 2002)، مقیاس احساس تنهایی (‌راسل، 1996) و مقیاس احساس کهتری (یائو و همکاران، 1998) را تکمیل کردند. تحلیل همبستگی نشان داد که بین احساس کهتری و شادمانی رابطه منفی و معنادار، بین احساس کهتری و تنهایی رابطه مثبت و معنادار، بین احساس تنهایی و شادمانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین، نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که احساس تنهایی به طور کامل، رابطه احساس کهتری و شادمانی را واسطهگری میکند. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که احساس کهتری فقط از طریق افزایش احساس تنهایی، شادمانی دانشجویان را کاهش میدهد. با توجه به نقش شادمانی در سلامتی و موفقیت تحصیلی دانشجویان، تدوین و اجرای مداخلات پیشگیرانه در افزایش شادمانی و کاهش احساس تنهایی در دانشجویان در سطح دانشگاه پیشنهاد میشود.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه پژوهش‌های تربیتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 |

Designed & Developed by : Yektaweb