میثم غلام پور، هادی پورشافعی،
جلد 7، شماره 40 - ( 1-1399 )
چکیده
آموزش کودکان پیشدبستانی با توجه به تأثیرات تربیتی و روانشناختی از اهمیّت ویژهای برخوردار است. این مهم برای نوآموزان مناطق روستایی به دلیل فقر فرهنگی محیط و در برخی موارد دوزبانگی نوآموزان از اهمیّت ویژهای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ادراک مربیان پیشدبستانی ضمیمه مدارس ابتدایی روستا در مورد چالشهای این مراکز به روش پدیدارشناسی انجام شد. جامعه آماری، کلیه مربیان این مراکز در شهرستان قائنات در استان خراسان جنوبی، در سال تحصیلی 98-1397 بودند. براساس نمونهگیری هدفمند، 17 نفر از این مربیان در این پژوهش شرکت کردند. دادهها، از طریق مصاحبه نیمهساختار یافته جمعآوری شدند. تحلیل دادهها از طریق کدگذاری موضوعی انجام شد. جهت بررسی پایایی نتایج نیز از روش بازبینی توسط مشارکتکنندگان و ممیزان بیرونی استفاده شد. براساس یافتهها؛ نتایج در 4 مقوله اصلی و 11 محور؛ ادراک مربیان از ماهیّت(غیر ضروری و اجباری و مفید اما مزاحم)، چالشهای سطح خرد(چالشهای مرتبط با مربی، محتوا و چالشهای تربیتی)، چالشهای سطح کلان(چالشهای محیطی، مدیریتی، همکاران و والدین) و سطح فراسوی کلان(نبود پشتیبانی و عدم برنامهریزی مدون)، دستهبندی شد. در نهایت با توجه به نتایج بهتر است آموزش و پرورش با توجه به اهمیت این دوره نسبت به تربیت مربیان تخصصی در زمینه آموزش کودکان پیشدبستانی و فراهم آوردن ساختار سازمانی مدون برای این دوره نسبت به رفع چالشهای این مراکز به خصوص در مناطق روستایی و مراکز ضمیمه مدارس ابتدایی اقدام کند.
دکتر زینب محمدزاده، دکتر افسانه قنبری پناه، دکتر مژگان مردانی راد، دکتر یلدا دلگشایی،
جلد 12، شماره 46 - ( 6-1402 )
چکیده
هدف ازمطالعۀ حاضر، بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر پذیرشوتعهد بر تنیدگی والدگری و انعطافپذیریشناختی والدین دارای کودک پیشدبستانی بود. طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و گروه کنترل بود. روش آماری به کار رفته برای تحلیل دادهها، تحلیل واریانس اندازهگیری مکرّر (طرح مختلط) بود. 120 مادر مراجعهکننده به سرای تداوم شهرداری ساری در سال 1398 جامعۀ پژوهش بودند. دو پرسشنامۀ انعطافپذیریشناختی (دنیس و واندر وال، 2010)، پرسشنامۀ تنیدگی والدینی (ابیدین، 1995) ابزار به کار رفته در این پژوهش بود. در مرحلۀ اول از میان 60 مادر که نمرات 25 تا 50 درصد پایین پرسشنامهها دریافت کرده بودند، تعداد 30 نفر انتخاب شدند و به صورت کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. کلاسهای آموزشی مبتنی بر پذیرشوتعهد در 8 جلسه برگزار شد و و گروه کنترل در کلاسهایی با محتوای متفاوت در 8 جلسه شرکت کرد. زمان و محل برگزاری کلاسها، روزهای دوشنبه و چهارشنبه در سرای تداوم شهرداری ساری بود. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرشوتعهد، سبب افزایش انعطافپذیریشناختی (اندازۀ اثر در زمان، 653/0) و (اندازۀ اثر در گروه، 331/0) و کاهش تنیدگیوالدگری (اندازۀ اثر زمان، 803/0) و (اندازۀ اثر در گروه، 416/0) شده است. نتیجهگیری میشود که آموزش مبتنی بر پذیرشوتعهد سبب افزایش انعطافپذیریشناختی و کاهش تنیدگیوالدگری والدین دارای کودک پیشدبستانی میشود. پیشنهاد میشود با هدف بهبود سبک های فرزندپروری وافزایش سازگاری کودکان از پروتکل آموزش مبتنی برپذیرشوتعهد در مدارس، کلینیکهای وابسته به آموزش و پرورش در قالب کارگاههای آموزشی استفاده شود.