دوره 6، شماره 4 - ( 12-1398 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 49-42 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه خوارزمی تهران
چکیده:   (1597 مشاهده)
زمینه و هدف: با ظهور و گسترش فناوری، استفاده از شبکه ­های اجتماعی چون اینستاگرام، فیس بوک، وبلاگ­ ها، فروم­های گفتگو و پلتفرم­های بسیار دیگر ارتباط و تعامل فراگیران با یکدیگر و با اساتید به صورت فزاینده­ای سهولت پیدا کرده­است. این موضوع باعث انباشت مقادیر زیادی از داده و اطلاعات در مورد نگرش، تجارب یادگیری، نظرات و احساسات دانشجویان در مورد فرایند یاددهی-یادگیری شده است. ایده­ کاوی یکی از کاربردهای رو به رشد دانش داده کاوی است که می­تواند آموزش عالی را از طریق کشف الگوها و مدل­های موجود در نظرات کاربران در برنامه ریزی بهتر، سیاست گذاری آگاهانه­ تر و مدیریت موفق ­تر یاری رساند. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی کاربردهای ایده­کاوی برای بهبود فعالیت­ های اموزش عالی در کشور است.
 
روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و از نظر روش توصیفی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پژوهش­ها و منابع مرتبط با ایده­کاوی است که در پایگاه­های اطلاعاتی معتبری چون IEEE، SSCI،Elsevier ، CIVILICA ،Science Direct در دوره جمع‌آوری داده‌های پژوهش در بهار سال 1398موجود بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 35 مقاله با هدف بررسی و توصیف ایده­کاوی آموزشی و تحلیل کاربست آن در آموزش عالی مورد پایش قرار گرفت.
یافته­ ها: براساس بررسی­های انجام شده در این پژوهش مشخص شد که ایده­ کاوی می­تواند بعنوان یک ابزار اثر بخش در سه بخش 1. ارتقا و بهبود عملکرد دانشجویان، 2. طراحی بهتر دوره­های الکترونیکی و 3. ارزیابی اثربخشی فعالیت­ های آموزشی دانشگاه­ ها، اساتید و برنامه­ های مختلف،  استفاده شود و کاستی­ ها، نقاط قوت و ضعف­های موجود را معلوم کند.
نتیجه­ گیری: آموزش عالی می­تواند از طریق کاربست ایده­ کاوی به تحلیل احساسات، نظرات و عقاید تولید شده توسط دانشجویان بپردازد. کاوش این اطلاعات ارزشمند، نهاد­های آموزشی، مدیران و معلمان را قادر می­ سازد تا بتوانند تصمیم­ گیری های مناسب­تری در امر آموزش اتخاذ کنند و  با ارتقا کیفیت خدمات آموزشی باعث بهبود و ارتقا عملکرد تحصیلی و آینده شغلی افراد شوند.
متن کامل [PDF 455 kb]   (549 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.