هدف: پژوهش حاضر با هدف جمعبندی و کمیسازی نتایج پژوهشهای انجام شده در زمینه ارتباط بین سبکهای رهبری مدیران و فرسودگی شغلی کارکنان انجام شده است. روش پژوهش: به منظور ترسیم تصویری روشن از ارتباط بین این دو متغیر، تمام مطالعات مرتبط با موضوع پژوهش را در پایگاه‌های اطلاعاتی ملی و بین‌المللی جستجو نمودیم. در مجموع، بر مبنای معیارهای ورود و خروج پژوهش تعداد 19 مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل نتایج از نرمافزار Stata-17 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج فراتحلیل نشان داد که اندازه اثر ترکیبی مطالعات مربوط به ارتباط بین سبکهای رهبری مدیران با فرسودگی شغلی کارکنان در مدل اثر تصادفی برابر 0.35- است. همچنین، بـه طـور جداگانه، اندازه اثر هر یک از سبکهای رهبری مدیران بررسی شد و نتایج بیانگر آن است که رهبری رابطهمحور 0.42- ، رهبری تحول‌محور 0.34- ، اخلاقمحور 0.51- ، رهبری تبادلمحور 0.22-، رهبری معنویتمحور 0.20-، و رهبری اصیل 0.35- با فرسودگی شغلی کارکنان رابطه معکوس و معناداری دارند.
نتیجه‌گیری: از آنجا که فرسودگی شغلی بر سلامت روانی-جسمی افراد تاثیرات قابل توجهی بر جای میگذارد، گسترش فرسودگی شغلی در بین کارکنانِ سازمانها میتواند خطرناک و نگرانکننده باشد زیرا بهرهوری، تعهدکاری، رضایتمندی و کیفیت زندگی آنها را به چالش میکشد. بنابراین، لازم است مدیران در تعامل با کارکنانشان، سبک رهبری را انتخاب نمایند که فرسودگی شغلی کمتری به دنبال داشته باشد.
