پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی معنادرمانی مبتنی بر اندیشه­های مولانا و درمان پذیرش و تعهد بر حافظه سرگذشتی سالمندان انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. از میان سالمندان مراجعه­کننده به مراکز توانبخشی سالمندان روزانه بهزیستی شهرستان ساری، 66 نفر (46 زن و 20 مرد) نمونه پژوهش با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. جهت جمع­آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختار یافته حافظه سرگذشتی استفاده شد. برای گروه آزمایشی اول، معنادرمانی مبتنی بر اندیشه­های مولانا و برای گروه آزمایشی دوم، درمان پذیرش و تعهد، هرکدام به مدت 8 جلسه 75 دقیقه­ای ارائه گردید و در این مدت گروه کنترل، هیچگونه مداخله­ای دریافت نکردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان دادند که معنادرمانی مبتنی بر اندیشه­های مولانا و درمان پذیرش و تعهد، موجب بهبود حافظه سرگذشتی و مؤلفه­های آن در سالمندان شده است؛ همچنین، یافته­ها نشان دادند بین اثربخشی دو گروه معنادرمانی و درمان پذیرش و تعهد بر حافظه سرگذشتی سالمندان، تفاوت معناداری وجود داشته به طوریکه معنادرمانی مبتنی بر اندیشه­های مولانا توانسته بر حافظه سرگذشتی سالمندان موثرتر واقع شود.

واژه‌های کلیدی: معنادرمانی مبتنی بر اندیشه‌های مولانا، درمان پذیرش و تعهد، حافظه سرگذشتی، سالمندان، فرهنگ.

متن کامل [PDF 547 kb]   (1406 دریافت)