فصلنامه روانشناسی شناختی

هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش غیررسمی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه خوارزمی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. نمونه گیری به شکل تصادفی انجام گرفت. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه بود که پس از انجام مصاحبه­های ‏اولیه، تهیه گردید. پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه و محاسبه آلفای کرونباخ آن و تأیید شاخصه­های ‏روان­سنجی پرسشنامه، این پرسشنامه در سطح 850 دانشجوی دختر و پسر به تساوی توزیع گردید. با حذف پرسشنامه­های ‏مخدوش 733 پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. در تحلیل عامل داده­ها، 13 عامل (با 48/47 درصد تبیین واریانس) مشخص شد. آزمون مقایسه­ای ‏‏به عمل آمده در مصادیق آموزش‏های ‏غیررسمی در سطح دختران و پسران دانشجو، نشان داد که دانشجویان دختر در زمینه­های ‏پژوهش در مسایل دینی، افزایش شناخت دینی، آشنایی با مقوله جهانی شدن و تفکرات سیاسی مختلف به شکل معناداری بالاتر از پسران قرار گرفته‏اند ‏و پسران در زمینه­های ‏توجه به باطن دین، توجه بیشتر به اخلاقیات به جای احکام، نگرش‏ها ‏و فعالیت‏های ‏سیاسی و کاربری نامناسب از فن‏آ‏وری‏ها ‏و پسرفت فرهنگی، به شکل معناداری بالاتر از دختران قرار گرفته‏اند.
 

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش انعطاف­پذیری شناختی در پیش­بینی نومیدی و تاب­آوری در دانشجویان بود. تعداد 277 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بودند با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. آزمودنی­ها با تکمیل پرسشنامه­ی انعطاف­پذیری شناختی، مقیاس­های نومیدی بک و تاب­آوری کانر و دیویدسون در این پژوهش شرکت نمودند. برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش­های ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه به شیوه­ی همزمان استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که خرده مقیاس ادراک کنترل­پذیری توانست نمره­ی کل نومیدی و همه­ی خرده مقیاس­های آن را به طور منفی پیش­بینی کند. همچنین، خرده مقیاس ادراک گزینه­های مختلف، نمره­ی کل نومیدی و خرده مقیاس­های یأس در دستیابی به خواسته­ها و انتظار منفی نسبت به آینده را به طور منفی پیش­بینی نمود. خرده مقیاس ادراک توجیه رفتار نیز خرده مقیاس عدم اطمینان به آینده را پیش­بینی کرد. نتایج رگرسیون چندگانه همزمان در پیش­بینی تاب­آوری نشان داد که خرده مقیاس­های ادراک کنترل­پذیری و ادراک گزینه­های مختلف، تاب­آوری را پیش بینی­نمودند. از بررسی یافته­ها می­توان این­گونه نتیجه­گیری کرد که انعطاف­پذیری شناختی،توانایی پیش­بینی نومیدی و تاب­آوری را دارد. بنابراین آموزش انعطاف­پذیری شناختی از طریق درمان شناختی- رفتاری (CBT) می­تواند موجب کاهش نومیدی و افزایش تاب آوری شود.