هدف از مطالعهی حاضر بررسی تأثیر برنامهی آموزش ژیمناستیک به عنوان یک فعالیتحرکتی بر چرخشذهنی به عنوان یک فاکتورشناختی است. تحقیق حاضر با درنظرگرفتن گروهآزمایش با تمرین آموزش ژیمناستیک، از بین دانشجویان رشتهی تربیتبدنی، و گروهکنترل بدون تمرین و آموزش، از بین دانشجویان دیگررشتههای علومانسانی، هرگروه 40 نفر (20نفر پسر و 20 نفر دختر) انجام شد. ابتدا از هردوگروه آزمون چرخشذهنی پترز و همکاران (1995) گرفته شد و پس از آن گروهآزمایش، 9 هفته به برنامهی آموزش حرکات پایه و ابتدایی ژیمناستیک پرداختند. پس از اتمام جلسات آموزش، مجدداً پسآزمون از هر دو گروه گرفته شد. برای بررسی تفاوت در نمرات پیش و پس آزمون در دوگروه، از تحلیل کواریانس یکراهه (ANCOVA) و برای بررسی تفاوت چرخشذهنی بین دوگروهو دختران و پسران در نمرات پیش آزمون، از آزمون t استفاده شد. یافتهها، تفاوت معنادار در نمرات پسآزمون نسبت به پیشآزمون و تنها برای گروه آزمایش را نشان داد. تفاوت بین نمرات دانشجویان رشتهی تربیتبدنی و دانشجویان دیگررشتههای علومانسانی، به نفع دانشجویان تربیت بدنی معنادار بود. همچنین بین نمرات پسران و دختران در چرخشذهنی، تفاوت معناداری به نفع پسران مشاهده شد. مطالعهی حاضر حاکی از تأثیر برنامهی آموزش ژیمناستیک بر توانایی چرخشذهنی بود، که تأثیرات برنامهی مداخلهی حرکتی بر تواناییهای فضایی و شناختی را نشان میدهد.
