جستجو در مقالات منتشر شده


1 نتیجه برای نوستالژی

ابراهیم احمدی،
دوره 10، شماره 3 - ( 12-1401 )
چکیده

یافته­‌های پیشین، کارکردهای فراوان هیجان نوستالژی، برای نمونه افزایش سلامت روانی، را نشان داده­اند و پژوهش کنونی برای تبیین آن یافته­‌ها، این توضیح نظری را آزمون کرد که سودمندی­‌های نوستالژی از این راه به دست می­‌آیند که نوستالژی، خودِ راستین انسان را به یاد او می­‌اندازد. با هدف بررسی اثر نوستالژی بر اصیل بودن (ابراز خود راستین) و خود-تعریفی بیرونی (نگرانی دربارۀ برآورده کردن استانداردهای جامعه و انتظارهای دیگران)، از میان 30 هزار مشترک تلفن همراه در تهران و کرج، 451 نفر (200 مرد) با میانگین سنی 40 سال  با روش در دسترس گزینش و در یک طرح آزمایشی به­‌گونۀ تصادفی به دو گروه نوستالژی (که به یک خاطرۀ نوستالژیک اندیشیدند) و بدون نوستالژی (که به یک خاطرۀ معمولی اندیشیدند) گمارده شدند. ابراز خود راستین با پرسش­نامۀ اصیل بودن (کرنیس و گولدمن، 2006) و خود-تعریفی بیرونی با مقیاس تمرکز بر وابستگی‌­های بیرونی (ویلیمس و همکاران، 2010) اندازه‌­گیری شد. آزمون­های t نشان دادند که گروه نوستالژی شخصیت گذشتۀ خود را اصیل­‌تر درجه­‌بندی کرد و خود-تعریفی بیرونی کمتری گزارش داد و الگوسازی فرایند شرطی نشان داد که نوستالژی از راه افزایش اصیل بودن، خود-تعریفی بیرونی را کاهش داده است. این یافته‌­ها نشان می­دهند که اولا می­توان از نوستالژی در درمان بیماری­های روانی کمک گرفت، و ثانیا پیامدهای مثبت فراوان نوستالژی که در پژوهش­‌های پیشین نشان داده شده است از این واقعیت سرچشمه می­گیرند که نوستالژی خود راستین انسان­ها را به آنها نشان می­دهد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه روانشناسی شناختی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | فصلنامه روانشناسی شناختی

Designed & Developed by : Yektaweb