هدف پژوهش حاضر تاثیر حافظه آشکار حرکتی فوری، نزدیک و دور بر پردازش های بازتحکیم مبتنی بر ارتقاء، ثبات و تداخل پس گستر بود. نمونه آماری ۷۲ دختر جوان و راست دست بود. آزمودنی ها به دو گروه حافظه آشکار حرکتی فوری (گروه فراخوانی فوری، گروه فراخوانی فوری + تداخل فوری + آزمون خاطرآوری فوری)، دو گروه حافظه آشکار حرکتی نزدیک (گروه فراخوانی بعد از h ۵، گروه فراخوانی بعد ازh ۵ + تداخل تاخیری بعد ازh ۵ + اجرای آزمون خاطرآوری بعد از h ۵) و دو گروه حافظه آشکار حرکتی دور (گروه فراخوانی بعد از h ۲۴، گروه فراخوانی بعد از h ۲۴+ تداخل تاخیری بعد از h ۲۴+ اجرای آزمون خاطرآوری بعد از h ۲۴) تقسیم شدند. پژوهش شامل مراحل اکتساب و خاطرآوری بود و تکالیف زمان واکنش زنجیره ای متناوب و زمان واکنش دو انتخابی بینایی مورد استفاده قرار گرفت. در فاز اول مطالعه بازتحکیم مبتنی بر ارتقاء، و در فاز دوم بازتحکیم مبتنی بر ثبات و تداخل پس گستر بررسی شد. نتایج فاز اول مطالعه نشان داد بازتحکیم مبتنی بر ارتقاء برای گروه حافظه حرکتی آشکار دور (۲۴ ساعت فراخوانی) و نزدیک (۵ ساعت فراخوانی) رخ داد. نتایج فاز دوم نشان داد به ترتیب در گروه های حافظه نزدیک (فراخوانی بعد از h ۵ + تداخل تاخیری بعد از h ۵ + اجرای آزمون خاطرآوری بعد از h ۵) و دور (فراخوانی بعد از h ۲۴، فراخوانی بعد از h ۲۴ + تداخل تاخیری بعد از h ۲۴+ اجرای آزمون خاطرآوری بعد از h ۲۴) اثر بازتحکیم مبتنی بر ثبات رخ داد ولی گروه حافظه فوری (تداخل فوری + آزمون خاطرآوری فوری ) متحمل اثر تداخل پس گستر شده است.
