هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش توجه بر جستجوی بینایی بزرگسالان و کودکان بود. در این پژوهش با استفاده از نمونهگیری تصادفی هدفمند، 60 آزمودنی با توجه به معیارهای پژوهش (30 آزمودنی بزرگسال و 30 آزمودنی کودک بهنجار) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل آزمون توجه متمرکز، ارزیابی مختصر وضعیت روانی و پرسشنامهی محقق ساخته (جهت کنترل متغیرها) بود. ابتدا پیش آزمون (توجه متمرکز) برای آزمودنیها اجرا شد؛ سپس آزمودنیهای گروه بزرگسال به مدت سه هفته، 5 جلسهی 35 دقیقهای، آموزش دریافت کردند و گروه کودک نیز 10 جلسهی 45 دقیقهای، به مدت 5 هفته آموزش دریافت نمودند و در پایان پسآزمون برای آزمودنیهای هر دو گروه اجرا شد. دادهها با تحلیل واریانس چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از تأثیر معنادار آموزش توجه بر میزان پاسخ صحیح و زمان واکنش جستجوی بینایی بود. با توجه به تأثیر آموزش توجه بر جستجوی بینایی، اهمیت این آموزشها بر شکلدهی پردازش و فرایندهای شناختی صحیح، توجه به محرکهای موردنظر و پاسخگویی سریع و با دقت، بیش از پیش روشن میشود.
