جلد 17، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 464-444 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01-09-02-006
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nakhaei M, Mohebbi Tafreshi A, Saadi T. Assessment and spatio-temporal zoning of groundwater drought risk in Hashtgerd aquifer by groundwater resource index. Journal of Engineering Geology 2023; 17 (4) :444-464
URL: http://jeg.khu.ac.ir/article-1-3106-fa.html
URL: http://jeg.khu.ac.ir/article-1-3106-fa.html
نخعی محمد، محبی تفرشی امین، سعدی توفیق. ارزیابی و پهنه بندی مکانی-زمانی خطر خشکسالی آب‌های زیرزمینی در آبخوان هشتگرد توسط شاخص منبع آب زیرزمینی. نشریه زمین شناسی مهندسی. 1402; 17 (4) :444-464
محمد نخعی1 
، امین محبی تفرشی 2، توفیق سعدی3
، امین محبی تفرشی 2، توفیق سعدی3
1- دانشگاه خوارزمی
2- دانشگاه خوارزمی ،std_a.mohebbi63@khu.ac.ir
3- شرکت آب منطقه ای البرز
2- دانشگاه خوارزمی ،
3- شرکت آب منطقه ای البرز
چکیده: (1480 مشاهده)
افت شدید سطح آب‌های زیرزمینی در اثر استخراج بی‌رویه در درازمدت باعث خشک‌شدن جریان‌های آب زیرزمینی می‌شود که به آن پدیده خشکسالی آب‌های زیرزمینی می‌گویند. بر این مبنا هدف این تحقیق بررسی روند تغییرات و کاهش سطح آب‌های زیرزمینی است که با پدیده خشکسالی آب‌های زیرزمینی مشخص می‌شود. در این راستا از شاخص منبع آب زیرزمینی (GRI) برای ارزیابی شرایط خشکسالی آب‌های زیرزمینی و همچنین تجزیه‌وتحلیل الگوهای مکانی و زمانی آن بر مبنای داده‌های سطح آب زیرزمینی ۲۱ چاه مشاهده‌ای در بازه سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۹ استفاده شد. جهت تولید نقشه‌های پهنه‌بندی، نرم‌افزار ArcGIS مورداستفاده قرار گرفت. یافته‌های تحقیق خشکسالی متوسط تا شدید را در مناطق خاصی از منطقه موردمطالعه از سال ۲۰۰۱ نشان می‌دهد. علاوه بر این، همان‌طور که توسط نقشه‌های پهنه‌بندی GRI نشان داده شد، مناطق جنوبی و جنوب شرقی آبخوان حساسیت بیشتری نسبت به خشکسالی در مقایسه با سایر بخش‌های آن در طول بازه زمانی تعریف شده از خود نشان دادند. الگوی تغییرات مکانی - زمانی خشکسالی آب‌های زیرزمینی در آبخوان نشان می‌دهد به دنبال یک دوره خشکسالی متوسط از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳، وضعیت آبخوان بهبود جزئی داشت و به‌طورکلی از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ شرایط پایداری برقرار شد، اما از سال ۲۰۱۱، وقوع خشکسالی تشدید شد و آبخوان در شرایط خشکسالی شدید تا بسیار شدید قرار گرفت. این شرایط نیاز به توجه دقیق و اجرای اقدامات مدیریتی را برجسته می‌کند. یکی از توصیه‌های این مطالعه استفاده از داده‌های ماهواره‌ای سطح آب‌های زیرزمینی برای ارزیابی پیشرفت خشکسالی و مقایسه آن با یافته‌های این تحقیق است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
هیدروژئولوژی (آب های زیرزمینی)
دریافت: 1402/6/29 | پذیرش: 1402/9/13 | انتشار: 1402/10/10
دریافت: 1402/6/29 | پذیرش: 1402/9/13 | انتشار: 1402/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
