4 نتیجه برای صابرماهانی
علی قنبری، محسن صابرماهانی، یاسر افشاری پور،
جلد 4، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1389 )
چکیده
در این تحقیق با استفاده از مبانی تعادل حدی و بر اساس روش قطعات افقی راهکاری تحلیلی برای محاسبه روند تغییر مکان شیبها در حین زلزله و تخمین مقدار ماندگار آن ارائه شده است. در این راستا بر اساس روش پیشنهادی برای چند شیب نمونه پایداری لرزهای، شتاب مسبب تسلیم و تغییرمکان ماندگار محاسبه شده و با نتایج سایر محققین مقایسه شده است. نتایج این تحلیلها نشان میدهد که بهطورکلی روش قطعات افقی توانایی برآورد تغییر مکان لرزهای شیبها را دارد. علاوه بر این فرمولاسیون پیشنهادی نسبت به روابط محققین قبلی از این امتیاز برخوردار است که علاوه بر برآورد مناسب تغییر مکان ماندگار زاویه گوه گسیختگی را نیز محاسبه نموده و وضعیت پایداری طبیعی شیب را نیز ارزیابی میکند.
دکتر محسن صابرماهانی، مهندس میلاد غلامی نیا،
جلد 11، شماره 2 - ( جلد 11 شماره 2 تابستان 1396 1396 )
چکیده
امروزه روش میخکوبی از روشهای رایج پایدارسازی گودها است که طراحی آن مبتنی بر ارائه چیدمان میخها در عمق دیواره است. چیدمان میخ معمولاً بهروش آزمون و خطا و از میان چیدمانهای مختلفی که معیار ضریب اطمینان مجاز پایداری و تغییرشکل مجاز را ارضا میکند انتخاب میشود. با توجه به اینکه طول میخها از بالا به پایین دیواره نزولی است، در این پژوهش با معرفی یک چیدمان خطی منظم، پارامترهای L (طول میخ پایه) و a (شیب انتهای محدوده تسلیح) برای تعریف چیدمان معرفی شده و تأثیر چیدمان بر تغییرات ضریب اطمینان و تغییر شکل دیواره بررسی شده است. همچنین با تعریف پارامتر تراکم میخ در سطح دیواره (Dn) در هر چیدمان تأثیر آن بر رفتار دیواره بررسی شده است. نتایج حاصل حاکی از آناست که با افزایش L و a مقدار ضریب اطمینان پایداری افزایش یافته و تغییر شکل تاج گود کاهش مییابد. همچنین مشخص شد که هم مقدار ضریب اطمینان و هم مقدار تغییرشکل دیواره مستقل از پارامترهای چیدمان، متناسب و متناظر با مقدار پارامتر کلیدی تراکم میخ است. همچنین با افزایش تراکم میخ، ضریب اطمینان پایداری افزایش و مقدار تغییر شکل کاهش مییابد و لیکن این تغییرات با افزایش تراکم میخ از یک مقدار حدی که به تراکم میخ مؤثر موسوم است، متوقف میشود. با بررسی مود تغییر شکل دیوار در چیدمانهای مختلف مشخص شد که در aهای کوچک بیشینه تغییرشکل دیواره در بالای آن و مود تغییر شکل واژگونی است و با افزایش a و زیادشدن طول مهاری میخهای بالایی، بیشینۀ تغییر شکل دیوار به اعماق میانی منتقل شده و مود تغییر شکل دیوار به شکم دادگی تغییر مییابد.
دکتر محسن صابرماهانی، مهندس ولی اله قلعه نوی، دکتر حمیدرضا الهی، مهندس شهام آتش بند،
جلد 12، شماره 3 - ( جلد 12 شمارۀ 3، پاییز 1397 )
چکیده
جتگروتینگ یکی از روشهای بهسازی بستر و پایدارسازی شیبها است که بهکمک آن میتوان ظرفیت باربری قائم یا جانبی زمین موردنظر را از طریق تزریق دوغاب سیمان تحت فشار افزایش داد. در این تحقیق، بهسازی خاک با المانهای جتگروت در یکی از شهرهای ساحلی شمال ایران بررسی میشود. نتایج تزریق دوغاب سیمان بهروش تکسیالی بههمراه شرایط ژئوتکنیکی خاک محل ارائه میشود. قطر ستونهای جتگروت، مقاومت تکمحوری مغزههای گرفتهشده و درصد بازیابی مغزهها بهعنوان مهمترین پارامترهای ارزیابی عملکرد بهسازی در معیارهای موجود، استفاده شده و بر اساس نتایج آن، طرح اولیه اصلاح و اجرا شده است. همچنین مشاهده شد که در صورت تأمین فشار تزریق 450 بار در ماسه سیلتی اشباع و غیراشباع با اعداد SPT متوسط بهترتیب 13 و 20، با سرعت بالا آمدن راد 5/0 سانتیمتر برثانیه و چگالی دوغاب gr/cm3 1600، بهترتیب ستونهایی با قطر cm 80 و cm 100 بهدست میآید که مغزههای استخراجی از ستونهای اجراشده در ماسه سیلتی اشباع دارای مقاومت تکمحوری kg/cm2 40 است. با توجه به زمان اجرای کوتاه نسبت به حجم عملیات بهسازی، روش جتگروتینگ روشی مناسب و اقتصادی در زمینهای ماسهای اشباع و غیراشباع برای تأمین ظرفیت باربری موردنیاز است و معیار نرخ بهسازی در ارزیابی مقاومت تکمحوری مغزههای استخراجی از خاک بهسازی شده و تصحیح ظرفیت باربری ستونهای جتگروت کارایی مناسبی از خود نشان داده است.
شهام آتش بند، محسن صابرماهانی، حمیدرضا الهی،
جلد 15، شماره 2 - ( 6-1400 )
چکیده
در مناطق صنعتی ساحلی، علاوه بر وجود خاک سست اشباع، حمله سولفاتی به المانهای بهسازی خاک از نوع خاک-سیمان بهعنوان یک مشکل مضاعف مطرح است. استفاده از سیمان ضد سولفات تیپ پنج بهعنوان روشی کاهندۀ اثرات تخریبی مربوط توصیه شده است. با توجه به منابع محدود تولیدکننده این نوع سیمان، اولاً تعیین رابطه بین عیار سیمان مصرفی و مقاومت حاصل در محیطهای سولفاته از سؤالات مهم مهندسی در این زمینه است و ثانیاً بهعنوان گزینهای جایگزین، استفاده از سیمان تیپ دو که در دسترستر است در ترکیب با افزودنیهای دیگر موردتوجه قرار میگیرد. تحقیق حاضر دو هدف مذکور را با ساخت نمونههای استوانهای خاک-سیمان با ماسه، آب و سیمانهای پرتلند ضد سولفات دنبال میکند. سولفات سدیم بهعنوان سولفات موجود در خاک و آب استفاده شده است. در این تحقیق، اولاً رابطۀ عیار سیمان تیپ پنج و مقاومت تکمحوری خاک-سیمان در سولفات 0% تا 5% بهدست آمده است که نشان میدهد عیار 400 کیلوگرم بر مترمکعب به شکل مناسبی افت مقاومت را در سولفات 2% کاهش میدهد. ثانیاً ، ترکیب سیمان تیپ دو با کلرید و هیدروکسید باریم آزموده شده است. نتایج حاکی از آن است که ترکیب سیمان تیپ دو با کلرید و هیدروکسید باریم، مقاومتهای بیشتری، بهترتیب حدود 7/2 تا 3/3 برابر (در 362 روز) نسبت به خاک-سیمان حاوی سیمان تیپ پنج نتیجه میدهد؛ همچنین مشاهده میشود که افزودنی هیدروکسید باریم در مقایسه با کلرید باریم (با همان نسبت اختلاط) بهتر توانسته است اثرات منفی سولفات بر مقاومت را کاهش دهد.
