دوره 9، شماره 34 - ( 10-1397 )
سال9 شماره 34 صفحات 137-107 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafat M. The Application of Complex Networks Analysis to Assess Iran's Trade and It's Most Important Trading Partners in Asia. jemr 2018; 9 (34) :107-137
URL: http://jemr.khu.ac.ir/article-1-1605-fa.html
URL: http://jemr.khu.ac.ir/article-1-1605-fa.html
رفعت منیره. کاربرد تکنیک تحلیل شبکه در بررسی روابط چندجانبه تجاری ایران با مهم‌ترین شرکای تجاری در آسیا. تحقیقات مدلسازی اقتصادی. 1397; 9 (34) :107-137
دانشگاه اصفهان ، monir_rafat@yahoo.com
چکیده: (6451 مشاهده)
در الگوها و مدل‌های تجاری سنتی معمولا، برای کالاهای قابل تجارت، شرکای بالقوه زیادی می‌تواند وجود داشته باشد، اما در نهایت تنها یک شریک تجاری (که ارائه دهنده بهترین قیمت است) باید انتخاب شود، بنابراین این الگوها روابط تجاری اندکی را بین کشورها (و به صورت یک طرفه) در نظر می‌گیرند، در حالیکه اگر ساختار تجارت بین المللی به عنوان یک شبکه توصیف شود، روابط گسترده‌تری که بین کشورها ست، مورد بررسی قرار می‌گیرد. هدف این مقاله آشنایی بیشتر با تکنیک تحلیل شبکه و محاسبه شاخص‌های تحلیل شبکه نظیر گره درجه، گره شدت و گره تفاوت در بررسی روابط تجاری ایران با شرکای اصلی آن در آسیا است. همچنین در این مقاله شاخص‌های روابط تجاری مرتبه بالاتر در تعاملات بین المللی نظیر شاخص خوشه‌بندی و مرکزیت، برای بررسی الگوی تجاری ایران و شرکای عمده آن در آسیا معرفی و محاسبه می‌شود. نتایج این مطالعه بر حسب مقادیر شاخص‌های گره درجه، گره شدت و گره تفاوت نشان داد کشورهای منتخب شرق آسیا، افزایش بیشتری در تعداد شرکای تجاری داشته اند یعنی در طی زمان به تعداد شریک‌های آنها اضافه شده است. ایران و شرکای تجاری اش در آسیا، در حال افزایش ارتباطات تجاری با کشورهایی هستند که تعداد شرکای تجاری بیشتری دارند. همچنین شاخص همجواری نشان داد که ایران و کشورهای آسیایی به دنبال ارتقا ارتباطات تجاری با کشورهایی هستند که ساختار تجاری مشابهی با آنها دارد. بر اساس شاخص مرکزیت مشخص شد که در بین کشورهای مورد مطالعه تنها کشور چین با شاخص 97/0 در هسته شبکه تجارت جهانی قرار گرفته است. کشورهای امارات، تایوان، کره و تایلند به ترتیب با مقادیر 94/0، 92/0، 94/0 و 91/0 در حاشبه مرتبه اول و کشور ترکیه با مقدار 87/0 در حاشیه مرتبه دوم تجارت جهانی قرار داشته اند اما ایران با مقدار 72/0 بیرون از حاشیه شبکه تجارت جهانی جای گرفته است.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تجارت و مالیه بین الملل
دریافت: 1396/6/26 | پذیرش: 1397/7/26 | انتشار: 1397/12/6
دریافت: 1396/6/26 | پذیرش: 1397/7/26 | انتشار: 1397/12/6
فهرست منابع
1. Abedini, J., & Mesgari, I. (2012). Estimating Bilateral Export Potentials of the Economic Cooperation Organization (ECO) in Non-Oil Industries. Journal of Economic Modeling Research (Jemr), 2 (7), 75-96.
2. Anhnguyen, T., Hanh, T., & Vallée, T. (2016). Economic Integration in ASEAN+3: A Network Analysis. Journal of Economic Integration, 31(2), 275-325. [DOI:10.11130/jei.2016.31.2.275]
3. Arribas, I., Pérez, F., & Tortosa, E. (2006). Measuring International Economic Integration: Theory and Evidence of Globalization. MPRA Paper, 16010, 1-42.
4. Azarbayejani, K., Tayebi, S.K., & Safadargiri, H. (2015). The Effect of US and EU Economic Sanctions on Bilateral Trade Flows between Iran and Its Major Trading Partners:An Application of Gravity Model. Economic research, 50(3), 539.
5. Beaton, K., Cebotari, A., Ding, X., & Komaromi, A. (2017). Trade Integration in Latin America: A Network Perspective. IMF Working Paper, 17(48), 2-34. [DOI:10.5089/9781484303665.001]
6. Benedicts, L., Nenci, S., Santoni, G., Tajoli, L. & Vicarelli, C. (2013). Network Analysis of World Trade Using the BACI-CEPII Dataset. CEPII Working Paper.1-60. [DOI:10.2139/ssrn.2374354]
7. Cingolani, I., Iapadre, L., & Tajoli, L. (2018). International Production Networks and the World Trade Structure. International Economics CEPII research center, 153, 11-33. [DOI:10.1016/j.inteco.2017.10.002]
8. Donze, P.Y., Ishibashi, K., Wu, B., Kaneko, U., Miyazaki, K. & Takai, K. (2017). Global Distribution of Watches: A Network Analysis of Trade Relations. Retrieved from: http://doi.ieeecomputersociety.org/10.1109/ICDMW.2017.86. [DOI:10.1109/ICDMW.2017.86]
9. Economides, N., (1996). The Economics of Network. International Journal of Industrial Organization, 14( 2), 1-37. [DOI:10.1016/0167-7187(96)01015-6]
10. Fagiolo, G., Schiavo, S., & Reyes, J. (2007). The Evolution of the World Trade Web. A Weighted-Network Analysis. Working Paper Series, 17, 1-34.
11. Fathi, Y., & Pakdaman, R. (2010). The Status of Iran's Partners in Commercial Diplomacy. International Quarterly Journal of Foreign Relations, 3, 201-251.
12. Fracasso, A., Hien, T., Nguyen, T., & Schiavo, E. (2018). The Evolution of Oil Trade: A Complex Network Approach, Retrieved from:
https://doi.org/10.1017/nws.2018.6 [DOI:10.1017/nws.2018.6.]
13. Garlaschelli, D., & Lo.redo, M. (2005). Structure and Evolution of the World Trade Network, Physica, 355, 138-44. [DOI:10.1016/j.physa.2005.02.075]
14. Kali, R., & Reyes, J. (2007). The Architecture of Globalization: A Network Approach to International Economic Integration, Working Paper University of Arkansas, 72701, 1-33.
15. Kazerouni, S.A., Asgharpour, H., & Khezri, E. (2016). The effect of Economic Sanctions on the Composition of Trading Partners of Iran. Quarterly Journal of Business Research, 79, 1-33.
16. Kim, S., & Shin, E. (2002). A Longitudinal Analysis of Globalization and Regionalization in International Trade: A Social Network Approach. Social Forces, 81, 445-471. [DOI:10.1353/sof.2003.0014]
17. Liao, H., & Vidmer, A. (2018). A Comparative Analysis of the Predictive Abilities of Economic Complexity Metrics Using International Trade Network. Complexity, Retrieved from:
https://doi.org/10.1155/2018/2825948 [DOI:10.1155/2018/2825948.]
18. Newman, M. (2010). Networks: An Introduction, OUP Oxford. [DOI:10.1093/acprof:oso/9780199206650.003.0001]
19. Onnela, J., Saramaki, J., Kertesz, J., & Kaski, K. (2005). Intensity and Coherence of Motifs in Weighted Complex Networks. Physical Review, 71, 1-13. [DOI:10.1103/PhysRevE.71.065103]
20. Reyes, J., Schiavo, S., & Fagiolo, G. (2007). Using Complex Network Analysis to Assess the Evolution of International Economic Integration: The Cases of East Asia and Latin America. Retrieved from: https://halshs.archives-ouvertes.fr/hal-00973113/document.
21. Saeedi, R., Saeedi, Kh., & Dehghani, A. (2014). Feasibility of Establishing Preferential Trade Agreement with Iran and Countries of Brics. Quartery Journal of Economic Research and Poli-cies, 22 (69), 107-130.
22. Serrano, A., & Bogu, M. (2003). Topology of the World Trade Web. Physical Review, 68, 1-20. [DOI:10.1103/PhysRevE.68.015101]
23. Shirazi, H., Azarbayejani, K., & Sameti, M. (2015). Study of Iran's Position in the World Trade: A Network Approach. Economic research, 50(4), 881-902.
24. Smith, D., & White, D. (1992). Structure and Dynamics of the Global Economy: Network Analysis of International Trade. Social Forces, 70, 857-893. [DOI:10.1093/sf/70.4.857]
25. Snyder, D., & Kick, E. (1979). Structural Position in the World System and Economic Growth 1955-70: A Multiple Network Analysis of Transnational Interactions. American Journal of Sociology, 84, 1096-1126. [DOI:10.1086/226902]
26. Yazdani, M., & Pirpour, H. (2018). The Determinants of Intra-Industry Trade in Energy Sector among Iran and its Major Trading Partners. Journal of Economic Modeling Research (Jemr), 8 (30), 43-78.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
