دوره 21، شماره 62 - ( 7-1400 )                   جلد 21 شماره 62 صفحات 49دوره19فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pazhoh F, akbary M, Darand M. Recognition of spatial distribution of convergence fluctuation of VIMFC vertical cumulative moisture on Iran’s atmosphere during 1979-2013. jgs 2021; 21 (62) : 2
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3084-fa.html
پژوه فرشاد، سلیقه محمد، اکبری مهری، دارند محمد. شناخت پراکنش فضایی شار همگرایی رطوبت تجمعی عمودی VIMFC بر روی وردسپهر ایران طی دوره آماری 2013-1979. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1400; 21 (62) :19-49

URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3084-fa.html


1- دانشجوی دکتری اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
2- دانشیار گروه اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران ، saligheh@khu.ac.ir
3- دانشیار گروه اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
4- دانشیار گروه اقلیم، عضو گروه پژوهشی مطالعات محیطی دریاچه زریبار، پژوهشکده کردستان شناسی، دانشگاه کردستان
چکیده:   (6685 مشاهده)
هدف از انجام این پژوهش شناسایی پراکنش فضایی شار همگرایی رطوبت تجمعی عمودیVertically Integrated) Moisture Flux Convergence)  ( بر روی جو ایران است. برای نیل به این هدف از داده‌های ماهانه شبکه‌ای ECMWF طی بازه زمانی 1/1979 تا 12/2013 بهره گرفته شد. در ابتدا بر پایه‌ی میزان نم ویژه موجود در جو، وردسپهر به سه لایه­ی پایینی (1000-850 hPa)، میانی (775-700 hPa) و بالایی (600-500 hPa) تقسیم شد. به‌منظور دستیابی به تغییرات فضایی VIMFC بر روی ایران از روش‌های خودهمبستگی فضایی موران جهانی و لکه‌های داغ در سطح معناداری 90، 95، 99 و 99/99 درصد بهره برده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پراکنش فضایی VIMFC در ایران در طی لایه اول وردسپهر و به‌ویژه در طی ماههای گرم سال دارای الگوی خوشه‌ای بالاست و در ماههای سرد سال و در لایه سوم وردسپهر، الگوی خوشه‌ای کاهش می‌یابد. بر اساس شاخص لکه‌های داغ در لایه اول وردسپهر مناطق کم ارتفاع، در لایه دوم وردسپهر مناطق مرتفع کوههای البرز، زاگرس و مرکزی و در لایه سوم وردسپهر مناطق بادپناه کوههای مرکز و شرق ایران دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (نقاط داغ) است. یافته‌ها بیانگر آن است که در فصل زمستان و پاییز در طی دوره دوم (2013-1999) گستره­ی نقاط داغ VIMFC کاهش قابل‌توجهی را نسبت به دوره اول موردبررسی (1998-1979) بر روی ایران نشان می‌دهد.  
شماره‌ی مقاله: 2
متن کامل [PDF 4515 kb]   (1068 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اب و هواشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Applied researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb