دوره ۲۴، شماره ۷۵ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )                   جلد ۲۴ شماره ۷۵ صفحات ۴۴۰دوره۴۱۶فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ashouri T, Kalateh Seifari M, Ghezelseflou H. (2024). Distribution of Sports Use in Sari City from the Perspective of Creative City Strategy. jgs. 24(75), 416-440. doi:10.52547/jgs.23.70.3902
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3902-fa.html
عاشوری تقی، کلاته سیفری معصومه، قزلسفلو حمیدرضا. کاربری ورزشی در شهر ساری از منظر راهبرد شهر خلاق تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی ۱۴۰۳; ۲۴ (۷۵) :۴۴۰-۴۱۶ ۱۰,۵۲۵۴۷/jgs.۲۳.۷۰.۳۹۰۲

URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-۱-۳۹۰۲-fa.html


۱- دکتری مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران،، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران ، T.ashouri86@yahoo.com
۲- دانشیار گروه مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
۳- استادیار مدیریت ورزشی، دانشکده علوم انسانی و تربیت بدنی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
چکیده:   (۳۴۹۴ مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی توزیع کاربری ورزشی در سطح شهر ساری با رویکرد شهر خلاق در راستای بهبود بهره­مندی شهروندان از فضاهای ورزشی در شهر ساری می­باشد. با توجه به هدف پژوهش حاضر و مؤلفه‌های مورد بررسی، نوع پژوهش کاربردی و روش انجام آن با توجه به ماهیت کار روش توصیفی-تحلیلی است و با توجه به همین روش به پراکنش کاربری ورزشی در شهر ساری از منظر راهبرد شهر خلاق پرداخته شده است. از روش جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای و اسنادی و انجام مصاحبه و مشاهدات میدانی و ابزار پرسشنامه‌ی محقق‌ساخته نیز بهره گرفته شد. پرسشنامه مذکور در 31 گویه 6 بعد، بطور تصادفی میان 400 نفر از استفاده‌کنندگان اماکن و تجهیزات ورزشی محلات شهر ساری توزیع شد. داده‌های گرآوری شده با نرم افزار‌های آماری اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس (3) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد: رابطه بین پراکنش کاربری ورزشی ساری با ابعاد (اجتماعی، ورزشی، فرهنگی، کالبدی، ارتباطی و کارآفرینی) و نیز رابطه هر بعد با معیارهای خودش مثبت و معنی‌دار است و معیار شاخص نیکویی برازش مدل (611/0=GOF) است. درنتیجه، برازش مدل کلی پژوهش مناسب است و ساختار مدل تناسب خوبی با داده‌ها دارد. بنابراین برای رسیدن به بهره­مندی بالا از فضاهای شهر ساری با رویکرد شهر خلاق توصیه می­شود که مدیران شهری برای تهیه طرح­ها در زمینه ورزشی از نظرات و پیشنهادات شهروندان استفاده کنند و هنر و توجه به فرهنگ­های ورزشی کهن و احیای آن برای ایجاد خلاقیت در شهر ساری را به کار گیرند.
متن کامل [PDF 1635 kb]   (۶۵۲ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری

فهرست منابع
۱. ابراهیم زاده، عیسی. زارعی، شکراله. (۱۳۹۱)، تحليلي بر مکان‌یابی بهينه مراکز بهداشتي- درماني با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (نمونه موردي: شهر فيروزآباد)، جغرافیا، ۱۰(۳۵): ۸۳-۱۰۴.
۲. ابراهیم زاده، عیسی. مجیر اردکانی، عبدالرضا. (۱۳۸۵)، ارزیابی کاربری اراضی شهری اردکان فارس، نشریه جغرافیا و توسعه، ۴ (۷)، ۴۳-۶۸.
۳. ابراهیمی، عبدالحسینی. مهدی¬پور، عبدالرحمن. ازمشا، طاهره (۱۳۹۵)، تأثیر زیرساخت های ورزشی و ویژگی¬های دموگرافی بر میزان مشارکت ورزشی شهروندان اهوازی با استفاده از مدل چند سطحی (HLM)، پژوهش های کاربردی در مدیریت ورزشی، ۵ (۱)، ۸۳-۹۸.
۴. ابراهیمی، مهران (۱۳۸۷)، نشست شهر خلاق، مفاهیم، سیاست¬ها، مطالعات موردی از شهرهای موفق و ناموفق. مرکز مطالعات و برنامه¬ریزی شهر تهران، تهران، فرهنگ¬سرای نیاوران.
۵. اسدی، احمد و سامی، ابراهیم (۱۳۹۷). ارزیابی میزان تطابق شهر قاین با شاخص‌های شهر خلاق. فصلنامه علمی-پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیایی انسانی. ۱۰ (۴)، ۱۳-۲۶.
۶. اشتری، حسن و مهدی‌نژاد، حافظ (۱۳۹۱). شهر خلاق، طبقه خلاق، انتشارات تیسا، تهران، ایران.
۷. امیرانتخابی، شهرام؛ قلی پور؛ یاسر و میثمی، سعید (۱۳۹۷). تحلیلی بر ارتباط شهر یادگیرنده و شهر خلاق در راستای دستیابی به شهر پایدار (مطالعه موردی: شهر رشت). فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، ۱۳ (۲)، ۴۶۵-۴۸۲.
۸. ایراندوست، کیومرث و غلامی زارچی، مصطفی (۱۳۹۴). ارتقای فرصت حضور و مشارکت مردم با استفاده از معرفی گونه-های فضای عمومی شهر خلاق (نمونه موردی شهر یزد). نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، ۲۰ (۲)، ۴۷-۵۸.
۹. پویان، مهدی. فرمانفرمایی، تکتم. پارام، افشین (۱۳۹۶)، بررسی میزان تحقق¬پذیری شهر تهران به‌عنوان شهر خلاق با رویکرد نقش موزه¬ها، نخستین کنفرانس ملی به‌سوی شهرسازی و معماری دانش‌بنیان.
۱۰. جمشیدزاده زیاری، ابراهیم (۱۳۸۷)، مدیریت خدمات شهری و موانع پیش رو، نشریه شوراها، شماره ۲۳.
۱۱. جمشیدی، امید. دوستی پاشا، مرتضی. رضوی، سید محمدحسین. گودرزی، محمود (۱۳۹۶)، مناسب¬سازی شاخص¬های انتخاب مکان بهینه ورزشی سالمندان با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و GIS، مجله سالمندی ایران، ۱۲ (۴).
۱۲. حسینی، سید احمد. احدنژاد روشتی، محسن. مدیری، مهدی. آریش، سعید (۱۳۹۲)، مکان¬یابی مراکز بیمارستانی با رویکرد پدافند غیرعامل با استفاده از الگوریتم رقابت استعماری (نمونه موردی: منطقه ۳ تهران)، جغرافیا و توسعه ناحیه¬ای، ۱۱ (۲۱)، ۲۲۳-۲۴۵.
۱۳. خجو، مژده؛ طیبی ثانی، سیدمصطفی، فهیمی‌نژاد، علی و مرسل، باقر (۱۳۹۸). ارزیابی و تحلیل عدالت فضایی در پراکنش کاربری‌ها و خدمات ورزشی در شهرستان گرمسار. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، ۳۴ (۴)، ۵۵۱-۵۵۸.
۱۴. ربانی خوراسگانی، علی. ربانی، رسول. ادیبی سده، مهدی. مؤذنی، احمد (۱۳۹۰)، بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور، موردمطالعه: شهر اصفهان، جغرافیا و توسعه، (۲۱).
۱۵. ربانی خوراسگانی، علی؛ ربانی، رسول؛ ادیبی سده، مهدی و مؤذنی، احمد (۱۳۹۰). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور نمونه‌ی موردی: شهر اصفهان، جغرافیا و توسعه، (۲۱)، ۱۵۹-۱۸۰.
۱۶. رستگار، موسی (۱۳۸۸)، ارائه الگوی مکان¬یابی بهینه فضاهای ورزشی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، مورد: زنجان. پایان¬نامه کارشناسی ارشد جغرافیا، دانشگاه زنجان.
۱۷. رضائیان قره¬گوزلو، علی، قادری، اسماعیل. میرعباسی، رمضان (۱۳۹۱)، برنامه¬ریزی شهر خلاق، تهران: آذرخش
۱۸. رضوی، سید محمدحسین. ابراهیمی، کلثوم. رحمانی، محمد. ابراهیمی، محسن (۱۳۸۸)، تحلیل مکانی فضاهای ورزشی شهر آمل با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. ۵ (۱۰)، ۸۲-۷۱.
۱۹. رهنما، محمدرحیم. آفتاب. احمد (۱۳۹۴)، بررسی ارتباط متقابل کاربری¬های ورزشی و حمل¬ونقل شهری در مشهد، جغرافیا و توسعه، (۳۸)، ۳۱-۴۶.
۲۰. زنگی‌آبادی، علی. نسترن، مهدی. کمالی باغراهی، اسماعیل (۱۳۹۴)، تحلیل روند و نحوه توسعه فیزیکی - کالبدی شهر کرمان از پیدایش تاکنون، مجله جغرافیای اجتماعی شهری، ۲ (۴) ۲۳-۴۲.
۲۱. زهره وندیان، کریم. ابراهیمی، فرشته (۱۳۹۲)، ارائه مدل پیشنهادی برای مکان¬گزینی اماکن ورزشی با استفاده از تلفیق سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش¬های تصمیم¬گیری چند معیاره (MCDM)، مطالعات مدیریت ورزشی، (۲۱)، ۱۱۱-۱۲۶.
۲۲. سلطان حسینی، محمد. تقوایی، مسعود. یزدان پناه، حجت اله. سلیمی، مهدی (۱۳۹۱)، تحلیل فضایی اماکن ورزشی در مناطق ۵ و ۶ اصفهان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، پژوهش و برنامه¬ریزی شهری، ۳ (۱۰)، ۱-۲۲.
۲۳. سهرابی، پوریا. کاشف، میرمحمد. جوادی¬پور، محمد. حسینی، فاطمه سادات (۱۳۹۰)، نشریه مدیریت ورزشی، ۳ (۱۰)، ۲۱-۵.
۲۴. شیعه، اسماعیل (۱۳۸۷)، کارگاه برنامه¬¬ریزی کاربری اراضی شهری مشهد، رساله دکتری جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
۲۵. عباسی، مهسا. شعبانی، امیرحسین (۱۳۹۶)، بررسی و تعریف شاخص¬های فرهنگی شهر خلاق در توسعه شهری اصفهان، سومین همایش بین‌المللی معماری، عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم، تیرماه ۱۳۹۶، تهران.
۲۶. عظیمی دلارستاقی، عادله؛ رضوی، سید محمدحسین؛ برومند، محمدرضا؛ تی‌تی‌دژ، امید (۱۳۹۵). بررسی معیارهای مکان‌یابی در طراحی و ساخت اماکن ورزشی شهری. پژوهش‌نامه‌ی مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، ۱۲ (۲۳)، ۸۳-۱۰۰.
۲۷. غفوری، فرزاد. معمارزاده، محمد سعید. علوی، سلمان (۱۳۹۸)، تعیین سهم و نقش دستگاه¬های اجرایی در توسعه ورزش همگانی، پژوهش¬های کاربردی در مدیریت ورزشی، ۲۹ (۱)، ۱۱-۳۲.
۲۸. فرهادی محلی، علی (۱۳۹۰)، بررسی تحلیل پدیده جهانی‌شدن با تمرکز بر حوزه فرهنگ، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست-گذاری عمومی، ۲ (۵)، ۶۳-۹۶.
۲۹. قربانی، رسول؛ حسین‌آبادی، سعید و طورانی، علی (۱۳۹۲). شهرهای خلأ رویکردی فرهنگی در توسعه‌ی شهری، مجله مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، ۳ (۱۱)، ۱-۱۸.
۳۰. کلانتری، بهرنگ؛ یارقلی، وحید و رحمتی، اکبر (۱۳۹۱). فضای جمعی و شهر خلاق، فصلنامه منظر، (۱۹).
۳۱. لطفی، صدیقه و عباسی، سمیه (۱۴۰۰) تحلیل تحقق‌پذیری شهر خلاق در شهرهای میانی. موردمطالعه شهر ساری: مجله آمایش جغرافیایی فضا. ۱۱ (۴)، ۱۹-۴۰.
۳۲. لندری، چارلز (۱۳۹۳)، شهر خلاق از نظریه تا عمل، مترجم: زهره بهرامیان و محمد مؤیدی، انتشارات راشدین.
۳۳. محسنی، پریسا. سلیمی¬پور، زهرا. نجفی، احمد (۱۳۹۶)، بررسی نظریه شهر خلاق و ضرورت استفاده در برنامه¬ریزی شهری، سومین کنفرانس سالانه بین¬المللی عمران، معماری و شهرسازی.
۳۴. مختاری ملک‌آبادی، رضا؛ مرصوصی، نفیسه؛ علی‌اکبری، اسماعیل و امینی، داوود، (۱۳۹۴). تبیین معیارهای بومی‌سازی شاخص‌های مکانی فضای شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، ۲۲، ۲۳_۳۹.
۳۵. مرصوصی، نفیسه. غلامی، محمد. رستگار، موسی (۱۳۹۱)، شهرهای کوچک و نظام کاربری اراضی شهری (مطالعه موردی؛ شهر لامرد در استان فارس). مجله علمی تخصصی برنامه¬ریزی فضایی، ۲ (۱)، ۶۷-۸۶.
۳۶. مظلومی محمودآبادی، سید سعید. رهاوی، رزا. باقیانی مقدم، محمدحسین. نیک¬نژاد، نجمه. دهقانی تفتی، عارفه (۱۳۹۶)، بررسی میزان تأثیر برنامه آموزشی بر تحرک بدنی خانم¬های خانه¬دار متأهل ۴۵-۲۰ ساله شهر نور، دو ماهنامه علمی پژوهشی، طلوع بهداشت یزد، ۱۶ (۳).
۳۷. مهندسین مشاور مازند طرح (۱۳۹۳)، مطالعات طرح جامع ساری، وزارت مسکن و شهرسازی، اداره مسکن و شهرسازی استان مازندران.
۳۸. نقی زاده، محمد (۱۳۸۸). طرح کلی برنامه‌ی جامع احیا شهر اسلامی، نشریه کتاب ماه هنر، شماره ۱۳۶.
۳۹. نمازی، آسیه. حسینی، سید احمد (۱۳۹۷)، تحلیل فضایی اماکن ورزشی و ارزیابی نحوه دسترسی به این مراکز با توجه به الگوی توزیع فضایی آن‌ها در سطح شبکه¬های ارتباطی (نمونه موردی: شهر اصفهان)، فصلنامه علمی - پژوهشی نگرش¬های نو در جغرافیای انسانی، ۱۰ (۳)، ۳۹۷-۴۱۲.
۴۰. نوروزی سید حسینی، رسول. دهقانی¬زاده، رضا. هنری، حبیب. یوسفی، بهرام. نوروزی سید حسینی، ابراهیم (۱۳۹۲)، تحلیل مکانی فضاهای ورزشی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و ارائه مدل مطلوب (مطالعه موردی: منطقه یک شهر تهران)، نشریه مدیریت ورزشی (حرکت)، ۵ (۴)، ۵-۲۸.
41. Bourdieu, P. (1993). The field of cultural production. London: Columbia University Press.
42. Bridget, K., Lesley, K., Adrian, E., Louise, A., & Baur, R. (2014). Identifying important and feasible policies and actions for health at community sports clubs: A consensus-generating approach. Journal of Sport Management Review, 17(1): 61-6. [DOI:10.1016/j.jsams.2013.02.011] [PMID]
43. Clark, T. N., Lloyd, R., Wong, K. K., & Jain, P. (2004). Amenities drive urban growth. Journal of Urban Affairs, 24(5), 493-515. [DOI:10.1111/1467-9906.00134]
44. Clark, Terry Nichols (2004). The city as an entertainment machine. Research and urban policy, 9, 103-140 [DOI:10.1016/S1479-3520(03)09003-2]
45. Coletta, C. (2008). Fostering the creative city. CEOs for Cities Http://www.Ceosforcities. Org/files/FosteringtheCreativeCityWallace.Pdf.
46. Coletta, C. (2008). Fostering the creative city. CEOs for Cities Http://www. Ceosforcities. Org/files/Fostering the Creative City Wallace. Pdf.
47. Florida, R. (2002). The rise of the creative class: And how it's transforming work, leisure and everyday life. New York: Basic Books.
48. Florida, R. L. (2004). Cities and the creative class. Translated by Ibrahim Ansari and Mohammad Esmail Ansari. Tehran: Sociology Publishers [DOI:10.4324/9780203997673] []
49. Landry, C. (2012). The creative city: A toolkit for urban innovators. Earthscan [DOI:10.4324/9781849772945]
50. Landry, C., & Bianchini, F. (1995). The creative city (Vol. 12). Demos.
51. Lin T Y, Sakuno S (2015), Sports Management and Sports Humanities. Springer International Publishing Switzerland. 31-46. [DOI:10.1007/978-4-431-55324-3_3]
52. Madjar, N. (2005). The contributions of different groups of individuals to employees' creativity. Advances in Developing Human Resources,7, 182-206. [DOI:10.1177/1523422305274525]
53. Martinez, Javier, (2009), The use of GIS and indicators to monitor intra-urban inequalities.a case study in Rosario. Argentia, Journal of Habitat International, vol.33, No.4, pp.387-396 [DOI:10.1016/j.habitatint.2008.12.003]
54. McGrath L J, Hopkins W G, Hinckson E A (2015). "Associations of Objectively Measured Built-Environment Attributes with Youth Moderate-Vigorous Physical Activity: A Systematic Review and Meta-Analysis". Sports Medicine. 45. 841-65. [DOI:10.1007/s40279-015-0301-3] [PMID]
55. Montuori, A., & Purser, R. E. (Eds.). (1999). Social Creativity.Cresskill, NJ: Hampton Press.
56. Musterd, S. (2001). The Creative Cultural Knowledge City. Conditions, 12 (2), 843-852.
57. Oakley, K., (2006). Include us out: economic Culture: Constructionist Learning. Idit Harel (ed). Cambridge, MA: MIT Media Laboratory.
58. Pratt, A. C. (2010) "Creative cities: Tensions within and between social, cultural and economic development, A critical reading of the UK experience," City, Culture and Society, 1 (1), 13-20. [DOI:10.1016/j.ccs.2010.04.001]
59. Sasaki, Masayuki (2010). Uurban regeneration through cultural creativity and social inclusion: Rethinking creative city theory through a Japanese case study, Cities, Volume 27, 53-59. [DOI:10.1016/j.cities.2010.03.002]
60. Scott, A.J., (2006), The Cultural Economy of Cities, Sage, Creative cities: conceptual issues and policy questions, journal of urban affairs, 28:1-17. [DOI:10.1111/j.0735-2166.2006.00256.x]
61. Soja, Edward W, (2006), The City and Spatial Justice. Justice Spatial, www.jssj.org.
62. Songmei, L. (2005). High tech spatial concentration human capital, agglomeration economies, location theories and creative citie (Master's thesis). University of Louisville.
63. Trip J.J., Romein. A (2013). Creative City Policy and the Gap with Theory, European Planning Studies, DOI: 10.1080/ 09654313. 2013.790592.
64. Van Winden, W., Van den Berg, L., & Pol, P. (2007). European cities in the knowledge economy: Towards a typology. Urban Studies, 44(3), 525-549. [DOI:10.1080/00420980601131886]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Applied Researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)