دوره 23، شماره 68 - ( 1-1402 )                   جلد 23 شماره 68 صفحات 343دوره327فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری آب و هواشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
2- استادیار آب و هواشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران ، karampoor.m@lu.ac.ir
3- استادیار گروه هواشناسی، مرکز تحقیقات هواشناسی و علوم جو، تهران، ایران
4- استاد گروه هواشناسی، سازمان هواشناسی کشور، تهران، ایران
5- دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده:   (2071 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف آگاهی از تغییرات بلندمدت داده­های بارشی و همچنین شناسایی دوره­های مرطوب و خشک 35 ایستگاه همدیدی در ایران انجام شده است. جهت شناخت تغییرات بارشی ایستگاه­های مورد مطالعه، نقشه­های میانگین، شاخص ضریب تغییرات و چولگی ترسیم گردید. سپس با استفاده از آزمون آماری من – کندال معناداری روند بر روی هر کدام از ایستگاه­ها در سطح اطمینان 95 درصد مورد آزمون قرار گرفت. در نهایت با استفاده از بارش­های حدی 20 درصد بالا و پایین در طول دوره مطالعاتی 50 ساله، دوره­های مرطوب و خشک شناسایی شدند. نتایج نشان می­دهد که الگوی کلی رژیم بارشی کشور به صورتی است که مقادیر بارشی از نیمه شمالی به سوی نیمه­جنوبی و از غرب به شرق کشور کاهش می­یابد. کمترین مقادیر ضریب تغییرات و چولگی مربوط به نواحی شمالی به ویژه سواحل دریای کاسپین می­باشد و بیشترین مقادیر مربوط به نواحی جنوبی به خصوص مناطقی از جنوب و جنوب­­شرق می­شود. به طورکلی نتایج آزمون من-کندال نشان می­دهد که داده­های بارشی در مقیاس فصلی به استثنای چندین ایستگاه همدیدی روند معناداری را نشان نمی­دهند. بیشترین دوره­های مرطوب در فصل بهار و کمترین در فصل تابستان و بیشترین دوره­های خشک در فصل پاییز و کمترین در فصل بهار رخ داده­اند. تعداد خشکسالی­ها در دوره­های سرد قابل توجه می­باشد. همچنین فراوانی وقوع دوره­های خشک بیشتر از دوره­های مرطوب می­باشد.
شماره‌ی مقاله: 19
واژه‌های کلیدی: روند، بارش، من-کندال، ایران
متن کامل [PDF 802 kb]   (364 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اب و هواشناسی
دریافت: 1398/6/9 | پذیرش: 1399/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.