---

امروزه، بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه ی پایدار یاد می کنند و در تلاش هستند با شناسایی قابلیت های توسعه ی گردشگری مناطق و رفع موانع آن سهم بیشتری از عایدات این بخش را نصیب خود سازند. در این راستا، شهرهای ساحلی استان مازندران از مقاصد مهم گردشگری کشور می باشد که می تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی توان ها و محدودیت های گردشگری آن، نقش مؤثری در توسعه ی این مناطق و در نتیجه توسعه ی ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. بدین منظور در مقاله حاضر ابتدا با نظر سنجی پرسشنامه ای از ده تن از متخصصان و کارشناسان امور شهری شهر فریدونکنار و با فهرست کردن عوامل داخلی و خارجی تاثیرگذار در توسعه یا عدم توسعه ی گردشگری با استفاده ازمدل (SWOT)، به ارزیابی استراتژیک قابلیت های توسعه ی گردشگری حوزه ی فریدونکنار پرداخته شد. در ادامه با وزن دهی و اولویت بندی عوامل مذکور، استراتژی های درخور ارائه گردید. تجزیه تحلیل های صورت گرفته در تحقیق نشان می دهد که جهت تاکید بر رفع آسیب پذیری حوزه ی مطالعه شده، استراتژی های تدافعی باید در اولویت برنامه های توسعه ی گردشگری حوزه مذکور قرار گیرد.

---

---

در این پژوهش به منظور بررسی و پایش وضعیت شاخص سطح برگ در استان همدان از داده­های ماهواره­ی مودیس در یک بازه­ی زمانی 15 ساله بهره گرفته شد. داده­های شاخص سطح برگ پس از استخراج از تارنمای مودیس، با کدنویسی در نرم­افزار مت­لب مورد واکاوی قرار گرفتند و سپس نقشه­های آن استخراج شدند. در نهایت، سری زمانی سالانه­­ی شاخص سطح برگ به دست آمد و ارتباط آن با میزان بارش­ها و میانگین دما در طی این سال­ها بررسی گردید. به منظور بررسی بهتر نقشه­ها، یاخته­های بالاتر از یک که نشان­دهنده­ی وضعیت بهتر و تراکم بیشتر سطح برگ هستند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این میان، سال­های 1381، 1387، 1390 به ترتیب با(01/0 ، 03/0 و 03/0 درصد) پایین­ترین یاخته­های بالاتر از 1 و سال 1395 با 24/0 و سال­های 1393، 1388 و 1389 با  07/0 یاخته­ی بالاتر از 1، بالاترین تعداد یاخته را به خود اختصاص داده­اند. وجه مشترک تمامی سال­ها از نظر یاخته­های بالاتر از یک نشان می­دهد که باغات جنوب همدان در جنوب دره مرادبیک، کشتزارهای غرب نهاوند، باغات جنوب­شرق ملایر، منطقه حفاظت شده لشگردر در جنوب­شرق ملایر در تمام سال­ها مشترک بوده­اند. تنها تفاوتی که در سال­های مختلف مشاهده می­شود تعداد یاخته­هاست. در نهایت سری زمانی داده­ها نشان داد که سال 1389 دارای بالاترین و سال 1381 و 1387 دارای پایین­ترین میزان سری زمانی سطح برگ هستند.