دکتر محسن کاملی،
دوره 24، شماره 75 - ( 12-1403 )
چکیده
| جابجایی درون‌شهری تبدیل به پدیده‌ای در حال گسترش،برای جامعه متمدن امروزی شده است،که علاوه بر جابجایی مسافران ویژگی مطلوب ایستگاه‌ها باید مورداستفاده قرار بگیرد.با توجه به حجم بالای استفاده‌کنندگان از مترو و مدت‌زمان توقف مسافران،ایستگاه‌ها به کانون‌هایی مؤثر در فعالیت‌های روزانه شهری تبدیل‌شده‌اند وبا در نظر گرفتن روند رو به رشد گسترش شبکه مترو در کلان‌شهر تهران و نیاز روزافزون به آن، توجه ویژه به اهمیت کیفیت محیط ایستگاههای مترو به‌عنوان یک محیط پرتردد شهری بر تعاملات اجتماعی شهروندان میبایست موردتوجه قرار گیرد.هدف ازاین نوشتار بررسی و ارزیابی معیارهای کالبدی، عملکردی و روانشناختی درطراحی ایستگاههای مترو وتأثیراین مؤلفه ها بر کیفیت ایستگاه‌ها از دیدگاه استفاده‌کنندگان از مترو و همچنین ارائه راهکار درجهت افزایش کیفیت فضایی ایستگاه‌ها می‌باشد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی بر پایه پیمایش بوده و از تکنیک مصاحبه، پرسشنامه و مشاهده استفاده‌شده که داده‌های بدست آمده ازروش میدانی شامل داده‌های کمی و کیفی است.داده‌های کیفی حاصل مشاهده در محل یا عکس‌های موجود و داده های کمی که حاصل پرسشنامه می‌باشد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل قرارگرفته است. نتایج نهایی حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که میانگین کیفیت در معیار روانشناختی با مقدار 3.48 بالاترازسایر معیارها بوده و کمترین میزان رضایت از معیار کالبدی،وزیرمعیار آن درساختمان و سازه با مقدار 2.26 بوده است، به همین واسطه مناسب سازی فضای ایستگاههای مترو برای افراد دارای ناتوانی جسمی–حرکتی مانند معلولین و جانبازان عزیز از مهمترین اولویتها در طراحی نحوه دسترسی و همچنین مبلمان شهری است که مناسب برای این عزیزان طراحی نشده است. |
