جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای پرسپترون چند لایه

خانم عاطفه بساک، دکتر زهرا حجازی زاده، دکتر اکبر حیدری تاشه کبود،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۰۰ )
چکیده

هدف این مطالعه ارزیابی و پیش‌بینی PM۱۰ شهر اهواز با روش‌های آماری و شبکه عصبی مصنوعی بود. داده‌های روزانه‌ی هواشناسی و داده‌های PM۱۰ (۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲) از سازمان هواشناسی و اداره کل محیط‌زیست خوزستان دریافت شد. ابتدا داده‌ها پردازش و نرمال بودن آن‌ها با روش کلموگروف اسمیرنوف بررسی شد. با توجه به غیرنرمال بودن داده‌ها، از روش‌های اسپیرمن و تاوی بی کندال برای بررسی همبستگی‌شان با نرم‌افزار spss استفاده شد. سایر بخش‌ها با زبان برنامه‌نویسی پایتون و در فضای اسپایدر انجام شد؛ سری زمانی و اطلاعات آماری داده‌ها به دست آمد. جهت پیش‌بینی میزان PM۱۰ برای گام‌های زمانی آینده از روش شبکه عصبی (MLP) استفاده شد. بیانگر وجود ارتباط معنادار بین متغیرهای هواشناسی و PM۱۰ بود. به ترتیب، نتایج همبستگی‌های اسپیرمن و تاوی بی کندال نشان داد بین PM۱۰ با سرعت باد (به میزان ۰,۰۹۴ و ۰.۰۶۱) و دما (۰.۲۸۴ و ۰.۱۸۷) دارای همبستگی مثبت و معنادار در سطح اطمینان ۹۹% می‌باشد. همچنین، این پارامتر با دیدافقی (۰.۴۰۸- و ۰.۳۰۰ -)، جهت باد (۰.۰۴۸ و ۰,۰۳۴ -)، بارش (۰.۱۵۹ و ۰,۱۲۵-) و رطوبت نسبی (۰.۲۵۹ و ۰,۱۷۳-) دارای همبستگی معکوس و معناداری در سطح اطمینان ۰.۹۹% بوده است. برای پیش‌بینی میزان PM۱۰ آینده، از شبکه عصبی (MLP) استفاده شد. مدل از نوع Sequential با یک لایه‌ی ورودی با ۶ نورون، سه لایه‌ی مخفی از نوع Dense با ۱۶، ۳۲ و ۶۴ نورون و یک لایه خروجی بود. میانگین مربعات خطای MSE برای بخش آموزش برابر با ۰,۰۰۳۴ و برای داده‌های اعتبارسنجی val_loss: ۰,۰۰۱۲ بود. برای بخش آزمایش، اعتبار سنجی برابر mse_mlp=۰,۰۰۴۸ و val_loss: ۰,۰۰۱۲ بود. نتایج می‌دهد که بین داده‌های هواشناسی و PM۱۰ همبستگی معناداری از نوع مستقیم یا معکوسی وجود دارد. نتایج (MLP) نشان داد که شبکه توانسته عملکرد و خروجی مطلوبی را ارائه دهد و پیش‌بینی قابل‌قبولی برای داده‌های PM۱۰ شهر اهواز داشته باشد.
 

سمیه مهرآبادی،
دوره ۲۱، شماره ۶۰ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده

روش‌های کلاسیک یا روشهای سخت بر دقیق بودن محاسبات، پایه­گذاری شده­اند درحالیکه دنیای واقعی بر نادقیق بودن مرزها و عدم قطعیت­ها استوار است که بیشتر با روش‌های محاسبات نرم مطابقت دارد، که این روش­ها نیز به تنهایی نقاط ضعف و قوتی دارند و برای رفع آنها تئوری پیوند­زنی مطرح شد که با عنوان سیستم­های ترکیبی هوشمند شناخته می­شوند. در این تئوری دو یا چند روش هوشمند با یکدیگر ترکیب می­شود تا کاستی­ها و نواقص روش­های منفرد رفع یا تعدیل گردد. در این مطالعه، تخریب جنگل با استفاده از شبکه عصبی پرسپترون و روش ترکیبی عصبی-فازی مدل­سازی شده­است. برای اینکار از تصاویر سنسور TM ماهواره لندست ۵ سال ۱۹۹۹ و سنسور OLI متعلق به لندست ۸ برای سال ۲۰۱۷ استفاده شد. از مناطق جنگلی تخریب شده و جنگل بدون تخریب در ۲۰۰ نقطه نمونه­برداری شد. سپس ۷ فاکتور تخریب جنگل شامل: فاصله ازعوارضی همچون (شهر-رودخانه-روستا-دریا-جاده)، ارتفاع و شیب برای ۲۰۰ نقطه محاسبه شد. برای ارزیابی عملکرد مدل­ها از میانگین مربعات خطای استفاده شد که برای شبکه پرسپترون با سه الگوریتمLevenberg-Marquardt, Bayesian Regularization, Scaled Conjugate Gradient  به ترتیب ۵۰,۰۵۳، ۴۰,۰۷۰ و ۸۰,۰۹۰ بدست­آمد. MSE برای مدل عصبی-فازی با الگوریتم بهینه­سازی و روش ترکیبی به ترتیب ۰۰,۰۱۹ و ۰.۰۱۰۲ محاسبه شد. تحلیل نتایج حاکی از عملکرد مطلوب مدل نروفازی در کاهش خطا و افزایش تعمیم­پذیری می­باشد. مدل نروفازی با تکیه بر قاعده عدم قطعیت شرایطی را ایجاد کرده که به واقعیت شباهت بیشتری داشته و نسبت به مدل پرسپترون در انتخاب داده­ی مناسب موفق­تر بوده­است.
 


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Applied Researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)