Volume 8, Issue 21 (9-2021)                   2021, 8(21): 147-169 | Back to browse issues page

XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mirdar Rezaei M. Contemplation of contemporary literature from the concept of irony in its practical field (Tendency to the concept of pre-revolutionary irony in post-constitutional literature). Journal title 2021; 8 (21) :147-169
URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-1965-en.html
University of Mazandaran
Abstract:   (1294 Views)
Different and sometimes contradictory definitions are mentioned in rhetorical books to explain the irony industry - which by examining and classifying them, two general concepts can be considered for this technique: in the first definition, which belongs to the pre-Jorjani period, The irony is "to cover the speech and leave the meaning". In this sense, irony is mixed with other rhetorical techniques (such as permissible, simile, metaphor, theory, etc.) and has no definite limits. In another sense, irony, which begins with Jorjani, is a structured and ironic industrial allusion to other techniques. In this definition, irony does not simply mean "covered with speech and leaving out the meaning", but has a specific framework and it is "necessary mention and necessary will". Therefore, if a word is mentioned even covertly, but the element of "necessary" is not observed in it, it is not considered an irony in post-Jorjani definitions. In the present study, by descriptive-analytical method and using library tools, while analyzing the two concepts of irony (before and after Jorjani), the recent literature (post-constitutional) perception of the concept of this industry in practice and its field of application Investigated. The results of this study show that most recent researchers in the discussion of irony have a tendency to a concept that was common before Jorjani.
 
Full-Text [PDF 5132 kb]   (312 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: Special

References
1. آیتی، عبدالمحمد (1374) گنجور پنج‌گنج: گزیده اشعار نظامی گنجه‌ای. تهران: سخن.
2. ابن‌قتیبه (1973 م) تأویل مشکل القرآن. تحقیق احمد صقر. الطبعه الثانیه. القاهره: دارالتراث.
3. ابن‌قتیبه (1991م) تأویل مختلف الحدیث. صححه محمد زهری النجار. بیروت: دارالجیل.
4. ابی‌هلال العسکری (1319 ق) کتاب الصناعتین و الکتابه و الشعر. فی مطبعه محمود بک الکائنه فی جاده ابی‌السعود فی الاستانه العلیه.
5. انوری ابیوردی، اوحدالدین (1364) دیوان انوری. به‌کوشش محمدتقی مدرس‌ رضوی. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
6. پریز، عبدالقادر (1387) «تطور تاریخی کنایه در ادب فارسی و عربی تا قرن هفتم هجری». زبان و ادب پارسی. شماره 38: 67-90.
7. تفتازانی هروی، سعدالدین مسعود (1407 ق) المطوّل فی شرح تخلیص المفتاح (افست از روی چاپ عثمانی 1330 ه‍. ق) کتابخانه مرعشی نجفی. قم: ایران.
8. تقوی، نصراللـه (1317) هنجار گفتار (در فن معانی و بیان و بدیع فارسی). تهران: چاپخانه مجلس.
9. الجرجانی النحوی، عبدالقاهر (1366 ق) دلائل الاعجاز. تصحیح السید محمدرشید رضا. الطبعه ثالثه. مطبعه المنار.
10. الجرجانی النحوی، عبدالقاهر (1412 ق) أسرار البَلاغه، قَرَأهَ و عَلّقَ علَیه أبوفهر محمود محمد شاکر. الناشر دارالمدنی بجده.
11. حسین، عبدالقادر (1975 م) أثر النحاه فی بحث البلاغی. مصر: نهضه مصر.
12. خرمشاهی، بهاءالدین (1367) حافظ‌نامه. بخش اول. چاپ دوم. تهران: علمی و فرهنگی و سروش.
13. خطیب قزوینی، جلال‌الدین (1302 ق) تلخیص المفتاح. طبع فی بیروت.
14. دهخدا، علی‌اکبر (1361) لغت‌نامه دهخدا. تهران: دان‍ش‍گ‍اه‌ ت‍ه‍ران‌/ ل‍غ‍ت‌ن‍ام‍ه‌ ده‍خ‍دا.
15. دهلوی، امیرخسرو (1361) دیوان کامل امیرخسرو دهلوی. چاپ دوم. سعید نفیسی. به‌کوشش م. درویش. تهران: جاویدان.
16. ده‌مرده، حیدرعلی و همکاران (1386). «کنایه لغزان‌ترین موضوع در فن بیان». نثرپژوهی ادب پارسی. شماره 22: 113-138.
17. الرازی، فخرالدین (1424ق) نهایه الایجاز فی درایه الاعجاز. بیروت: دار صادر.
18. رامپوری، غیاث‌الدین محمد (1363) فرهنگ غیاث اللغات و فرهنگ چراغ هدایت. به‌‌تصحیح‌ محمد دبیرسیاقی. به‌کوشش منصور ثروت. تهران: امیرکبیر.
19. رجایی، محمدعلی (1376) معالم البلاغه در علم (معانی و بیان و بدیع). چاپ چهارم. شیراز: چاپخانه مرکز نشر دانشگاه شیراز.
20. الزمخشری، محمد‌بن‌عمر (1354 ق) الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التاویل. الطبعه الاولی. مصر: مطبعه مصطفی محمد.
21. سجادی، ضیاءالدین (1390) شاعر صبح: پژوهشی در شعر خاقانی. چاپ یازدهم. تهران: سخن.
22. سکاکی، ابویعقوب (1348 ق) مفتاح العلوم. بیروت: دارالکتب‌العلمیه.
23. شمیسا، سیروس (1383) بیان و معانی. چاپ هشتم. تهران: فردوسی.
24. شیخون، محمودالسید (1978 م) الاسلوب الکنایی. الطبعه‌الأولی. قاهره: مکتبه الکلیات الأزهریه.
25. طبانه، بدوی (1377 ق) البیان العربی: دراسه تاریخیه فنیه فی الاصول البلاغه العربیه. الطبعه الثانیه. مصر: مکتبه الأنجلو المصریه.
26. عطار نیشابوری، فریدالدین (1371) منطق‌الطیر (مقامات طیور). به‌اهتمام و تصحیح صادق گوهرین. تهران: علمی و فرهنگی.
27. عطار نیشابوری، فریدالدین (1387) منطق‌الطیر. با مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی. چاپ دوم. تهران: سخن.
28. فاضلی، محمد (1365) دراسه و نقد فی مسائل بلاغیه هامه. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
29. الفرا، ابوالزکریا (1403) معانی القرآن. الجزءالاول. الطبعه الثانی. بیروت: عالم الکتب.
30. الفراهیدی، خلیل‌بن‌احمد (1424) کتاب العین: مرتباً علی حروف المعجم. الجزءالرابع. ترتیب و تحقیق: عبدالحمید هنداوی. بیروت: دارالکتب العلمیه.
31. القیروانی، رشیق (1401 ق) العُمده، فی محاسن الشعر و آدابه و نقده. الجزء‌الأول. الطبعه الخامسه. بیروت: دارالجیل.
32. ماحوزی، مهدی (1374) شرح مخزن‌الاسرار نظامی گنجوی. تهران: اساطیر.
33. مؤذنی، علی‌محمد و زهیر طیب (1397) «بررسی تأثیر استدراکات بلاغیون بر روایی و پایداری ساختارمندی ایضاح‌البلاغه خطیب قزوینی». پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت. سال هفتم. شماره 2: 195-214.
34. مؤذنی، علی‌محمد و زهیر طیب (1398) «گزارش اشکالات خطیب قزوینی بر آرای دانشمندان متقدم و معاصر خود در علم معانی با تکیه بر رُبع اول کتاب الایضاح فی شرح تلخیص المفتاح». فنون ادبی. سال یازدهم. شماره‌ 1 (پیاپی 26): 1-16.
35. المبرد، ابی‌العباس (1416 ق) الکامل فی اللغه و الادب. بیروت: دارالکتب العلمیه.
36. مدنی، صدرالدین سید علیخان (1389 ق). انوار الربیع فی انواع البدیع. الجزء الخامس. به‌کوشش شاکر هادی شکر. کربلا: مکتبه العرفان.
37. مصفا، ابوالفضل (1357) فرهنگ اصطلاحات نجومی. تبریز: دانشگاه تبریز.
38. مطلوب، احمد (1414 ق) معجم المصطلحات البلاغیه و تطورها. الطبعه الثانیه. لبنان: مکتبه لبنان ناشرون.
39. منوچهری دامغانی، احمدبن‌قوص (1385) دیوان. به‌کوشش سیدمحمد دبیرسیاقی. چاپ ششم. تهران: زوار.
40. وحشی بافقی، کمال‌الدین (1342) دیوان وحشی بافقی. با مقدمه سعید نفیسی. تهران: جاویدان.
41. الهاشمی، السید أحمد (1999 م) جواهر البلاغه فی المعانی و البیان و البدیع. ضبط و تدقیق و توثیق. یوسف الصمیلی. رقم الطبعه. صیدا. بیروت: المکتبه العصیریه.
42. همایی، جلال‌الدین (1363) فنون بلاغت و صناعت ادبی. چاپ دوم. تهران: توس.

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Literary Studies

Designed & Developed by : Yektaweb