۱. احمدي، بابك (۱۳۷۸) ساختار و تأويل متن. تهران: مركز. ۲. اسكولز، رابرت (۱۳۸۳) درآمدي بر ساختارگرايي در ادبيات. ترجمة فرزانه طاهري. تهران: آگه. ۳. بارت، رولان (۱۳۷۰) عناصر نشانه¬شناسي. ترجمة مجيد محمدي. تهران: الهدي. ۴. برتنس، هانس (۱۳۸۴) مباني نظرية ادبي. ترجمة محمدرضا ابوالقاسمي. تهران: ماهي. ۵. پورنامداريان، تقي (۱۳۸۰) در ساية آفتاب. تهران: سخن. ۶. چندلر، دانيل (۱۳۸۶) مباني نشانه¬شناسي. ترجمة مهدي پارسا. تهران: سورة مهر. ۷. چهري، طاهره، غلامرضا سالميان و سهيل ياري (۱۳۹۲) «تحليل تقابل¬ها و تضادهاي واژگاني در شعر سنايي». پژوهش¬هاي ادب عرفاني (گوهر گويا). سال هفتم. شمارة دوم. پياپي ۲۵: ۱۴۱-۱۵۸. ۸. حياتي، زهرا (۱۳۸۸) «بررسي نشانه¬شناختي عناصر متقابل در تصويرپردازي اشعار مولانا». نقد ادبي. سال دوم. شمارة ۶: ۷-۲۴. ۹. رضوانيان، قدسيه (۱۳۸۸) «خوانش گلستان سعدي براساس نظرية تقابل¬هاي ¬دوگانه». ادب فارسي دانشگاه تهران: دورة اول، شمارة۲: ۱۲۳-۱۳۵. ۱۰. سجودي، فرزان (۱۳۸۲) نشانه¬شناسي كاربردي. تهران: قصه. ۱۱. سلدن، رامان (۱۳۸۴) راهنماي نظرية ادبي معاصر. ترجمة عباس مخبر. تهران: طرح نو. ۱۲. صفوي، كوروش (۱۳۸۷) درآمدي بر معني¬شناسي. تهران: سورة مهر. ۱۳. طايفي، شيرزاد و عاطفه شاهسوند (۱۳۹۱) «بررسي قلندريات در ديوان عطار نيشابوري». اديان و عرفان. سال چهل و پنجم. شمارة ۲: ۳۹-۶۱. ۱۴. عبيدي¬نيا، محمدامير و علي دلايي (۱۳۸۸) «بررسي تقابل¬هاي دوگانه در ساختار حديقة سنايي». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. شمارة ۱۳: ۲۵-۴۲. ۱۵. عطار، فريدالدين محمد (۱۳۷۴) ديوان عطار. بهاهتمام و تصحيح تقي تفضلي. تهران: علمي و فرهنگي. ۱۶. عمران¬پور، محمدرضا (۱۳۸۶) «اهميت عناصر و ويژگي¬هاي ساختاري واژه در گزينش واژگان شعر». گوهر گويا: دورة اول، شمارة ۱: ۱۵۳-۱۸۰. ۱۷. غياثي، محمدتقي (۱۳۶۸) درآمدي بر سبک¬شناسي ساختاري. تهران: شعلة انديشه. ۱۸. ماحوزي، مهدي و شهين قاسمي (۱۳۹۲) «بررسي مضامين ملامتي در غزلهاي عطار». سبكشناسي نظم و نثر (بهار ادب). سال ششم. شمارة ۳ (پياپي ۲۱): ۴۰۳-۴۲۰. ۱۹. محرمي، رامين و رقيه ممي¬زاده (۱۳۹۰) «تقابل نمادهاي خير شر در دورة اساطيري شاهنامه». متن¬پژوهي ادبي. شمارة ۴۹: ۱۲۷-۱۴۳. ۲۰. محمودي، مريم (۱۳۸۹) «بررسي و تحليل نماد دريا در آثار عطار». پژوهش¬نامة زبان و ادبيات فارسي. سال دوم. شمارة ۸: ۱۷۳-۱۹۳. ۲۱. مقدادي، بهرام (۱۳۷۸) فرهنگ اصطلاحات نقد ادبي (از افلاطون تا عصر حاضر). تهران: فكر روز. ۲۲. مولوي، جلال¬الدين محمد (۱۳۷۰) مثنوي معنوي. بهتصحيح رينولد الين نيکلسون. تهران: بهزاد. ۲۳. نبي¬لو، عليرضا (۱۳۹۲) «بررسي تقابل¬هاي دو¬گانه در غزل¬هاي حافظ» زبان و ادبيات فارسي. دانشگاه خوارزمی. سال ۲۱. شمارة ۷۴: ۷۰-۹۱. ۲۴. نيك¬روز، يوسف (۱۳۸۷) «بررسي مفهوم عرفاني درد در شعر عطار». كاوش¬نامه. سال نهم. شمارة ۱۷: ۲۰۹-۲۴۷
|