|
1. قرآن کريم (1371) ترجمة عبدالمحمد آيتي. تهران: سروش. 2. اسپرهم، داوود و سيدمهدي دادرس (1392) «تحليلي روان‌كاوانه از قصة ماهان گوشيار». متن‌پژوهي ادبي. سال هفدهم. شمارة 56: 7-32. 3. الياده، ميرچا (1392) آيين‌ها و نمادهاي تشرف. ترجمة ماني صالحي علامه. تهران: نيلوفر. 4. اميري‌خراساني، احمد و طيبه گلستاني (1393) «تحليل و نقد داستان ماهان مصري». فصلنامة زبان و ادبيات فارسي، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات اجتماعي. شمارة 33: 57-84. 5. بري، مايکل (1385) تفسير مايکل بري بر هفت‌پيکر نظامي. ترجمة جلال علوي‌نيا. تهران: ني. 6. پالمر، مايکل (1385) فرويد، يونگ و دين. ترجمة محمد دهگانپور و غلامرضا محمدي. تهران: رشد. 7. دوبوکور، مونيک (1376) رمزهاي زنده‌جان. ترجمة جلال ستاري. تهران: مرکز. 8. سپهري، سهراب (1389) هشت كتاب. تهران: طهوري. 9. سجادي، سيدضياءالدين (1382) فرهنگ لغات و تعبيرات با شرح اعلام و مشکلات ديوان خاقاني شرواني. جلد دوم. چاپ دوم. تهران: طهوري. 10. شميسا، سيروس (1374) داستان يک روح. تهران: فردوس. 11. شميسا، سيروس (1378) فرهنگ تلميحات. چاپ ششم. تهران: فردوس. 12. شواليه، ژان و گربران، آلن (1388/2،1و3؛ 1385/4؛ 1387/5) فرهنگ نمادها. ترجمة سودابة فضايلي. تهران: جيحون. 13. عطار، فريدالدين (1383) منطق‌الطير. با مقدمه، تصحيح و تعليقات محمدرضا شفيعي‌كدكني. تهران: سخن. 14. فرانکل، ويکتور (1367) انسان در جست‌وجوي معني. ترجمة اکبر معارفي. تهران: دانشگاه تهران. 15. فوردهام، فرويدا (1374) مقدمه¬اي بر روان‌شناسي يونگ. ترجمة حسين يعقوب¬پور. تهران: اوجا. 16. کمپبل، ژوزف (1392) قهرمان هزارچهره. ترجمة شادي خسروپناه. مشهد: گل آفتاب‌گردان. 17. نظامي، الياسبنيوسف (1387) مخزن‌الاسرار. تصحيح بهروز ثروتيان. تهران: اميرکبير. 18. نظامي، الياسبنيوسف (1389) هفت‌پيکر. به‌کوشش سعيد حميديان. تصحيح حسن وحيددستگردي. تهران: قطره. 19. واحددوست، مهوش (1379) نهادينه¬هاي اساطيري در شاهنامه فردوسي. تهران: سروش. 20. وگلر، کريستفر (1390) ساختار اسطوره¬اي در فيلم¬نامه. ترجمة عباس اکبري. تهران: نيلوفر. 21. ياحقي، محمدجعفر و سميرا بامشکي (1388) «تحليل نماد غار در هفت‌پيکر نظامي». پژوهش‌هاي زبان و ادبيات فارسي دانشگاه اصفهان. دورة جديد. شمارة 4: 43-58. 22. ياوري، حورا (1386) روانکاوي در ادبيات (دومتن، دوانسان، دوجهان). تهران: تاريخ ايران. 23. يونگ، کارل گوستاو (1368) چهار صورت مثالي. ترجمة پروين فرامرزي. مشهد: آستان قدس رضوي.
|
صاحب امتیاز و ناشر
