[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
آمار نشریه::
::
شناسنامه نشریه
..
پایگاه‌های نمایه‌کننده

  AWT IMAGE   AWT IMAGE 
 AWT IMAGE   AWT IMAGE 
   

   

..
پایگاه‌های اجتماعی
     
ACADEMIA
 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نظرسنجی
نظر شما در مورد عملكرد دوفصلنامه زبان و ادبيات فارسي چيست؟
عالي
خوب
متوسط
ضعيف
   
..
:: جلد ۲۶، شماره ۸۵ - ( ۱۱-۱۳۹۷ ) ::
جلد ۲۶ شماره ۸۵ صفحات ۲۵۲-۲۳۱ برگشت به فهرست نسخه ها
قرض‌گیریِ فعل «است» و گونه‌های آن در گویش عربی سراب
حامد نوروزی* ۱، زینب صالحی۲
۱- دانشگاه بیرجند ، hd_noruzi@birjand.ac.ir
۲- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (۶۰۵۶ مشاهده)
قرض‌گیری فرآیندی زبانی است که در زبان‌شناسیِ درزمانی بررسی می‌‌شود. در این فرآیند، زبان عناصری را از زبان دیگر قرض می‌گیرد. این فرآیند معمولاً در مناطقی رخ می‌‌دهد که دو زبان با یکدیگر برخورد می‌کنند و به مدت طولانی تماس دارند. یکی از مناطق ایران که چنین موقعیتی دارد، جنوب خراسان است. در این منطقه، عرب‌هایی زندگی می‌کنند که احتمالاً تاریخ مهاجرت آنها به قرون نخست اسلامی بازمی‌گردد. در این مقاله به بررسی فرآیند قرض‌گیری فعل «است» و گونه‌های آن در روستای عرب‌نشین سراب می‌پردازیم. فعل اسنادی فارسی به سه صورت est (با تحول آوایی، صرفی و معناییhast (بدون تحول)  و mest (به‌مثابه اسم فاعل) در این گویش کاربرد دارد. در گویش عربی سراب، فعل «است» و گونه‌های آن در سه وجه اخباری، التزامی و امری به‌کار می‌رود. کاربرد شناسه‌های عربی در ساختار فعلِ «است» در این گویش و ساخت فارسی آن تفاوت دارد.
 
واژه‌های کلیدی: فعل اسنادی «است»، قرض‌گیری، گویش عربی، جنوب خراسان، روستای سراب.
متن کامل [PDF 307 kb]   (۱۱۱۶ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ادبیات غنایی
فهرست منابع
۱. آذرنوش، آذرتاش (۱۳۷۰) آموزش زبان عربي. جلد۲. تهران: مرکز نشر دانشگاهي.
۲. آموزگار، يوسف (۱۳۸۰) بررسي گويش عربي منطقة عربخانه و مقايسة آن با عربي کلاسيک. پايان‌نامة کارشناسي‌ارشد. دانشگاه آزاد اسلامي. واحد تهران مرکزی.
3. ـــــــــ (1387) «تاريخچة مختصر اعراب جنوب خراسان (منطقة عرب خانه)». پژوهش‌نامة فرهنگ و ادب. سال چهارم. شمارة 6: 17- 49.
۴. ابوالقاسمي، محسن (۱۳۷۳) ماده‌هاي فعل‌هاي فارسي دري. تهران: ققنوس.
۵. انوري، حسن (۱۳۹۰) دستور زبان فارسي۲. ويرايش سوم. تهران: فاطمي.
6. ـــــــــ و حسن احمدي گيوي (1370) دستور زبان فارسي 2. چاپ ششم. تهران: فاطمي.
۷. انيس، ابراهيم (۱۹۵۲) في اللّهجات العربية. الطبعة الثانية. لجنة البيان العربي: القاهرة.
۸. جاني، اسماعيل (۱۳۸۷) بررسي و توصيف گويش عربي شهرستان درميان. پايان‌نامة كارشناسي‌ارشد آموزش زبان و ادبيات عربي. دانشگاه فردوسي.
۹. جعفري دهقي، محمود (۱۳۹۴) «خراسان۴: زبان‌ها و گويش‌ها». دايرةالمعارف بزرگ اسلامي. جلد ۲۲. تهران: مرکز دايرة‌المعارف بزرگ اسلامي.
۱۰. حليمي، احمدکمال‌الدين (۱۹۹۳) مقارنة بين النحو العربي و النحو الفارسي. الکويت: الجامعة الکويت.
۱۱. سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵) دسترسی در: http://www.amar.org.ir.
۱۲. سيدي، سيدحسين و اسماعيل جاني (۱۳۸۷) «بررسي گويش عربي جنوب خراسان». مجلة تخصصي زبان و ادبيات دانشکدة ادبيات و علوم انساني مشهد. شمارة ۱۶۳: ۱۴۱-۱۵۴.
۱۳. شرتوني، رشيد (۱۳۸۶) مبادئ العربية. جلد۴. قم: مؤسسة انتشارات دارالعلم.
۱۴. عباسي، حبيب‌الـله (۱۳۷۷) «نگاهي به پيشينة تاريخي اعراب جنوب خراسان». در ديار آفتاب (خراسان‌شناسي). به‌اهتمام محمد عزيزي. تهران: روزگار.
۱۵. مشکور، محمدجواد (۱۳۵۸) دستورنامه در صرف و نحو زبان پارسی. تهران: مؤسسة مطبوعاتی شرق.
۱۶. معروف، يحيي (۱۳۸۶) فن ترجمه: اصول نظری و عملی ترجمه از عربی به فارسی و از فارسی به عربی. تهران: سمت.
۱۷. ناتل خانلری، پرويز (۱۳۷۲) زبانشناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
۱۸. نجفيان، آرزو (۱۳۹۳) «خراسان۳: زبان‌هاي رايج در خراسان». دانشنامة جهان اسلام. جلد ۱۵.
۱۹. نوبهار، مهرانگيز (۱۳۷۲) دستور کاربردي زبان فارسي. تهران: راهنما.
20. Dahlgren, Sven-Olof (2005) "On the Arabic of Arabkhane in eastern Iran". in Linguistic convergence and areal diffusion: case studies from Iranian, Semitic and Turkic. ed. Eva Agnes Csato, Bo Isaksson and Carina Jahani. London: Routledge Curzon.
21. Ivanov, V. (1920) "Further notes on gypsies in Persia". J[R]ASB. new series. vol.16, no.7.
22. _____ (1926) "Notes on the Ethnology of Khurasan", The Geographical journal, vol.67, no.2. [DOI:10.2307/1783140]
23. Jasanoff, Jay (2003) Hittite and the Indo-European Verb. Oxford: Oxford University Press. [DOI:10.1093/acprof:oso/9780199249053.001.0001]
24. Moro, A. (1997) The Raising of Predicates. Cambridge: Cambridge University Press. [DOI:10.1017/CBO9780511519956]
25. Oberling, P. & B. Hourcade (1986) "ʿARAB iv. Arab tribes of Iran," Encyclopaedia Iranica (EIr), Ehsan Yarshate: ed. New York: NY. Vol. II. pp. 215-220
26. Pustet, Regina (2005) Copulas: Universals in the Categorization of the Lexicon. Oxford studies in typology and linguistic theory. Oxford: Oxford University Press
27. Windfuhr, Gernot (2006) "Iran.VII: non-Iranian languages of Iran: Arabic", Encyclopaedia Iranica (EIr), Ehsan Yarshate: ed. New York: NY. Vol. XIII, pp. 401-404
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Norouzi H, Salehi Z. Borrowing the Verb “ast” and Its Varieties in Arabic Dialect of Sarab. Persian Language and Literature 2019; 26 (85) :231-252
URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-3402-fa.html

نوروزی حامد، صالحی زینب. قرض‌گیریِ فعل «است» و گونه‌های آن در گویش عربی سراب. زبان و ادبيات فارسی. ۱۳۹۷; ۲۶ (۸۵) :۲۳۱-۲۵۲

URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-۱-۳۴۰۲-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 26، شماره 85 - ( 11-1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها
دوفصلنامه  زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی Half-Yearly Persian Language and Literature
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4666