|
۱. آرمان، علیرضا و همکاران (۱۳۹۸) «نگاشت¬های استعاره¬ای حیوانات در ضرب¬المثل¬های برآمده از متون ادب فارسی». فرهنگ و ادبیات عامه. سال هفتم. شمارة ۲۶: ۲۰۷-۲۴۰. ۲. اطهاری¬نیک¬عزم، مرضیه (۱۳۹۳) «تحلیل زمان و شاخص¬های زمانی در ضرب¬المثل¬ها با رویکرد نشانه‌ـ‌معناشناسی». جستارهای زبانی. دورة پنجم. شمارة ۳: ۱-۲۵. ۳. دبیرسیاقی، سیدمحمد (۱۳۶۴) گزیدة امثال و حکم دهخدا. تهران: تیراژه. ۴. ذوالفقاری، حسن (۱۳۹۲) فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های فارسی. تهران: علم. ۵. رضایی، محمد و نرجس مقیمی (۱۳۹۴) «بررسی استعاره¬های مفهومی در ضرب¬المثل¬های فارسی». مطالعات زبانی و بلاغی. سال چهارم. شمارة ۸: ۹۱-۱۱۶. ۶. روشن، بلقیس و همکاران (۱۳۹۲) «مبنای طرح‌واره‌ای استعاره‌های موجود در ضرب‌المثل‌های شرق گیلان». زبان¬شناخت. سال چهارم. شمارة ۲: ۷۵-۹۴. ۷. شریفی¬مقدم، آزاده و نرجس ندیمی (۱۳۹۲) «تحلیل معنی¬شناختی از کاربرد نام حیوانات در ضرب‌المثل¬های گویش لار». زبان¬ها و گویش¬های ایرانی. شمارة ۲: ۱۳۷-۱۵۹. ۸. صفوی، کورش (۱۳۹۲) درآمدی بر معناشناسی. چاپ پنجم. تهران: سورة مهر. ۹. فتوحی، محمود (۱۳۹۲) سبک‌شناسی: نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها. چاپ دوم. تهران: سخن. ۱۰. فضائلی، مریم و شهلا شریفی (۱۳۹۲) «بررسی طرح‌واره¬های قدرتی در برخی از ضرب‌المثل‌های فارسی». زبان¬شناسی و گویش¬های خراسان. شمارة ۱: ۱۳۱-۱۴۴. ۱۱. کریمی، طاهره (۱۳۹۲) «استعاره‌های مفهومی در دیوان شمس برمبنای کنش حسی خوردن». نقد ادبی. سال ششم. شمارة ۲۴: ۱۶۸-۱۴۳. ۱۲. لیکاف، جورج و مارک جانسون (۱۳۹۵) استعاره¬هایی که با آنها زندگی می‌کنیم. ترجمة هاجر آقاابراهیمی، چاپ دوم. تهران: علم. ۱۳. متقی‌زاده، عیسی و الهام نیکوبخت (۱۳۹۳) «مقایسة ضرب‌المثل‌های فارسی و عربی با موضوع سخن از لحاظ واژگانی، نحوی، بلاغی و معناشناسی». ادبیات تطبیقی. شمارة ۱۰: ۲۹۵-۳۲۲. ۱۴. ملاکی، زهرا و مختار فیاض (۱۳۹۵) «بررسی مبانی استعاری ضرب¬المثل¬های دینی‌ـ‌مذهبی». کهن‌نامة ادب فارسی. سال هفتم. شمارة ۳: ۱۱۱-۱۳۰. ۱۵. هاوکس، ترنس (۱۳۷۷) استعاره. ترجمة فرزانه طاهری. چاپ دوم. تهران: مرکز.
|
صاحب امتیاز و ناشر
