|
1. ابوالقاسمی، محسن (1375). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سمت. 2. ابوالقاسمی، محسن (1378). دستور تاریخی مختصر زبان فارسی. تهران: سمت. 3. اتحادی، حسین (1401). نقش مؤلفه¬های دستوری در ابهام زبانی غزلیات غالب دهلوی. دوفصلنامة زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ام. شمارة 92: 57-80. 4. باقری، مهری (1385). تاریخ زبان فارسی. تهران: دانشگاه پیام نور. 5. بهار، محمدتقی (1373). سبک¬شناسی. جلد اول. تهران: امیرکبیر. 6. تجلیل، جلیل (1355). فک و فصل اضافه. مجلۀ گوهر. شمارة 37. 7. خوئینی¬قزلجه، عصمت؛ امانی، زهره (1401). کارکرد جمله¬های ساده و مرکب در مثنوی. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ام. شمارة 93: 29-57. 8. رضویان، حسین؛ کاوسی¬تاجکوه، صدیقه؛ بهرامی¬خورشید، سحر (1395). ساخت اضافه در زبان فارسی از منظر دستور ساخت گلدبرگ. پژوهش¬های زبانی. دورة هفتم. شمارة 2: 37-59. 9. زمانی، کریم (1378-1381). شرح جامع مثنوی. تهران: آگاه. 10. شریعت، محمدجواد (1384). دستور زبان فارسی. تهران: اساطیر. 11. شفائی، احمد (1363). مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: نوین. 12. شفیعی، محمود (1343). شاهنامه و دستور یا دستور زبان فارسی برپایة شاهنامة فردوسی. تهران: نیل. 13. شمیسا، سیروس (1384). کلیات سبک‌شناسی. تهران: میترا. 14. شهیدی، سیدجعفر (1386). شرح مثنوی. جلد نهم. تهران: علمی فرهنگی. 15. صادقی، علی¬اشرف؛ ارژنگ، غلامرضا (1361). دستور (کتاب درسی) سال چهارم آموزش متوسطه رشتة فرهنگ و ادب. تهران: وزارت آموزش و پرورش. 16. طباطبایی، علاءالدین (1395). فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی. تهران: فرهنگ معاصر. 17. طبیب‌زاده، امید (1391). دستور زبان فارسی براساس نظریۀ گروه‌های خودگردان در دستور وابستگی. تهران: مرکز. 18. طبیب¬زاده، امید؛ برادران همتی، نوید (1393). دو نوع وابستۀ اضافه¬ای: مضاف‌الیه اسمی و مضاف¬الیه وصفی. ادب¬پژوهی. شمارة 32: 155-176. 19. فرشیدورد، خسرو (1388). دستور مفصل امروز. تهران: سخن. 20. لازار، ژیلبر (1389). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمة مهستی بحرینی. توضیحات و حواشی از هرمز میلانیان. تهران: هرمس. 21. ماهوتیان، شهرزاد (1378). دستورزبان از دیدگاه رده¬شناسی. ترجمة مهدی سمایی. تهران: مرکز. 22. معین، محمد (1341). اضافه. تهران: کتابخانة ابن‌سینا. 23. معین، محمد (1363). اضافه. بخش اول و دوم. تهران: امیرکبیر. 24. مولانا جلال‌الدین بلخی (1374) کلیات دیوان شمس. به‌تصحيح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: ربیع. 25. مولانا جلال‌الدین بلخی (1375) گزیدة مثنوی. بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: جامی. 26. مولانا (بی‌تا) مثنوی معنوی. لوح فشرده. قم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. مؤسسة خدمات کامپیوتری نور. ص. پ. 3857-37185. 27. ناتل‌خانلری، پرویز (1374). تاریخ زبان فارسی. جلد سوم. تهران: سیمرغ. 28. نجم‌الغنی رامپوری، محمد (1329). نهج‌الادب. هند: چاپ لکنهو. 29. نساجیان، مینو؛ شجاعی، راضیه؛ بحرانی، محمد (1398). ساخت اضافه در زبان فارسی: بررسی پیکره‌بنیاد. پژوهش¬های زبانی. سال دهم. شمارة 1: 161-182. 30. وحیدیان کامیار، تقی؛ عمرانی، غلامرضا (1398). دستور زبان فارسی(1). تهران: سمت. 31. وزیری‌زاده، محمدباقر؛ خوئینی، عصمت (1391). تحلیل گروه‌های اسمی وابستگی از منظر دستور تاریخی در تاریخ بلعمی. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بيستم. شمارة 72: 121-140. 32. Abolghāsemī, Mohsen (1996). Historical Grammar of the Persian Language. Tehrān: SAMT. [In Persian] 33. Abolghāsemī, Mohsen (1999). A Brief Historical Grammar of the Persian Language. Tehrān: SAMT. [In Persian] 34. Bāgheri, Mehrī (2006). Persian Language History. Tehrān: Payām-e Noor University. [In Persian] 35. Bahār, Mohammad Taqi (1994). Stylistics. vol.1. Tehrān: Amir Kabīr. [In Persian] 36. Ettehādi, Hossein (2022). The role of grammatical components in the linguistic ambiguity of Ghalib Dehlavi's sonnets. Half-Yearly Persian Language and Literature of Kharazmi University, year 30, Number 92: 57-80. [ DOI:10.52547/jpll.30.92.57] 37. Farshidvard, Khosrow (2009). Compelet Grammar. Tehrān: Sokhan. [In Persian] 38. Khoeini-Qezeljeh, Esmet; Amāni, Zohreh (2022). Functions of simple and compound sentences in Masnavi. Persian Language and Literature of Kharazmi University. No 1. 93: 29-57. [In Persian] 39. Lāzar, Gilbert (2010). Modern Persian Grammar. Translated by Mahasti Bahreini. Tehrān: Hermes. [In Persian] 40. Māhoutian, Shahrzād (1999). Grammar from typology perspective. Translated by Mehdi Samāyi. Tehrān: Markaz. [In Persian] 41. Moeen, Mohammad (1962). Ezāfe. Tehrān: Ibn Sinā Library. [In Persian] 42. Moeen, Mohammad (1984). Ezāfe. First and second part. Tehrān: Amir Kabīr. [In Persian] 43. Moulana's masnavi (compact tablet). Qom: Computer Research Center for Islamic Sciences, Noor Computer Services Institute. p. P. 3857-37185. [In Persian] 44. Nātel Khānlari, Parviz (1995). Persian Language History. vol.3. Tehrān: Sīmorgh. [In Persian] 45. Najm al-Ghani Rampūrī, Mohammad (1950). Nahj al-Adab. India: Lākenhow. [In Persian] 46. Nasājīān, Minū; Shujāei, Rāzieh; Bahrāni, Mohammad (2018). The Corpus-Based Study of Ezafe Construction in Persian. Language Research. Number 1: 161-182. [In Persian] 47. Razaviān, Hossein; Kāwūsī-Tājkūh, Seddiqeh; Bahrāmi-Khorshid, Sahar (2015). Ezafe Constructions in Persian Language from Goldberg's Construction Grammar Perspective. Language Research, Volume 7. Number 2: 37-59. [In Persian] 48. Sādeghi, Ali Ashraf; Arjang, Gholām Rezā (1998). Grammer (textbook). Tehran: Ministry of Education. [In Persian] 49. Shafāyī, Ahmad (1984). Scientific basis of Persian Grammar. Tehran: Novin. [In Persian] 50. Shafi'i, Mahmoud (1964). Shāhnāmeh and Persian Grammar based on Ferdowsi's Shāhnāmeh. Tehrān: Nil. [In Persian] 51. Shamisā, Sirūs (2004). Stylistics.Tehrān: Mitra. [In Persian] 52. Shariat, Mohammad Javād (2005). Persian Grammer. Tehran: Asātīr. [In Persian] 53. Tabātabāī, Alāeddin (2015). Descriptive Dictionary of Persian Grammar. Tehrān: Frahang-e Moāser. [In Persian] 54. Tabibzādeh, Omid; Barādarān Hemmati, Navid (2013). Two kinds of Genitive Dependents in Persian: Nominal Genitives and Attributive Genitives. Adab Pazhuhi. No. 32: 155-176. [In Persian] 55. Tabibzādeh, Omid (2011). Persian Grammar. Tehrān: Markaz. [In Persian] 56. Tajleel, Jalil (1976). Additional Jaw and Chapter, Gowhar, No. 37. [In Persian] 57. Vahidiān Kāmyār, Taghi; Omrāni, Gholām Rezā (2018). Persian Grammar (1). Tehrān: SAMT. [In Persian] 58. Vazirizādeh, Mohammad Bāgher; Khoeni, Esmat (2012). Historical Issues of Dependency Nominal Phrases in Tarikh-e-Balámi, Persian Language and Literature of Kharazmi University, Vol 20 (72), PP: 121-140. 59. Zamāni, Karim (1999-2002). A comprehensive commentary on the Masnavi. Tehrān: Āgāh. [In Persian]
|
صاحب امتیاز و ناشر
