|
1. قرآن مجيد (1379) ترجمة مهدي الهي قمشه¬اي. تهران: دارالقرآن الکريم. 2. ابن‌المعتز، ابوالعباس عبدالـله (2001) البديع. لبنان: مؤسسه الکتب‌الثقافيه. 3. استعلامي، محمد (1383) درس حافظ. چاپ دوم. تهران: سخن. 4. انوري، حسن و حسن احمدي گيوي (1367) دستور زبان فارسي. تهران: فاطمي. 5. تفتازاني، سعدالدين (1388) شرح المختصر. چاپ پنجم. قم: اسماعيليان. 6. حافظ، شمس¬الدين‌محمد (1391) ديوان. به¬اهتمام محمد قزويني و قاسم غني. تهران: سروش. 7. حيدري، علي (1385) «ايهام در شعر حافظ». کيهان فرهنگي. شمارة 239 و 240: 32-39. 8. ـــــــ و همکاران (1396) «بدل بلاغي محملي براي ايهام¬سازي حافظ». متن¬پژوهي ادبي. سال بيست‌ويکم. شمارة 73: 151-173. 9. خيام‌پور، عبدالرسول (1388) دستور زبان¬ فارسي. چاپ چهاردهم. تهران: ستوده. 10. دهخدا، علي‌اکبر (1377) لغت¬نامه. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران. 11. راستگو، سيدمحمد (1370) «ايهام در شعر فارسي». مجلة معارف. دورة هشتم. شمارة 1: 37-83. 12. ـــــــ (1383) «مهندسي سخن در سروده¬هاي حافظ». پژوهش¬هاي ادبي. شمارة 3: 65-82. 13. رجايي، محمدخليل (1392) معالم البلاغه در علم معاني، بيان و بديع. چاپ چهاردهم. شيراز: دانشگاه شيراز. 14. رحيمي¬هرسيني، بهنوش و همکاران (1396) «نوعي مجاز با دلالت دوگانه (حقيقي و غيرحقيقي) شگردي براي گسترش دامنة معني در غزليات حافظ». زبان و ادب فارسي. سال هفتادم. شمارة 235: 57-71. 15. شميسا، سيروس (1381) بيان. چاپ نهم. تهران: فردوسي. 16. ـــــــ (1388) يادداشت¬هاي حافظ. تهران: علمي. 17. ـــــــ (1389) معاني. چاپ دوم. تهران: ميترا. 18. ـــــــ (1390) نگاهي تازه به بديع. چاپ چهارم. تهران: ميترا. 19. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (1370) صور خيال در شعر فارسي. چاپ چهارم. تهران: آگاه. 20. ـــــــ (1391) رستاخيز کلمات. تهران: سخن. 21. ـــــــ (1386) موسيقي شعر. چاپ پنجم. تهران: آگه. 22. فرشيدورد، خسرو (1354) «ساختمان تشبيه و استعاره در شعر حافظ». خرد و کوشش. شمارة 18: 35-72. 23. وحيديان کاميار، تقي (1387) بديع از ديدگاه زيبايي‌شناسي. چاپ سوم. تهران: سمت. 24. وفايي، عباسعلي (1391) دستور تطبيقي. تهران: سخن. 25. الهاشمي، السيداحمد (1383) جواهرالبلاغه. الطبع الثانيه. مؤسسه الصادق للطباعه و النشر. 26. هروي، حسينعلي (1386) شرح غزل‌هاي حافظ. به کوشش زهرا شادمان. چاپ هفتم. تهران: فرهنگ نشر نو.
|
