:: سال 26، شماره 85 - ( 11-1397 ) ::
جلد 26 شماره 85 صفحات 252-231 برگشت به فهرست نسخه ها
قرض‌گیریِ فعل «است» و گونه‌های آن در گویش عربی سراب
حامد نوروزی 1، زینب صالحی2
1- دانشگاه بیرجند ، hd_noruzi@birjand.ac.ir
2- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (4285 مشاهده)
قرض‌گیری فرآیندی زبانی است که در زبان‌شناسیِ درزمانی بررسی می‌‌شود. در این فرآیند، زبان عناصری را از زبان دیگر قرض می‌گیرد. این فرآیند معمولاً در مناطقی رخ می‌‌دهد که دو زبان با یکدیگر برخورد می‌کنند و به مدت طولانی تماس دارند. یکی از مناطق ایران که چنین موقعیتی دارد، جنوب خراسان است. در این منطقه، عرب‌هایی زندگی می‌کنند که احتمالاً تاریخ مهاجرت آنها به قرون نخست اسلامی بازمی‌گردد. در این مقاله به بررسی فرآیند قرض‌گیری فعل «است» و گونه‌های آن در روستای عرب‌نشین سراب می‌پردازیم. فعل اسنادی فارسی به سه صورت est (با تحول آوایی، صرفی و معناییhast (بدون تحول)  و mest (به‌مثابه اسم فاعل) در این گویش کاربرد دارد. در گویش عربی سراب، فعل «است» و گونه‌های آن در سه وجه اخباری، التزامی و امری به‌کار می‌رود. کاربرد شناسه‌های عربی در ساختار فعلِ «است» در این گویش و ساخت فارسی آن تفاوت دارد.
 
واژه‌های کلیدی: فعل اسنادی «است»، قرض‌گیری، گویش عربی، جنوب خراسان، روستای سراب.
متن کامل [PDF 307 kb]   (691 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ادبیات غنایی
فهرست منابع
1. آذرنوش، آذرتاش (1370) آموزش زبان عربي. جلد2. تهران: مرکز نشر دانشگاهي.
2. آموزگار، يوسف (1380) بررسي گويش عربي منطقة عربخانه و مقايسة آن با عربي کلاسيک. پايان‌نامة کارشناسي‌ارشد. دانشگاه آزاد اسلامي. واحد تهران مرکزی.
3. ـــــــــ (1387) «تاريخچة مختصر اعراب جنوب خراسان (منطقة عرب خانه)». پژوهش‌نامة فرهنگ و ادب. سال چهارم. شمارة 6: 17- 49.
4. ابوالقاسمي، محسن (1373) ماده‌هاي فعل‌هاي فارسي دري. تهران: ققنوس.
5. انوري، حسن (1390) دستور زبان فارسي2. ويرايش سوم. تهران: فاطمي.
6. ـــــــــ و حسن احمدي گيوي (1370) دستور زبان فارسي 2. چاپ ششم. تهران: فاطمي.
7. انيس، ابراهيم (1952) في اللّهجات العربية. الطبعة الثانية. لجنة البيان العربي: القاهرة.
8. جاني، اسماعيل (1387) بررسي و توصيف گويش عربي شهرستان درميان. پايان‌نامة كارشناسي‌ارشد آموزش زبان و ادبيات عربي. دانشگاه فردوسي.
9. جعفري دهقي، محمود (1394) «خراسان4: زبان‌ها و گويش‌ها». دايرةالمعارف بزرگ اسلامي. جلد 22. تهران: مرکز دايرة‌المعارف بزرگ اسلامي.
10. حليمي، احمدکمال‌الدين (1993) مقارنة بين النحو العربي و النحو الفارسي. الکويت: الجامعة الکويت.
11. سرشماری عمومی نفوس و مسکن (1395) دسترسی در: http://www.amar.org.ir.
12. سيدي، سيدحسين و اسماعيل جاني (1387) «بررسي گويش عربي جنوب خراسان». مجلة تخصصي زبان و ادبيات دانشکدة ادبيات و علوم انساني مشهد. شمارة 163: 141-154.
13. شرتوني، رشيد (1386) مبادئ العربية. جلد4. قم: مؤسسة انتشارات دارالعلم.
14. عباسي، حبيب‌الـله (1377) «نگاهي به پيشينة تاريخي اعراب جنوب خراسان». در ديار آفتاب (خراسان‌شناسي). به‌اهتمام محمد عزيزي. تهران: روزگار.
15. مشکور، محمدجواد (1358) دستورنامه در صرف و نحو زبان پارسی. تهران: مؤسسة مطبوعاتی شرق.
16. معروف، يحيي (1386) فن ترجمه: اصول نظری و عملی ترجمه از عربی به فارسی و از فارسی به عربی. تهران: سمت.
17. ناتل خانلری، پرويز (1372) زبانشناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
18. نجفيان، آرزو (1393) «خراسان3: زبان‌هاي رايج در خراسان». دانشنامة جهان اسلام. جلد 15.
19. نوبهار، مهرانگيز (1372) دستور کاربردي زبان فارسي. تهران: راهنما.
20. Dahlgren, Sven-Olof (2005) "On the Arabic of Arabkhane in eastern Iran". in Linguistic convergence and areal diffusion: case studies from Iranian, Semitic and Turkic. ed. Eva Agnes Csato, Bo Isaksson and Carina Jahani. London: Routledge Curzon.
21. Ivanov, V. (1920) "Further notes on gypsies in Persia". J[R]ASB. new series. vol.16, no.7.
22. _____ (1926) "Notes on the Ethnology of Khurasan", The Geographical journal, vol.67, no.2. [DOI:10.2307/1783140]
23. Jasanoff, Jay (2003) Hittite and the Indo-European Verb. Oxford: Oxford University Press. [DOI:10.1093/acprof:oso/9780199249053.001.0001]
24. Moro, A. (1997) The Raising of Predicates. Cambridge: Cambridge University Press. [DOI:10.1017/CBO9780511519956]
25. Oberling, P. & B. Hourcade (1986) "ʿARAB iv. Arab tribes of Iran," Encyclopaedia Iranica (EIr), Ehsan Yarshate: ed. New York: NY. Vol. II. pp. 215-220
26. Pustet, Regina (2005) Copulas: Universals in the Categorization of the Lexicon. Oxford studies in typology and linguistic theory. Oxford: Oxford University Press
27. Windfuhr, Gernot (2006) "Iran.VII: non-Iranian languages of Iran: Arabic", Encyclopaedia Iranica (EIr), Ehsan Yarshate: ed. New York: NY. Vol. XIII, pp. 401-404



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
سال 26، شماره 85 - ( 11-1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها