|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
1 نتیجه برای تشبیه تلمیحی
حبیبالله سلیمی، سیداحمد پارسا، جلد 27، شماره 87 - ( 10-1398 )
چکیده
تلمیح و تشبیه دو مقوله بلاغیاند که اندیشمندان علوم بلاغی از دیرباز در دو حوزه بدیع و بیان به آنها پرداختهاند. برخی شاعران ایرانی با استفاده از ظرفیتهای زبان فارسی، با تلفیق این دو مقوله گونه بلاغی تازهای پدید آوردهاند که در این پژوهش با نام تشبیههای تلمیحی از آنها یاد میشود. موضوع پژوهش حاضر، بررسی این گونه بلاغی در سرودههای دهه چهل و برخی از سرودههای اوایل دهه پنجاه شفیعی کدکنی است. برای اینکار، آیینهای برای صداها شامل مجموعههای شعری زمزمهها، شبخوانی، از زبانبرگ، در کوچهباغهای نشابور، مثل درخت در شب باران، از بودن و سرودن، و بوی جوی مولیان، بررسی شده است. هدف این پژوهش شناساندن ویژگیهای این گونه بلاغی چون آشناییزدایی، برجستهسازی، ایجاز، ترجمهناپذیری، داشتن زمینه روایی و اختصاص آن به زبان فارسی است که برای اولی بار در ادب پارسی انجام میگیرد. شناخت رابطه مضمونی این تشبیهها با موضوعات شعری شفیعی کدکنی و میزان توانمندی او در بهکارگیری و نوع تلمیحات بهکاررفته، از اهداف دیگر این پژوهش است که به روش توصیفیـتحلیلی و با استفاده از شیوه تحلیل محتوا بررسی شدهاند. قراردادن شخصیتهای اساطیری، دینی، عرفانی، علمی و غنایی در جایگاه مشبّهبه در این تشبیهها، آگاهی شاعر از این مقولات و تسلط او در این زمینه را نشان میدهد. همین مسئله بسامد این تشبیهها در سرودههای شاعر، نوآوریهای او در این بخش و تناسب معناییـ مضمونی سرودهها با این گونه بلاغی را توجیه میکند.
|
|
|
|
|
|