دوره 1، شماره 1 - ( 6-1390 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 26-13 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghadiri F, Mashaallahi A, Jaberimoghadam A A. Effect 0f Resistance training program on physical self concept and body function of boys with cerebral palsy at age of 13-18 years. JRSM 2011; 1 (1) :13-26
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-133-fa.html
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-133-fa.html
قدیری فرهاد، ماشاءاللهی اکرم، جابری مقدم علی اکبر. اثر یک دوره تمرین مقاومتی بر خودپندارۀ بدنی و کارکرد بدنی پسران 13 تا 18 سالۀ فلج مغزی شهر تهران. پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. 1390; 1 (1) :13-26
1- کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی
2- کارشناس ارشد تربیت بدنی، رفتار حرکتی
3- استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران
2- کارشناس ارشد تربیت بدنی، رفتار حرکتی
3- استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران
چکیده: (7747 مشاهده)
خودپندارۀ بدنی میتواند تحت تأثیر برنامههای مداخلهای چون ورزش و تمرین بدنی قرار گیرد. بنابراین، فهم بیشتر از نحوۀ تأثیرپذیری آن بهوسیلۀ روشهای تمرینی مناسب به جهت افزایش ادراک فرد از ویژگیهای جسمانی خود و ایجاد انگیزۀ مشارکت در فعالیت بدنی از اهمیت بالایی برخوردار است. تحقیق حاضر برای تعیین اثر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر خودپندارۀ بدنی و کارکرد بدنی پسران فلج مغزی 13 تا 18 ساله طراحی شد. آزمودنیهای تحقیق را 16 پسر فلج مغزی دی پلژی (سن 2/1±05/16) تشکیل دادند که به طور تصادفی به دو گروه شاهد (7 نفر) و تجربی (9 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه تجربی به مدت 8 هفته یک برنامه تمرینی مقاومتی فزاینده شامل سه تمرین برای تقویت گروه عضلات حمایت کننده اندام پایین تنه را اجرا کردند. قبل و بعد از مداخله اطلاعات مربوط به خودپنداره بدنی آزمودنیها توسط «پرسشنامه خودتوصیفی بدنی» (PSDQ) و اطلاعات کارکرد بدن از طریق آزمونهای تعادل، پیادهروی، پله، قدرت عضلات بازکننده مچ پا، عضلات باز کننده زانو و عضلات بازکننده لگن خاصره مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی t جفت شده و وابسته تجزیه و تحلیل شدند. به طور کلی، کارکرد بدنی گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد تغییرات معنیداری در آزمونهای پله، پیادهروی، تعادل و قدرت بازکنندههای زانو، قدرت بازکنندههای مچ پا و بازکنندههای لگن خاصره نشان داد (05/0P&le). اما، بین میانگینهای پیشآزمون و پسآزمون گروه تجربی در خودپنداره بدنی کلی و خردهمقیاسهای خودپنداره بدنی تفاوت معناداری نسبت به گروه شاهد وجود نداشت (05/0P>). در نهایت، فرآیند تغییر در خودپنداره بدنی از طریق فعالیت بدنی به عواملی نظیر طول دوره تمرین، بافت تمرین و نگرش آزمودنیها وابسته است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
پذیرش: 1401/1/11 | انتشار: 1390/6/24
پذیرش: 1401/1/11 | انتشار: 1390/6/24
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
