۱. ۱. ال.گالاهو، جان سی ازمون ۲۰۱۲. درک رشد حرکتی در دوران مختلف زندگی. ترجمه: بهرام، قدیری و شهرزاد تهران: نافع نو. ۶-۱۴۴ p.
۲. نظر پوری، خلج و مردانی,۱۳۹۲. ارتباط بین بهره هوشی، هوش هیجانی و آمادگی حرکتی با یادگیری مهارتهای پنجه و سرویس والیبال. ۲۱،۱۴۱-۱۶۱
۳. میلانی فر. ۱۳۹۵. روانشناسی کودکان و نوجوانان استثنائی. نشر قومس,۱-۳۲۰.
۴. زحمتکش، سعادتی. ۱۳۹۴. بررسی رابطه حافظه کاری و بهره هوشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر یکزبانه و دوزبانه دبیرستانهای تهران. آموزش و ارزیابی,۸(۳۲):۱۱۱-۳۳.
۵. همایی، حیدری، بختیار پور، برنا. رابطه انگیزه پیشرفت، هوش شناختی، هوش هیجانی، سوابق تحصیلی و متغیرهای جمعیت شناختی با عملکرد تحصیلی دانشجویان. یافتههای نو درروانشناسی. ۱۳۸۸;۴(۱۲):۴۹-۶۳.
۶. اکبری، خلج. ۱۳۸۶. تأثیر بازیهای بومی محلهای بر رشد مهارتهای جابجایی کودکان ۷-۹ سال. حرکت,۳۴:۳۵-۴۵.
۷. باغنده، عامری، نسب ن. تأثیر بازی بومی محلهای بر رشد مهارتهای حرکتی درشت کودکان کمتوان ذهنی. رشد و یادگیری حرکتی. ۱۳۹۵;۸(۳):۳۹۷-۴۱۲.
۸. احمدزاده، عبدی، فرخی. ۱۳۹۳. تأثیر بازیهای رایانهای و بومی محلهای بر هماهنگی چشم و دست کودکان ۷-۱۰ سال. رفتار حرکتی,۱۵:۶۱-۷۲.
۹. محمدی اورنگی. ۱۳۹۵. ارتباط بین تبحر حرکتی با شاخص توده بدن، وضعیت تغذیه، ازدواج فامیلی والدین، بهره هوشی و هوش هیجانی در کودکان سالم ۱۰-۱۴ ساله. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی.
۱۰. فاطمه سادات حسینی، حسن محمد زاده پور. ۱۳۹۲. تأثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی ظریف کودکان کمتوان ذهنی. مطالعات ناتوانی,۳(۱):۲۷-۳۶.
۱۱. رحمانی ۱۳۸۶. جهانبخش. ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ، رواﻳﻲ و ﻫﻨﺠﺎرﻳﺎﺑﻲ آزﻣﻮن ﻣﺎﺗﺮﻳﺲ پیشروندهای هرﻳﻮن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮراﺳﮕﺎن در داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ. داﻧﺶ و ﭘﮋوﻫﺶ درروان ﺷﻨﺎﺳﻲ. شماره ﺳﻲ و:۶۱-۷۴.
۱۲. اشمیت لی. ۲۰۰۲. یادگیری حرکتی. ترجمه حمایتطلب و همکاران. تهران. انتشارات علم و حرکت,۱:۱۰۳-۳۲۳.
۱۳. پاین، ایساکس,۲۰۰۵. رشد حرکتی انسان. ترجمه خلج و همکاران.۳. اراک. انتشارات دانشگاه اراک. ۶۰-۱۰۰
۱۴. تلف زندگی. تهران: نافع نو; ۲۰۱۲. ۶-۱۴۴ p.
۱۵. محمدی اورنگی، اقدسی، یاعلی ر. ارتباط تبحر حرکتی با بهرۀ هوشی در ردههای سنی مختلف. مطالعات روانشناسی ورزشی. ۱۳۹۶;۶(۲۱):۹۷-۱۱۰.
۱۶. ال.گالاهو، جان سی ازمون ۲۰۱۲. درک رشد حرکتی در دوران مختلف زندگی. ترجمه: بهرام، قدیری و شهرزاد تهران: نافع نو. ۶-۱۴۴ p.
17. Díaz JJ, Rojas WS, Morera M. 2015.Age and gender differences in fundamental motor skills (original version in English). PENSAR EN Mov Rev Ciencias del Ejerc y la Salud.13(2):1-16. [
DOI:10.15517/pensarmov.v13i2.18327]
18. Okely AD, Booth ML, Patterson JW. 2001. Relationship of physical activity to fundamental movement skills among adolescents. Med Sci Sports Exerc.33(11):1899-904. [
DOI:10.1097/00005768-200111000-00015]
19. Stodden DF, Goodway JD, Langendorfer SJ, Roberton MA, Rudisill ME, Garcia C, et al. 2008. A developmental perspective on the role of motor skill competence in physical activity: An emergent relationship. Quest.60(2):290-306. [
DOI:10.1080/00336297.2008.10483582]
۲۰. نظر پوری، خلج و مردانی,۱۳۹۲. ارتباط بین بهره هوشی، هوش هیجانی و آمادگی حرکتی با یادگیری مهارتهای پنجه و سرویس والیبال. ۲۱،۱۴۱-۱۶۱
۲۱. میلانی فر. ۱۳۹۵. روانشناسی کودکان و نوجوانان استثنائی. نشر قومس,۱-۳۲۰.
۲۲. زحمتکش، سعادتی. ۱۳۹۴. بررسی رابطه حافظه کاری و بهره هوشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر یکزبانه و دوزبانه دبیرستانهای تهران. آموزش و ارزیابی,۸(۳۲):۱۱۱-۳۳.
۲۳. همایی، حیدری، بختیار پور، برنا. رابطه انگیزه پیشرفت، هوش شناختی، هوش هیجانی، سوابق تحصیلی و متغیرهای جمعیت شناختی با عملکرد تحصیلی دانشجویان. یافتههای نو درروانشناسی. ۱۳۸۸;۴(۱۲):۴۹-۶۳.
24. Konter E. 2010.Nonverbal intelligence of soccer players according to their level of play. Procedia-Social Behav Sci.2(2):1114-20. [
DOI:10.1016/j.sbspro.2010.03.157]
25. Hernandez AM, Caçola P. 2015. Motor proficiency predicts cognitive ability in four-year-olds. Eur Early Child Educ Res J.23(4):573-84. [
DOI:10.1080/1350293X.2014.991094]
۲۶. اکبری، خلج. ۱۳۸۶. تأثیر بازیهای بومی محلهای بر رشد مهارتهای جابجایی کودکان ۷-۹ سال. حرکت,۳۴:۳۵-۴۵.
27. Mohammadi1 F, Bahram A, Khalaji3 H, Ghadiri F. 2017. Determining Motor Development Status of 3-10 YearOld Children in Ahvaz City Using TGMD-3 Test. Int J Basic Sci Med.2(3):139-46. [
DOI:10.15171/ijbsm.2017.26]
28. Thomas, Deuel, Pampin, Sundstrom, Darvas. 2017. The Encephalophone: A Novel Musical Biofeedback Device using Conscious Control of Electroencephalogram (EEG). Hum Neurosci.11:1-8. [
DOI:10.3389/fnhum.2017.00213]
۲۹. باغنده، عامری، نسب ن. تأثیر بازی بومی محلهای بر رشد مهارتهای حرکتی درشت کودکان کمتوان ذهنی. رشد و یادگیری حرکتی. ۱۳۹۵;۸(۳):۳۹۷-۴۱۲.
۳۰. احمدزاده، عبدی، فرخی. ۱۳۹۳. تأثیر بازیهای رایانهای و بومی محلهای بر هماهنگی چشم و دست کودکان ۷-۱۰ سال. رفتار حرکتی,۱۵:۶۱-۷۲.
۳۱. محمدی اورنگی. ۱۳۹۵. ارتباط بین تبحر حرکتی با شاخص توده بدن، وضعیت تغذیه، ازدواج فامیلی والدین، بهره هوشی و هوش هیجانی در کودکان سالم ۱۰-۱۴ ساله. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی.
۳۲. فاطمه سادات حسینی، حسن محمد زاده پور. ۱۳۹۲. تأثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی ظریف کودکان کمتوان ذهنی. مطالعات ناتوانی,۳(۱):۲۷-۳۶.
33. Bruininks RH. 2005. Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency, (BOT-2). Minneapolis, MN Pearson Assess.1,1-3 [
DOI:10.1037/t14991-000]
۳۴. رحمانی ۱۳۸۶. جهانبخش. ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ، رواﻳﻲ و ﻫﻨﺠﺎرﻳﺎﺑﻲ آزﻣﻮن ﻣﺎﺗﺮﻳﺲ پیشروندهای هرﻳﻮن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮراﺳﮕﺎن در داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ. داﻧﺶ و ﭘﮋوﻫﺶ درروان ﺷﻨﺎﺳﻲ. شماره ﺳﻲ و:۶۱-۷۴.
۳۵. اشمیت لی. ۲۰۰۲. یادگیری حرکتی. ترجمه حمایتطلب و همکاران. تهران. انتشارات علم و حرکت,۱:۱۰۳-۳۲۳.
۳۶. پاین، ایساکس,۲۰۰۵. رشد حرکتی انسان. ترجمه خلج و همکاران.۳. اراک. انتشارات دانشگاه اراک. ۶۰-۱۰۰
۳۷. تلف زندگی. تهران: نافع نو; ۲۰۱۲. ۶-۱۴۴ p.
۳۸. ۲۲ .محمدی اورنگی، اقدسی، یاعلی ر. ارتباط تبحر حرکتی با بهرۀ هوشی در ردههای سنی مختلف. مطالعات روانشناسی ورزشی. ۱۳۹۶;۶(۲۱):۹۷-۱۱۰.