دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
جلد 10 شماره 20 صفحات 202-174 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Baran Cheshmeh M A, Safania A M, Bagherian Farahabadi M, Naqshbandi S. Compilation Framework of Sport Diplomacy Development in Islamic Republic of Iran Armed Forces. JRSM 2020; 10 (20) :174-202
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-2929-fa.html
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-2929-fa.html
باران چشمه مهر علی، صفانیا علی محمد، باقریان فرح آبادی محسن، نقش بندی صلاح الدین. تدوین چارچوب توسعه دیپلماسی ورزش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران. پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. 1399; 10 (20) :174-202
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران ،a.m.safania@gmail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران ،
چکیده: (3482 مشاهده)
امروزه ورزش فرصتی را برای همکاری دوستانه میان کشورهای مختلف فراهم می آورد که مبنای آن مشارکت تمامی کشورها و افراد به شکل طبیعی در ورزش است. از این رو هدف پژوهش حاضر تدوین چارچوب توسعه دیپلماسی ورزش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بود. روش تحقیق این پژوهش با رویکرد کیفی به روش داده بنیاد است که از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات به صورت مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مسئولان وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، فدراسیون های ورزشی، اساتید علوم ورزشی، کارشناسان وزارت امور خارجه و مدیران ارشد نیروهای مسلح آگاه به امور دیپلماسی عمومی و ورزشی بودند که 21 نفر از میان آنها به صورت نمونه گیری هدفمند سهمیه ای انتخاب شدند. ابزار این تحقیق مصاحبه نیمه ساختاری بود که تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. برای روایی و پایایی در روش تحقیق حاضر، از روش اطمینان پذیری، تعمیم پذیری و اتکاپذیری استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها جهت کدگذاری باز، محوری و گزینشی از رویکرد کیفی گراندد تئوری (تئوری زمینه ای) استفاد شد. بر اساس نتایج تحقیق، 128 گزاره مفهومی اولیه با 31 مقوله اصلی در قالب ابعاد شش گانه مدل پارادایمی شامل شرایط علی (5 مفهوم اصلی)، عوامل زمینه ای (6 مفهوم اصلی)، عوامل مداخله گر (6 مفهوم اصلی)، راهبردها (7 مفهوم اصلی) و پیامد ها (7 مفهوم اصلی) شناسایی شد. نظریه پیشنهادی محقق بدین صورت تعیین گردید: "اهمیت بخشی به توسعه دیپلماسی ورزش نظامیان به عنوان ابزاری جهت تقویت دیپلماسی نظامی در سایر حوزه های ماموریتی نیروهای مسلح و به تبع آن توسعه دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران". در نهایت پیشنهاد می شود نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در جهت تقویت حوزه های ماموریتی خود به دیپلماسی ورزشی توجه ویژه داشته باشند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت ورزشی
دریافت: 1398/10/10 | پذیرش: 1398/12/4 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/8/3 | انتشار: 1399/9/10
دریافت: 1398/10/10 | پذیرش: 1398/12/4 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/8/3 | انتشار: 1399/9/10
فهرست منابع
1. 1. Rooney, P. Sport for Development and Peace: the case of Northern Ireland. NUI Galway. 2012;1-69.
2. Nik Ain, E. Assessing the Impact of Media on the Nature of Iranian Man. Psychological Operations Studies. 2009; No. 23 (Persian).
3. Sabilan Ardestani, H. Psychological Operations and Media Diplomacy. Psychological Operations Studies. 2004; No. 7. (Persian).
4. Ghorbani, N. Investigating the Challenges of Iranian Public Diplomacy in the Persian Gulf Region (Case Study: Bahrain and Iraq). Thesis, Faculty of Law and Political Science. University of Tehran, Tehran, Iran. 1391 (Persian).
5. Shariati, M., Goodarzi, M. Structural Modeling (SEM) of Sports Diplomacy Components in the Development of International Relations of the Islamic Republic of Iran. New Approaches in Sports Management. 2017; 5;16. (Persian).
6. Murray S. The two halves of sports-diplomacy. Diplomacy & statecraft. 2012 Sep 1;23(3):576-92. [DOI:10.1080/09592296.2012.706544]
7. Nicholson M, Hoye R, Houlihan B, editors. Participation in sport: International policy perspectives. Routledge; 2010 Sep 6. [DOI:10.4324/9780203870495]
8. Baran Cheshmeh, M. A. Introduction to the International Military Sports Council (SEISM). NAJA Deputy for Education and Training Publications. 2014; First Edition. (Persian).
9. Ghadami, M., Mostafavi, H. Presenting the operational model of cultural diplomacy of the Islamic Republic of Iran. Journal of Cultural Management. 2009; 5(3), 61-83. (Persian).
10. Yani DR. SPORTS DIPLOMACY AS THE ALTERNATIVE OF RECONCILIATION FOR SOUTH KOREA-NORTH KOREA AND THE PROSPECT OF REUNIFICATION.
11. Côme T, Raspaud M. Sports diplomacy: A strategic challenge for Qatar. Hermès, La Revue. 2018(2):169-75. [DOI:10.3917/herm.081.0169]
12. Bazargan, A. Introduction to Qualitative and Mixed Methods: Common Approaches in Behavioral Sciences. Didar Publishing. 1389; Second Edition. (Persian).
13. Peymanfar, M. H, Elahi; A R, Sajjadpour, MK, Hamidi, M. Explaining Sports Diplomacy Using a Paradigm Model: A Qualitative Study. Journal of Sports Management. 2019; 11;1, 59-75. (Persian).
14. Grix J, Houlihan B. Sports mega-events as part of a nation's soft power strategy: The cases of Germany (2006) and the UK (2012). The British journal of politics and international relations. 2014 Nov;16(4):572-96. [DOI:10.1111/1467-856X.12017]
15. Porteux JN, Choi KJ. Hallyu as sports diplomacy and prestige building. Culture and Empathy. 2018;1(1-4):70-87. [DOI:10.32860/26356619/2018/1.1234.0006]
16. Dubinsky Y. From soft power to sports diplomacy: A theoretical and conceptual discussion. Place Branding and Public Diplomacy. 2019 Sep 1;15(3):156-64. [DOI:10.1057/s41254-019-00116-8]
17. Mahanta, K., & Deshpande, M. Sports Diplomacy and International relation: A case study of India. journal of Politics & International Relations. 2019; 12(8), 36-57
18. Park MK. Long Shot: The Prospects and Limitations of Sports and Celebrity Athlete Diplomacy. InMedia. The French Journal of Media Studies. 2017 Dec 19(6). [DOI:10.4000/inmedia.855]
19. Jankovic S. Enhancing international dispute settlement: the role of sports diplomacy. International Journal of Diplomacy and Economy. 2017;3(3):264-78. [DOI:10.1504/IJDIPE.2017.10004870]
20. Humphrey J. No holding Brazil: football, nationalism and politics. Off the Ball: The Football World Cup. 1986:127-39.
21. Dauncey H, Hare G, editors. France and the 1998 World Cup: The national impact of a world sporting event. Taylor & Francis US; 1999.
22. Kobierecki MM. Ping-Pong Diplomacy and its Legacy in the American Foreign Policy. Polish Political Science Yearbook. 2016;45(1):304-16. [DOI:10.15804/ppsy2016023]
23. Martynenko SE, Trusova AA, Cherniaev MS. Ping-Pong Diplomacy: Impact on the Establishment of Sino-US Relations. Vestnik RUDN. International Relations. 2019 Dec 15;19(1):139-47. [DOI:10.22363/2313-0660-2019-19-1-139-147]
24. Yazdan Fam, M. Strategic Environment of the Islamic Republic of Iran: Military-Security Issues and Trends. National Security Watch. 2014; 24-25. (Persian).
25. Javadipour, M. J. Investigating the issues and problems of the country's sports diplomacy with emphasis on advancing the goals of cultural-social policies and foreign relations, Basij Studies and Research Institute. Humanities Studies and Research Center. 2015. (Persian).
26. Nazemi, M. Designing an Optimal Model of Iranian Sports Diplomacy. PhD Thesis in Sports Management. Faculty of Physical Education, Islamic Azad University. 2016. (Persian).
27. Jarvie G, Murray S, Macdonald S. Promoting Scotland, diplomacy and influence through sport. Scottish Affairs. 2017 Feb;26(1):1-22. [DOI:10.3366/scot.2017.0161]
28. Siburian EE, Afriansyah A. SPORT DIPLOMACY AND STATE SOVEREIGNTY: CASE STUDY ON INDONESIA'S EFFORT TO GUARD THE SOVEREIGNTY OF PAPUA. Yustisia Jurnal Hukum. 2018 Apr 1;7(1):58-84. [DOI:10.20961/yustisia.v0i0.19696]
29. Hass, J., Grassmann, D. More than a Game - Sport in Foreign Policy ,http://www.ifa.de/en/culture-and-foreign-policy/research-and-dialogue/research programme /more-than-a-game-sport-in-foreign-policy.html. 2014.
30. Yamamoto MY. Development of the sporting nation: sport as a strategic area of national policy in Japan. International journal of sport policy and politics. 2012 Jul 1;4(2):277-96. [DOI:10.1080/19406940.2012.685489]
31. Reiche D. Investing in sporting success as a domestic and foreign policy tool: the case of Qatar. International journal of sport policy and politics. 2015 Oct 2;7(4):489-504. [DOI:10.1080/19406940.2014.966135]
32. Kobierecki MM. The commonwealth games as an example of bringing states closer through sport. Physical Culture and Sport. Studies and Research. 2017 Mar 1;73(1):36-43. [DOI:10.1515/pcssr-2017-0004]
33. Ushkovska M, Petrushevska T. Sports Diplomacy: Development and Practice. Research in Kinesiology. 2015 Jun 1;43(1):89-93.
34. Asad Beigi, M., Vahidi, H. Evaluating the Effect of Knowledge Creation on Competitive Advantage in Karafarin Bank. Smart Business Management Studies. 1392; 6 (Persian).
35. de-San-Eugenio J, Ginesta X, Xifra J. Peace, sports diplomacy and corporate social responsibility: A case study of Football Club Barcelona Peace Tour 2013. Soccer & Society. 2017 Nov 10;18(7):836-48. [DOI:10.1080/14660970.2015.1067796]
36. Sabbaghian, A. Sports Diplomacy. Cultural Studies & Communication. 2015; No. 63 (Persian).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
