هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین دوتایی بر انگیزش و دقت مهارت پات‌گلف با تأکید بر نقش مکالمه و مشاهده بود. آزمودنی ها شامل40 دانشجوی زن در سنین 20-37 ( میانگین 78/24  ± 56/3)  بود که به طور تصادفی در گروه‌های مشاهده/ مکالمه، مشاهده، مکالمه و کنترل به طور مساوی تقسیم شدندودر طی 60 کوشش اکتساب و10 کوشش یادداری  ‌می‌بایست توپ را به منطقه هدف هدایت کنند. جهت سنجش انگیزش قبل از شروع دوره تمرین پیش از اکتساب و یادداری پرسش‌نامه انگیزش پیشرفت هرمنس(2000) استفاده شد. دقت اجرا به وسیله میزان نزدیکی توپ به منطقه هدف از طریق محاسبه خطای منشعب اندازه گیری شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها در مقادیر انگیزش و دقت  از تحلیل واریانس یک‌راهه و جهت بررسی نقش میانجی انگیزش بر نمرات دقت اجرا از آزمون هیز (2018) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دقت اجرای گروههای تحقیق در آزمون اکتساب  و یادداری تفاوت معنی دار وجود دارد .همچنین  مقادیر انگیزش در گروه تمرین دوتایی مشاهده/ مکالمه نسبت به گروه‌های دیگر به طور معناداری بالاتر بود و انگیزش، نقش میانجی در اجرای کوشش‌های اکتساب و یادداری نداشت.لذا به مربیان توصیه ‌می‌گردد در ارائه تمرینات دوتایی، هر دو منابع اطلاعاتی کلامی و مشاهده‌ای را مورد ملاحظه قرار دهند.