تحقیقات اندکی به بررسی اثر تعاملی خودکنترلی بر روی نوع خودالگودهی پرداخته‌اند. هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر ارائه راهبردهای مختلف بازخورد خودکنترلی از طریق راهبردهای خودالگودهی بر یادگیری مهارت شوت سه‌گام بسکتبال بود. بدین منظور 60 دانش‌آموز مبتدی پسر 11-13 ساله راست‌دست به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. سپس بهطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. یکی از گروه‌ها در بین بلوک‌ها و گروه دیگر قبل از جلسه تمرینی نوع بازخورد خودالگودهی (بهترین عملکرد یا عملکرد کلی در اجرای مهارت شوت سه‌گام) را انتخاب مینمود و برای هر یک از این گروه‌ها یک گروه جفتشده انتخاب شد. برنامه تمرینی به مدت 6 جلسه و در دو هفته ارائه شد. پیش‌آزمون، آزمون یادداری و انتقال در 12 کوشش گرفته شد. نتایج تأثیر معنیداری را بین امتیازات پیش‌آزمون با آزمون یادداری و انتقال نشان داد(001/0P≤)، همچنین گروه بازخورد خودکنترلی در طول جلسات و گروه بازخورد خودکنترلی قبل از جلسات با همدیگر و با گروههای جفتشده در آزمون یادداری و انتقال تفاوت معنیداری داشتند(001/0P≤)، در حالیکه بین گروههای جفتشده تفاوت معنیداری وجود نداشت(001/0P≥). این نتایج نشاندهنده تأثیر بیشتر بازخورد خودکنترلی در طول جلسات است که بر خودمختاری بیشتر یادگیرنده به عنوان یکی از نیازهای روانشناختی برای بهینه‌سازی یادگیری، تأکید دارد.
