۳ نتیجه برای جابری مقدم
فرهاد قدیری، اکرم ماشاءاللهی، علی اکبر جابری مقدم،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
خودپندارۀ بدنی میتواند تحت تأثیر برنامههای مداخلهای چون ورزش و تمرین بدنی قرار گیرد. بنابراین، فهم بیشتر از نحوۀ تأثیرپذیری آن بهوسیلۀ روشهای تمرینی مناسب به جهت افزایش ادراک فرد از ویژگیهای جسمانی خود و ایجاد انگیزۀ مشارکت در فعالیت بدنی از اهمیت بالایی برخوردار است. تحقیق حاضر برای تعیین اثر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر خودپندارۀ بدنی و کارکرد بدنی پسران فلج مغزی ۱۳ تا ۱۸ ساله طراحی شد. آزمودنیهای تحقیق را ۱۶ پسر فلج مغزی دی پلژی (سن ۲/۱±۰۵/۱۶) تشکیل دادند که به طور تصادفی به دو گروه شاهد (۷ نفر) و تجربی (۹ نفر) تقسیم شدند. افراد گروه تجربی به مدت ۸ هفته یک برنامه تمرینی مقاومتی فزاینده شامل سه تمرین برای تقویت گروه عضلات حمایت کننده اندام پایین تنه را اجرا کردند. قبل و بعد از مداخله اطلاعات مربوط به خودپنداره بدنی آزمودنیها توسط «پرسشنامه خودتوصیفی بدنی» (PSDQ) و اطلاعات کارکرد بدن از طریق آزمونهای تعادل، پیادهروی، پله، قدرت عضلات بازکننده مچ پا، عضلات باز کننده زانو و عضلات بازکننده لگن خاصره مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی t جفت شده و وابسته تجزیه و تحلیل شدند. به طور کلی، کارکرد بدنی گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد تغییرات معنیداری در آزمونهای پله، پیادهروی، تعادل و قدرت بازکنندههای زانو، قدرت بازکنندههای مچ پا و بازکنندههای لگن خاصره نشان داد (۰۵/۰P&le). اما، بین میانگینهای پیشآزمون و پسآزمون گروه تجربی در خودپنداره بدنی کلی و خردهمقیاسهای خودپنداره بدنی تفاوت معناداری نسبت به گروه شاهد وجود نداشت (۰۵/۰P>). در نهایت، فرآیند تغییر در خودپنداره بدنی از طریق فعالیت بدنی به عواملی نظیر طول دوره تمرین، بافت تمرین و نگرش آزمودنیها وابسته است.
علی اکبر جابری مقدم، ابراهیم متشرعی، شهزاد طهماسبی بروجنی، جواد افشاری،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر محیطهای مختلف تمرینی، نوع مهارت و تعامل این دو بر عملکرد در مراحل اکتساب و یادداری مهارتهای باز و بسته بود. جامعه آماری همه دانشجویان ساکن در کوی دانشگاه تهران در سال تحصیلی ۸۸-۸۹ بوده است. نمونهای ۶۰ نفری به صورت در دسترس از بین افرادی که هیچ سابقهای در مهارتهای بدمینتون نداشتند برگزیده شدند. آزمودنیها براساس پیشآزمون در ۶ گروه ده نفره (غیررقابتی، رقابتی و ترکیبی) همسانسازی شدند. آزمودنیهای هر شش گروه تمرینات خود را در محیطهای تعریفشده به مدت ۱۰جلسه و هر جلسه ۴۰ کوشش انجام دادند. در این تحقیق از آزمونهای سرویس بلند بدمینتون برای اندازهگیری مهارت باز و از آزمون تاس برای اندازهگیری مهارت بسته استفاده شد. امتیازات آزمودنیها در مراحل آزمون از میانگین امتیاز دهضربه محاسبه شد. از آمار توصیفی برای تعیین شاخصهای میانگین و انحراف معیار و برای دستیابی به اهداف تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد تمرین در هریک از محیطهای تمرینی موجب افزایش اکتساب و یادداری هریک از مهارتهای مذکور در سطوحی متفاوت میشود (۰۵/۰p<). همچنین نتایج تحلیل واریانس عاملی نشان داد که دو عامل مهارت و شرایط محیطی در هر دو مرحله اکتساب و یادداری غیرمعنیدار، اما هریک از مهارتها در تعامل با محیط تمرینی معنیدار (۰۵/۰p<) بود. بهعلاوه، تمرین هریک از مهارتها در محیطی واحد دارای سطوحی متفاوت از اکتساب و یادداری بود.
مریم عبدالشاهی، احمد فرخی، علی اکبر جابری مقدم، سیدمحمدکاظم واعظ موسوی، انوشیروان کاظم نژاد،
دوره ۳، شماره ۵ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
یافتههای جدید نشان دادهاند تمرینِ زیاد یک مهارت، موجب توسعه بازنمایی حافظهای خاصی میشود که به دلیل اجرای بالایش، نسبت به بقیه مهارتهای همان طبقه، منحصربهفرد میشود و مهارت برجسته نام میگیرد. هدف این پژوهش بررسی ظهور مهارت برجسته و بازآزمایی فرضیه زمینه بینایی با استفاده از بازیکنان بدمینتون در سه سطح مهارت (خبره، ماهر، کمتجربه) و تکلیف سرویس کوتاه بکهند با دو وضعیت محیطی (زمین معمولی و پوشیده) بود. آزمودنیها (هر گروه ۱۰ نفر، میانگین سنی ۸۵/۳ ± ۱۳/۲۳) ۱۰۰ سرویس را از ۵ فاصله (۵/۱، ۲، ۵/۲، ۳، ۵/۳ متری از تور) در هریک از موقعیتهای محیطی اجرا کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مهارت برجسته در اجرای دو گروه خبره و کمتجربه دیده نشده است، اما دقتِ گروه ماهر در نقطه ۲ متری بهطور معنیداری از پیشبینی معادله رگرسیون بالاتر بود و از اثر مهارت برجسته حمایت کرد (۰۵/۰p<). این برتری خاصِ بهوجودآمده از تمرین در این نقطه، هنگام فقدان نشانههای بینایی از بین رفت که حمایتی از فرضیه زمینه بینایی بود.
