5 نتیجه برای رفیعی
دکتر ایوب اسدی، دکتر محمود شیخ، دکتر داوود حومنیان، دکتر صالح رفیعی،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
کانون توجه و چشم ساکن از متغیرهای اثرگذار بر عملکرد تکالیف پرتابی در طول دهه های اخیر همواره مورد علاقه محققان روانشناسی و علوم ورزشی بوده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی دستورالعمل های توجهی بر عملکرد خیرگی (چشم ساکن) و دقت پرتاب دارت افراد مبتدی در دو بار تکلیف بالا و پایین بود. در یک طرح نیمه تجربی با اندازه گیری تکراری شرکت کنندگان مهارت پرتاب دارت را در سه شرایط توجهی (درونی، بیرونی و کنترل) در دو بار تکلیفی مختلف (پایین و بالا) انجام دادند. نتایج نشان داد توجه بیرونی در بار تکلیف بالا موجب بهبود دقت پرتاب دارت در مقایسه با توجه درونی شد؛ در صورتی که برای تکلیف بار پایین تفاوت معنی داری بین شرایط توجهی دیده نشد. برای متغیر چشم ساکن نیز هیچ کدام از اثرات توجه، بار تکلیف و تعامل آنها معنی دار نبود. نتایج پژوهش در بعد عملکرد از فرضیه عمل محدود شده حمایت کرد؛ و در تضاد با فرضیه پردازش هوشیارانه بود. همچنین نتایج در بعد رفتار خیرگی چندین زمینه جالب برای تحقیقات آینده پیشنهاد کرد.
دکتر ایوب اسدی، دکتر محمود شیخ، دکتر داود حومنیان، دکتر صالح رفیعی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
در تحقیقات مختلف نشان داده شده است که کانون توجه و دوره چشم ساکن از متغیرهای اثرگذار بر عملکرد تکالیف هدفگیری می باشد اما در مورد اثرگذاری این متغیرها بر مهارت حرکتی کودکان نیازمند بررسی های بیشتر است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دستورالعمل های مختلف کانون توجه بر مدت زمان چشم ساکن و دقت پرتاب دارت کودکان بود. آزمودنی ها شامل 12 کودک راست دست (سن: میانگین= 83/8، انحراف استاندارد= 79/0) بدون هیچ گونه سابقه تمرینی در پرتاب دارت بودند که در پژوهش شرکت کردند؛ درحالیکه حرکات چشم آنها با استفاده از یک سیستم ردیاب بینایی ثبت میشد، آزمودنیها 18 پرتاب (6 بلوک سه کوششی) تحت سه شرایط توجهی مختلف: 1) بیرونی، 2) درونی، و کنترل انجام دادند. نتایج نشان داد اثرات کانون توجه نه برای دقت و نه برای مدت زمان دوره چشم ساکن معنی دار نبود. بنابراین برای آگاهی کانون توجه بهینه کودکان، نیازمند پژوهش های بیشتر در تکالیف مختلف حرکتی می باشد.
زهرا نزاکت الحسینی، صالح رفیعی، صادق نصری،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین مشاهده‌ای بر پیش‌بینی و رفتار جستجوی بینایی در بازیکنان هندبال، در موقعیتهای دفاع هندبال، بود. شرکت‌کنندگان 23 بازیکن مرد هندبالیست با دامنه سنی 19- 16 عضو تیم‌های ملی جوانان و پیشگامان اصفهان بودند. بازیکنان کلیپهایی از موقعیتهای دفاع هندبال، با استفاده از عینک ردیاب بینایی مشاهده کردند. پیش‌بینی خود را در مورد نتیجه موقعیت توپ طی پیش آزمون به صورت شفاهی بیان کردند. بازیکنان، در دو گروه رفتار خیرگی که تحت تمرین مشاهده‌ای (مشاهده کلیپ‌های خروجی عینک ردیاب بینایی) و گروه مشاهده که تنها کلیپ‌های هندبال را مشاهده کردند، قرار گرفتند. سپس از دو گروه بعد از 10 جلسه 45 دقیقه‌ای پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مرکب عاملی با فرض کرویت موخلی نشان داد که، دقت پیش‌بینی و رفتار جستجوی بینایی گروه رفتارخیرگی در پس آزمون به‌طور معنی‌داری بهتر از گروه مشاهده بود. هندبالیست‌های مدافع در موقعیت دفاع 3×3 نسبت به دو موقعیت دیگر (2×2، 1×1)، برای پیش‌بینی و تشخیص الگوی بازیکن مهاجم بر اطلاعات زمینه‌ای و کینماتیک بازیکن مهاجم، تمرکز کردند.
آقای عبدالرضا عبودی، آقای علیرضا الهی، آقای حسین اکبری یزدی، آقای صالح رفیعی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در مدل های علمی بازاریابی، توجه اصلی ترین گام در اثربخشی تبلیغات می باشد. به همین دلیل رقابت بر سر جلب توجه به تبلیغات همواره مسئله ای مهم برای بازاریابان بوده است. با این حال تحقیقات بازاریابی ورزشی هنوز نتوانسته به درک صحیحی از عوامل تاثیر گذار بر جلب توجه بیننده به تبلیغات در حین تماشای رویداد ورزشی دست یابد. روش های متفاوت جمع آوری اطلاعات و استفاده از ابزارهای مختلف ارزیابی نیز می تواند به مدیران و اسپانسرها در اتخاذ تصمیمات صحیح کمک نماید. پژوهش نیمه تجربی حاضر به مقایسه روش های ارزیابی توجه بینندگان تلویزیونی به تبلیغات از طریق ورزش پرداخته است. 60 آزمودنی بصورت هدفمند در دو گروه زن (30=n) و مرد (30=n) به تماشای مسابقه فوتبال استقلال و پرسپولیس در یک محیط آزمایشگاهی پرداختند. در حین تماشای مسابقه، بصورت همزمان تبلیغات طراحی شده نیز ارائه شد و اطلاعات چشم بیننده به وسیله ردیاب حرکات چشم در قالب مدت زمان تثبیت و تعداد تثبیت ذخیره شد. در انتها، توجه آزمودنی ها به تبلیغات با استفاده از پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل یافته ها با استفاده از پرسشنامه نشان داد؛ تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد. اما در هر دو متغیر ردیاب حرکات چشم، زنان بیشتر از مردان به تبلیغات توجه کردند و همبستگی بین نتایج پرسشنامه و ردیاب حرکات چشم معنادار نبود. در نهایت و به منظور دستیابی به نتایج جدید و توسعه صنعت تبلیغات، بهتر است از ابزارهای بازاریابی عصبی به عنوان مکمل در کنار پرسشنامه ، مصاحبه، مشاهده استفاده شود. در مدل های علمی بازاریابی، توجه اصلی ترین گام در اثربخشی تبلیغات می باشد. به همین دلیل رقابت بر سر جلب توجه به تبلیغات همواره مسئله ای مهم برای بازاریابان بوده است. با این حال تحقیقات بازاریابی ورزشی هنوز نتوانسته به درک صحیحی از عوامل تاثیر گذار بر جلب توجه بیننده به تبلیغات در حین تماشای رویداد ورزشی دست یابد. روش های متفاوت جمع آوری اطلاعات و استفاده از ابزارهای مختلف ارزیابی نیز می تواند به مدیران و اسپانسرها در اتخاذ تصمیمات صحیح کمک نماید. پژوهش نیمه تجربی حاضر به مقایسه روش های ارزیابی توجه بینندگان تلویزیونی به تبلیغات از طریق ورزش پرداخته است. 60 آزمودنی بصورت هدفمند در دو گروه زن (30=n) و مرد (30=n) به تماشای مسابقه فوتبال استقلال و پرسپولیس در یک محیط آزمایشگاهی پرداختند. در حین تماشای مسابقه، بصورت همزمان تبلیغات طراحی شده نیز ارائه شد و اطلاعات چشم بیننده به وسیله ردیاب حرکات چشم در قالب مدت زمان تثبیت و تعداد تثبیت ذخیره شد. در انتها، توجه آزمودنی ها به تبلیغات با استفاده از پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل یافته ها با استفاده از پرسشنامه نشان داد؛ تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد. اما در هر دو متغیر ردیاب حرکات چشم، زنان بیشتر از مردان به تبلیغات توجه کردند و همبستگی بین نتایج پرسشنامه و ردیاب حرکات چشم معنادار نبود. در نهایت و به منظور دستیابی به نتایج جدید و توسعه صنعت تبلیغات، بهتر است از ابزارهای بازاریابی عصبی به عنوان مکمل در کنار سایر ابزارهای جمع آوری داده ها از جمله: پرسشنامه ، مصاحبه، مشاهده استفاده شود.
خانم افسانه نژاد غنی، دکتر محمد کاظم واعظ موسوی، دکتر صالح رفیعی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
ﺳﻮاد بدنی موضوعی است که در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران علوم ورزشی و بهداشت و سلامت را به خود جلب کرده است و تحقیقات برای ارتقا سواد بدنی ضرورت و اهمیت بالایی دارد. در این راستا این مطالعه باهدف اثربخشی کلاس درس تربیت‌بدنی مدارس پویا بر توسعه سواد بدنی دانش آموزان 9 ساله اجرا شد. برای رسیدن به این هدف یک کلاس از مدارس پویا (31 نفر) و یک کلاس به‌عنوان گروه کنترل (34 نفر) به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی سواد بدنی از ارزیابی کانادایی سواد بدنی استفاده شد که سواد کلی بدن و همچنین زیرمجموعه‌های رفتارهای روزانه، دانش و فهم، شایستگی بدنی و انگیزه و اعتمادبه‌نفس را ارزیابی می‌کند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد برای متغیر رفتار روزانه (506/0=p) و دانش و فهم (052/0=p) تفاوت بین دو گروه معنادار نیست؛ اما این تفاوت بر شایستگی بدنی (010/0=p) و انگیزه و اعتمادبه‌نفس (01/0=p) و نمره کل سواد بدنی (001/0=p) معنی‌دار است. با این حل همه متغیرها از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون در گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل پیشرفت داشتند. در حالت کلی نتایج این مطالعه تأثیر مثبت مدارس پویا را بر سواد بدنی تائید کرد که لزوم توجه به فعالیت‌های مدارس پویا را آشکار می‌کند؛ و نتایج آن می‌تواند در مدارس و مهدکودک‌ها کاربرد داشته باشد.
