سامانه نشریات علمی

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شور و اشتیاق به فعالیت ورزشی و رضایت از زندگی دانش­آموزان پسر بود. 383 دانش­آموز پسر با روش نمونه­گیری خوشه­ای از میان مدرسه­های مختلف تبریز انتخاب شدند و پرسش­نامه­های شور و اشتیاق والرند و همکاران (2003) و مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش­آموزان (MSLSS) را تکمیل کردند. جهت تحلیل داده­ها، از آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد میزان رضایت از دوستان، خانواده، محیط زندگی و مدرسه، در بین دانش­آموزان با شور و اشتیاق و سازگار با فعالیت بدنی نسبت به دانش­آموزان با شور و اشتیاق وسواس بیشتر است. همچنین، نتایج نشان داد دانش­آموزان با شور و اشتیاق وسواس، میزان رضایت بیشتری در خرده‌مقیاس خود داشتند. در بررسی کلی میزان رضایت از زندگی، نتایج نشان داد دانش‌آموزان با شور اشتیاق سازگار، رضایت بیشتری نسبت به دانش­آموزان با شور و اشتیاق وسواس داشتند. همچنین، نتایج نشان داد ارتباط بین رضایت از زندگی با شور و اشتیاق سازگار معنادار است، ولی با اشتیاق وسواس معنادار نیست. در کل، نتایج از رویکرد دوگانۀ شور و اشتیاق والرند (2003) حمایت می‎‌کند.