4 نتیجه برای نزاکت الحسینی
حمید صالحی، عدنان غضنفری، احمدرضا موحدی، مریم نزاکت الحسینی،
دوره 1، شماره 2 - ( 9-1390 )
چکیده
در تحقیق حاضر، با استفاده از روش تکلیف دوگانه نیازهای توجه سرویس پرشی والیبال ارزیابی شد. چهارده بازیکن داوطلب والیبال نخبه و جوان 60 سرویس را اجرا کردند. عملکرد سرویس، بهعنوان تکلیف اصلی، و زمان واکنش کلامی به محرک صوتی، که در چهار موقعیت کاوش تغییر می‌کرد، بهعنوان تکلیف ثانویه اندازه‌گیری شد. تحلیل واریانس تکرار سنجش نشان داد که شرایط کاوش اثر معناداری بر عملکرد سرویس نگذاشته است، که نشانگر اختصاص بیشترین بار توجه به اجرای سرویس است. در تحلیل دوم، اثر موقعیتهای کاوش بر زمان واکنش معنادار بود، بهطوری‌که زمان‌های واکنش کاوش به میزان معناداری بیشتر از زمان واکنش پایه بود، که مؤید مهم بودن سرویس پرشی است. نتایج همچنین مشخص کرد که به ترتیب پیش از پرتاب در دورخیز (موقعیت کاوش اول) و پس از ضربه (موقعیت کاوش چهارم) بیشترین توجه را لازم داشته‌اند، در حالی‌که گام‌برداشتن به جلو درست پیش از پرش (موقعیت کاوش دوم)، و درست پیش از ضربه به توپ (موقعیت کاوش سوم) به ترتیب کم‌ترین توجه را نیاز داشته‌اند. نتایج نشانگر آن است که در اجرای سرویس پرشی توجه از الگویی غیرخطی تبعیت می‌کند.
مریم نزاکت الحسینی، عباس بهرام، احمد فرخی،
دوره 2، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده
هدف تحقیق بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیمیافته و پارامتر طی تمرین بدنی و مشاهدهای بود. 90 آزمودنی به طور تصادفی به شش گروه تمرین بدنی و مشاهدهای (بازخورد خودکنترلی، جفتشده، آزمونگر) تقسیم شدند و برای اجرای تکلیف از دستگاه زمانبندی متوالی استفاده شد. تکلیف فشردن کلیدهای 2، 6، 8 و 4 با حفظ زمانبندی نسبی و مطلق معین بود. در مرحله اکتساب 72 و یادداری و انتقال 12 کوشش انجام شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثر بازخورد در دسته کوششهای اکتساب معنیدار بود (05/0P &le) و گروه خودکنترلی و آزمونگر خطای زمانبندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفتشده داشت. در مرحله یادداری و انتقال اثر بازخورد و نوع تمرین بر زمانبندی نسبی معنیدار بود (05/0P &le) و گروه خودکنترلی دارای خطای زمانبندی نسبی کمتری در مقایسه با گروههای جفتشده و آزمونگر بود.
دکتر مریم نزاکت الحسینی، اقای اسماعیل سلیمانی، دکتر عباس بهرام،
دوره 8، شماره 15 - ( 5-1397 )
چکیده
توجه به توانایی های شناختی افراد نقش مهمی در مراحل اولیه یادگیری یک مهارت بازی می کند هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بهره هوشی، بهره حافظه و ظرفیت توجه بر راهبرد درخواست بازخورد و یادگیری یک تکلیف ادراکی – حرکتی بود. بدین منظور، شصت دانشجوی پسر با میانگین سنی 99/1 ± 4/22 سال به صورت در دسترس انتخاب و بر اساس نمرات بهره حافظه، بهره هوشی و ظرفیت توجه به 6 گروه ده نفری تقسیم شدند. در مرحله اکتساب، هر یک از آزمودنی ها 100 سرویس بلند بدمینتون (20 × 5) و در مراحل یادداری و انتقال 20 سرویس را اجرا نمودند. به منظور سنجش بهره هوشی، بهره حافظه، ظرفیت توجه، و یادگیری سرویس بلند بدمینتون به ترتیب از آزمونهای هوش تجدیدنظر شده وکسلر بزرگسالان، حافظه بالینی وکسلر، ظرفیت توجه تولوز و پیرون، و سرویس بلند بدمینتون اسکات و فاکس استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تی مستقل تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد بهره هوشی، بهره حافظه، و ظرفیت توجه آزمودنی ها بر کاهش درخواست تعداد بازخورد در مرحله اکتساب، و افزایش امتیاز سرویس بلند بدمینتون در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال تاثیر معناداری داشت (p≤0/05). بنابراین می توان نتیجه گرفت توجه به توانایی های شناختی افراد در هنگام آموزش مهارت های حرکتی سودمند می باشد.
زهرا نزاکت الحسینی، صالح رفیعی، صادق نصری،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین مشاهدهای بر پیش‌بینی و رفتار جستجوی بینایی در بازیکنان هندبال، در موقعیتهای دفاع هندبال، بود. شرکت‌کنندگان 23 بازیکن مرد هندبالیست با دامنه سنی 19- 16 عضو تیم‌های ملی جوانان و پیشگامان اصفهان بودند. بازیکنان کلیپهایی از موقعیتهای دفاع هندبال، با استفاده از عینک ردیاب بینایی مشاهده کردند. پیش‌بینی خود را در مورد نتیجه موقعیت توپ طی پیش آزمون به صورت شفاهی بیان کردند. بازیکنان، در دو گروه رفتار خیرگی که تحت تمرین مشاهدهای (مشاهده کلیپ‌های خروجی عینک ردیاب بینایی) و گروه مشاهده که تنها کلیپ‌های هندبال را مشاهده کردند، قرار گرفتند. سپس از دو گروه بعد از 10 جلسه 45 دقیقه‌ای پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مرکب عاملی با فرض کرویت موخلی نشان داد که، دقت پیش‌بینی و رفتار جستجوی بینایی گروه رفتارخیرگی در پس آزمون به‌طور معنی‌داری بهتر از گروه مشاهده بود. هندبالیست‌های مدافع در موقعیت دفاع 3×3 نسبت به دو موقعیت دیگر (2×2، 1×1)، برای پیش‌بینی و تشخیص الگوی بازیکن مهاجم بر اطلاعات زمینه‌ای و کینماتیک بازیکن مهاجم، تمرکز کردند.
