سامانه نشریات علمی

---

هدف از این پژوهش مقایسه مدت­زمان و تکرار لازم برای اکتساب  تکلیف حرکتی متوالی زمان­بندی شده (TMST[۱]) ساده و پیچیده بین شرایط تمرینی مختلف و تعیین مناسب­ترین شیوه­های تمرینی برای اکتساب مهارت حرکتی ظریف با توجه به ویژگی­های فردی بود. در ابتدا ۱۱۴ دانشجو با دامنه سنی ۲۵-۱۹ بر اساس آزمون­های هوش ریون، انگیزه پیشرفت، زمان سنجش واکنش و مهارت حرکتی ظریف پردو بر اساس چارک­های اول، دوم و سوم  به ۴ گروه  تقسیم شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه TMST ساده و پیچیده ونیز در یکی از شرایط تمرینی حاصل از تعامل سازماندهی تمرین (تصادفی، مسدود، ثابت) و توزیع­پذیری تمرینی (انبوه، فاصله­دار) قرار گرفتند. آزمودنی­ها در ۶ روز تحت شرایط تمرینی خاص خود به تمرین TMST ساده یا پیچیده پرداختند، تا اینکه در یک بلاک تمرینی به حد نصاب اکتساب (۷۵%  دقت­، ۲۵%  زمان­بندی و ۱۵%  پایداری) برسند. تعـداد تکرارها و زمـان طـی­شده (زمان­هایی که فرد در حال تمرین تکلیف نیست) تا قبل از این بلاک مورد نظر، به­عنوان حداقل زمان و تکرار لازم برای اکتساب TMST در نظر گرفته شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس دو عاملی، t مستقل و خی- ۲ در سطح احتمال ۰,۱=&alpha تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که افراد با ویژگی های متفاوت، تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده ساده را در شرایط تمرینی مسدود و انبوه (به جزء گروه ) به طور متوسط در ۳۰ تکرار و ۱۳۴۷ دقیقه و تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده پیچیده را در شرایط تمرینی تصادفی و فاصله دار (به جزء گروه ) به طور متوسط در ۲۵ تکرار و ۱۲۲۸ دقیقه اکتساب نمودند. همچنین یافته­های تحقیق نشان داد که اصول حاکم بر برنامه­ریزی تمرینی هم تحت تأثیر سطح دشواری و پیچیدگی تکلیف و هم متأثر از ویژگی­های فردی است. درنهایت به نظر می­رسد به تحقیقات بیشتری در مورد اثر تعاملی محیط، فرد و تکلیف بر  اکتساب مهارت­های حرکتی نیاز است.



[۱]  Timed Motor Sequences Task

---

هدف تحقیق حاضر بررسی الگوی ارتباطی بین جو انگیزشی ادراک­شده، خشنودی از نیاز روان­شناختی و انگیزش خودمختاری در ورزش کودکان پسر، بر اساس نظریه خودمختاری است. نمونه ۲۵۵ نفری با محدوده سنی ۱۲-۱۴، از رشتـه­های مختلف ورزش­های تیمی، پرسش­نامـه­های جو انگیزشی برای ورزش کودکان، مقیاس نیازهای روان­شناختی در ورزش و پرسش­نامه تنظیمات رفتاری در ورزش را تکمیل کردند. برای آزمون فرضیه­ها از همبستگی پیرسون، تحلیل عامل تأییدی و تحلیل مدل­یابی معادله ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد تأثیر جو تبحر­محور بر نیازهای وابستگی، شایستگی و استقلال، مثبت و معنی­دار بود. تأثیرشایستگی و وابستگی بر انگیزش خودمختاری، مثبت و معنی­دار بود، ولی تأثیر استقلال بر انگیزش خودمختاری معنی­دار نبود. نقش واسطه­ای نیازهای روان­شناختی در تأثیر جو انگیزشی تبحر­محور بر انگیزش خودمختاری، به ترتیب از طریق وابستگی، شایستگی و استقلال تأیید شد. این نتایج بیانگر آن است که جو انگیزشی تبحر­محور، متغیر انگیزشی مهمی در ورزش کودکان پسر است و از طریق نیازهای واسطه­ای بر انگیزش خودمختاری آنان تأثیر دارد.

---

---

---

هدف مطالعه حاضر بررسی اثر سن نسبی وسن تقویمی بر توانایی‌های حرکتی دانش‌آموزان ۷تا۱۲سالبود. براین‌اساس تعداد ۶۰۰ دانش آموز دختر و پسر ۱۲-۷سال در سه رده سنی ۸-۷سال، ۱۰-۹ سال و ۱۲-۱۱سال انتخاب شدند. برای تعیین سن نسبی، تاریختولدتمامیشرکت‌کنندگانجمع‌آوریشد.سپسماه‌هایتولدآنهاتعیین و سن دقیق نمونه‌ها برحسب روز محاسبه و به ماه و سال تبدیل شد. درنهایت جهت ارزیابی توانایی حرکتی از آزمون توانایی حرکتی (DMT) استفادهشد. نتایج نشان داد اثر اصلی سن تقویمی ومتغیر توانایی‌های حرکتی معنادار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد دانش‌آموزان رده سنی ۱۲-۱۱سال دارای میانگین توانایی حرکتی بالاتری نسبت‌به دانش‌آموزان دختر و پسر رده‌های سنی دیگر داشتند. همچنین اثر اصلی سن نسبیتوانایی‌های حرکتی معنادار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد دانش‌آموزان دختر و پسر متولد‌شده در چارک‌های اول و دوم سال دارای میانگین توانایی حرکتی بالاتری نسبت به چارک‌های سوم و چهارم می‌باشند. نتایج نشان داد اثر تعاملی سن نسبی درسن تقویمی نیز معنادار بود. لذا دانش‌آموزان دختر برای هریک از رده‌های سنی ۸-۷سال، ۱۰-۹سال و ۱۲-۱۱سال در چارک‌های اول و دوم سال بالاترین نمره توانایی حرکتی و دانش‌آموزان دختر در رده‌های سنی ۸-۷سال، ۱۰-۹سال و ۱۲-۱۱سال در چارک چهارم دارای پایین‌ترین نمره توانایی حرکتی می‌باشند.