کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
2 نتیجه برای موضوع مقاله:
مهدی نمازی زاده، محمدرضا شهابی کاسب، سیدمحمدکاظم واعظ موسوی،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1391 )
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه مدتزمان و تکرار لازم برای اکتساب تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده (TMST[1]) ساده و پیچیده بین شرایط تمرینی مختلف و تعیین مناسبترین شیوههای تمرینی برای اکتساب مهارت حرکتی ظریف با توجه به ویژگیهای فردی بود. در ابتدا 114 دانشجو با دامنه سنی 25-19 بر اساس آزمونهای هوش ریون، انگیزه پیشرفت، زمان سنجش واکنش و مهارت حرکتی ظریف پردو بر اساس چارکهای اول، دوم و سوم به 4 گروه تقسیم شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه TMST ساده و پیچیده ونیز در یکی از شرایط تمرینی حاصل از تعامل سازماندهی تمرین (تصادفی، مسدود، ثابت) و توزیعپذیری تمرینی (انبوه، فاصلهدار) قرار گرفتند. آزمودنیها در 6 روز تحت شرایط تمرینی خاص خود به تمرین TMST ساده یا پیچیده پرداختند، تا اینکه در یک بلاک تمرینی به حد نصاب اکتساب (75% دقت، 25% زمانبندی و 15% پایداری) برسند. تعـداد تکرارها و زمـان طـیشده (زمانهایی که فرد در حال تمرین تکلیف نیست) تا قبل از این بلاک مورد نظر، بهعنوان حداقل زمان و تکرار لازم برای اکتساب TMST در نظر گرفته شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس دو عاملی، t مستقل و خی- 2 در سطح احتمال 0.1=&alpha تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که افراد با ویژگی های متفاوت، تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده ساده را در شرایط تمرینی مسدود و انبوه (به جزء گروه ) به طور متوسط در 30 تکرار و 1347 دقیقه و تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده پیچیده را در شرایط تمرینی تصادفی و فاصله دار (به جزء گروه ) به طور متوسط در 25 تکرار و 1228 دقیقه اکتساب نمودند. همچنین یافتههای تحقیق نشان داد که اصول حاکم بر برنامهریزی تمرینی هم تحت تأثیر سطح دشواری و پیچیدگی تکلیف و هم متأثر از ویژگیهای فردی است. درنهایت به نظر میرسد به تحقیقات بیشتری در مورد اثر تعاملی محیط، فرد و تکلیف بر اکتساب مهارتهای حرکتی نیاز است.
[1] Timed Motor Sequences Task
دکتر لاله همبوشی، دکتر الهه عرب عامری، دکتر مهدی شهبازی، دکتر رسول زیدآبادی،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارتهای حرکتی ظریف در کودکان 7 و 8 ساله بود. بدین منظور، 107 نفر از دانشآموزان کلاس اول دبستان شهرستان سبزوار به‌صورت هدفمند (شرایط اقتصادی و فرهنگی یکسان، سلامت جسمانی و ذهنی و دید کامل با یا بدون عینک) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت(هر گروه 32 نفر) و یک گروه کنترل (43 نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیش‌آزمون، آزمودنی‌های گروه‌های آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته، سه جلسه 45 دقیقهای به تمرین پرداختند و سپس پس‌آزمون در دو گروه برگزار شد. پس از بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها و همگنی واریانس‌ها به‌وسیله آزمون شاپیروویلک و لوین از آزمون تحلیل کوواریانس به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 19 استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارتهای حرکتی ظریف کودکان 7 و 8 ساله تأثیر معنیداری دارد؛ اما بین این دو شیوه تمرینی تفاوت معنیداری وجود نداشت. این نتایج هم‌راستا با فرضیه حرکت نشان داد، مسئله‌ی مهم در رشد ادراکی و ادارکی- حرکتی توجه فرد به محرکهای بینایی در محیط بوده و وجود حرکت در تمرینات بینایی الزامی نمی‌باشد.
