کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
2 نتیجه برای موضوع مقاله:
آقای حسین کردلو، دکتر علیرضا الهی، عباس خدایاری،
دوره 10، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی نگرش افراد از طریق باورهای آنان نسبت به تبلیغات از طریق ورزش بود. تحقیق حاضر کاربردی و از نوع همبستگی بود که به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری، تماشاگران حاضر در استادیوم آزادی تهران تشکیل داده بودند که طبق حجم نمونه کوکران 342 نفر از تماشاگران به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه تبلیغات از طریق ورزش پیون (2006) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، همه مؤلفه های باور شامل اطلاعات محصول، تصویر و نقش اجتماعی، خوشایند بودن، آزاردهنده بودن، اقتصادی بودن، مادی گرایی و کذب بودن قابلیت پیش بینی نگرش افراد نسبت به تبلیغات از طریق ورزش را دارند (05/0≥p ). بطوری که مؤلفه اقتصادی بودن بیشترین و مادی گرایی کمترین تأثیر را بر نگرش افراد نسبت به تبلیغات از طریق ورزش داشتند. با عنایت به یافته ها، ضروری است که به نوع و کیفیت محصولات توجه شود، از سوی دیگر باید از تبلیغاتی استفاده شود که با در عین حال که جذاب می باشد فرهنگ جامعه همخوانی داشته باشد تا اثربخش تر و نگرش افراد تبلیغات از طریق ورزش مورد توجه مشتریان قرار گیرد.
دکتر ماهرخ دهقانی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
روش‌های آموزش غیرخطی در تربیت‌بدنی ایده نوینی است که همه معایب روش سنتی را پوشش می‌دهد و بر اساس نتایج مطالعات در مقایسه با روش خطی برای یادگیری و اجرا مؤثر است. بااین‌حال مشخص نیست که این روش چقدر در ایران و توسط مربیان به کار گرفته می‌شود. این مطالعه به دنبال این بود که مشخص کند مربیان از چه نوع روشی (خطی/غیرخطی) برای آموزشی استفاده می‌کنند. لذا 15 مربی خبره به روش در دسترس انتخاب شدند و به روش نیمه ساختاریافته از آن‌ها مصاحبه شد. بررسی و تعیین خطی و یا غیرخطی بودن روش‌ها بر اساس تفاوت‌هایی که بین دو روش خطی و غیرخطی است انجام گرفت و نتایج نشان داد بر اساس مصاحبه مربیان و با در نظر گرفتن طبقه‌های هدف، تکرار، الگو، توصیف، تغییرپذیری، بازخورد و دستورالعمل همه مربیان موردمطالعه در این پژوهش از روش خطی در آموزش استفاده می‌کنند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد محیط دانشگاه و عمل در حیطه آموزش جدای از هم هستند و تأکید دارد متخصصین روش‌های غیرخطی با برگزاری کارگاه‌های آموزشی و دانش‌افزایی آگاهی مربیان ورزشی را بالا ببرند. همچنین استفاده از فارغ‌التحصیلان تربیت‌بدنی در عرصه مربیگری و به‌عنوان مدرسین فدراسیون‌ها شاید در این زمینه کمک‌کننده باشد.
