سامانه نشریات علمی

---

یافته­های جدید نشان داده­اند تمرینِ زیاد یک مهارت، موجب توسعه بازنمایی حافظه­ای خاصی می­شود که به دلیل اجرای بالایش، نسبت به بقیه مهارت­های همان طبقه، منحصربه­فرد می­شود و مهارت برجسته نام  می­گیرد. هدف این پژوهش بررسی ظهور مهارت برجسته و بازآزمایی فرضیه زمینه بینایی با استفاده از بازیکنان بدمینتون در سه سطح مهارت (خبره، ماهر، کم­تجربه) و تکلیف سرویس کوتاه بک­هند با دو وضعیت محیطی (زمین معمولی و پوشیده) بود. آزمودنی­ها (هر گروه 10 نفر، میانگین سنی 85/3 ± 13/23) 100 سرویس را از 5 فاصله (5/1، 2، 5/2، 3، 5/3 متری از تور) در هریک از موقعیت­های محیطی اجرا کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مهارت برجسته در اجرای دو گروه خبره و کم­تجربه دیده نشده است­، اما دقتِ گروه ماهر در نقطه 2 متری به­طور معنی­داری از پیش­بینی معادله رگرسیون بالاتر بود و از اثر مهارت برجسته حمایت کرد (05/0p<). این برتری خاصِ به­وجودآمده از تمرین در این نقطه، هنگام فقدان نشانه­های بینایی از بین رفت که حمایتی از فرضیه زمینه بینایی بود.

---

این تحقیق روابط بین راهبردهای کنار­آمدن و ناهمخوانی عملکرد­–­هدف را با عاطفه مثبت و منفی ورزشکاران قبل و بعد از رقابت مورد بررسی قرار داده است. 62 نفر از دانشجویان دونده سرعتی با دامنۀ سنی 21 تا 26 سال، دو ساعت قبل و شش ساعت بعد از رقابت پرسش­نامه­های برایف کوپ و پاناس را پاسخ دادند. نمره ناهمخوانی عملکرد­–­هدف از تفاضل رکورد پیش­بینی­شده توسط فرد و رکورد ثبت­شده او در رقابت به دست آمد. نتایج نشان داد که قبل و بعد از رقابت راهبردهای مسئله­مدار با عاطفه منفی، به طور منفی، و راهبردهای هیجان­مدار با عاطفه مثبت، به طور مثبت، رابطه معنی­دار داشتند. بعد از رقابت نیز راهبردهای مسئله­مدار با عاطفه مثبت، به طور مثبت رابطه داشتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که راهبردهای کنار­آمدن قبل و بعد از رقابت در رابطه بین ناهمخوانی عملکرد­–هدف با عاطفه منفی، نقش میانجی ندارد.

---

هدف این تحقیق بررسی ابعاد مختلف تکانش­گری ورزشکاران رشته­های برخوردی و غیربرخوردی بود. به همین منظور 120 نفر ورزشکار حرفه­ای در دو گروه 60 نفری رشته­های برخوردی (سن: 6/4±9/25) و ورزشکاران رشته­های غیربرخوردی (9/4±6/27 سال) از فدراسیون­های مختلف ورزشی کشتی، تکواندو، دو و میدانی، شنا، جودو و قایقرانی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس تکانش­گری بارات[1] (BIS؛ بارات، 1994) را تکمیل و در آزمون عملکرد مداوم[2] (CPT) شرکت کنند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین ورزشکاران شرکت­کننده در ورزش­های برخوردی و غیربرخوردی از نظر آیتم­های آزمون عملکرد مداوم (89/0²=&eta Partial و 001/0=P، 27/3 =_2,117F) و نیز از نظر عامل­های مقیاس تکانش­گری (55/0²=&eta Partial و 001/0=P ، 66/47 =_3,116F) تفاوت معنی­داری وجود دارد. بدین­صورت که در عامل­های توجهی، حرکتی و بی­برنامگی از خرده­مقیاس­های تکانش­گری و تعداد تشخیص درست از آزمون عملکرد مداوم، ورزشکاران رشته­های برخوردی نسبت به ورزشکاران  رشته­های غیربرخوردی نمره بیشتری را کسب کردند؛ و برعکس ورزشکاران رشته­های غیربرخوردی مقادیر بیشتری در متوسط زمان نادرست و تعداد تشخیص نادرست، از آزمون عملکرد مداوم نسبت به ورزشکاران غیربرخوردی داشتند. با توجه به نتایج این تحقیق می­توان نتیجه گرفت که کنش­های تکانش­گری ورزشکاران در ورزش­های برخوردی و غیربرخوردی متفاوت است.
[1] Barratt’s Impulsivity Scale [2] Continues Performance Test

---

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر اجرای یک دوره برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی[1]  بر مهارت­های ذهنی منتخب و عملکرد تکواندوکاران نوجوان زن تیم ملی ایران در سال 1388 بود. جهت اجرای این پژوهش 22 تکواندوکار ملی­پوش زن با میانگین 16 سال به طور هدفمند انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر) و آزمایش (12 نفر) تقسیم شدند. سپس هر دو گروه در پیش­آزمون، پرسش­نامه سنجش مهارت­های ذهنی اوتاوا (نسخه 3) را به منظور ارزیابی مهارت­های ذهنی و نیز چک­لیست محقق­ساخته را به منظور ارزیابی عملکرد تکمیل کردند. بر اساس اطلاعات به­دست­آمده از پرسش­نامه­ها در پیش­آزمون و با توجه به ضعف آزمودنی­ها در مهارت­های واکنش به استرس، کنترل ترس و  تمرکز، از یک برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی که شامل هدف­گزینی، آرام­سازی و  تصویرسازی بود استفاده شد و بعد از چهارماه اجرای برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی، از هر دو گروه پس­آزمون به­عمل آمد. نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد که بین گروه کنترل و آزمایش در مهارت­های واکنش به استرس و  تمرکز پس از اجرای یک دوره برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی تفاوت معنی­داری وجود داشت (05/0>P). اما در مهارت کنترل ترس بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0P). درنهایت، نتایج این مطالعه نشان داد تمرین مهارت­های روان­شناختی می­تواند در ارتقای عملکرد نهایی تکواندوکاران نوجوان زن تیم ملی ایران تأثیرگذار باشد.
[1] Psychological skills training

---

مدیریت تعارض از مهارت­های بین­فردی رهبری است و استفاده از سبک‌های مناسب رهبری می‌تواند منجر به مدیریت اثربخش تعارضات شود. هدف این تحقیق تعیین ارتباط بین سبک‌های رهبری تحول‌گرا و عمل‌گرا در چارچوب مدل باس (1985) با راهبردهای مدیریت تعارض مربیان لیگ‌های برتر فوتسال ایران بود. سبک رهبری مربیان از طریق پرسش‌‌نامه رهبری چندعاملی MLQ (1996) و راهبردهای مدیریت تعارض از طریق پرسش‌نامه OCCI (1991) اندازه‌گیری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 360 بازیکن بود که از بین آنان 197 نفر به صورت تصادفی به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های فوق پس از تعیین روایی و پایایی توزیع گردید. به منظور تحلیل داده‌ها روش آمار توصیفی و آمار استنباطی به­کار گرفته شد. در بخش آمار استنباطی، برای تعیین رابطه بین سبک‌های رهبری و راهبردهای مدیریت تعارض از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد سبک رهبری تحول‌گرا با راهبرد همکاری ارتباط مثبت‌ معنی‌دار و با راهبردهای مصالحه، اجتناب، سازش و رقابت ارتباط منفی‌معنی‌داری داشت (01/0 P<). سبک رهبری عمل‌گرا با راهبردهای همکاری، مصالحه و رقابت ارتباط مثبت معنی‌دار (01/0 P<) و با راهبرد اجتناب (01/0 P<) و سازش (05/0 P<) ارتباط منفی معنی‌داری داشت.  سبک رهبری عدم مداخله با راهبردهای همکاری و رقابت ارتباط منفی معنی‌دار (05/0 P<) و با راهبردهای اجتناب و سازش ارتباط مثبت معنی‌دار (01/0 P<) داشت و با راهبرد مصالحه ارتباط معنی‌داری نداشت. با توجه به  این واقعیت که راهبرد همکاری نشانه استفاده سازنده، راهبردهای اجتناب و رقابت نشانه استفاده غیرسازنده و راهبردهای مصالحه و سازش نشانه استفاده مختلط از تعارض هستند، چنین استنباط می‌شود که سبک‌های رهبریتحول‌گرا و عمل‌گرای مربیان با مدیریت مؤثر تعارضات ارتباط مثبت دارند که در این بین، ارتباط سبک رهبری تحول‌گرا قوی‌تر است. 

---

هدف این تحقیق مقایسه وضعیت موجود برنامه‌های ورزشی فوق برنامه دانشگاه‌ها با ده سال قبل است. در این تحقیق، وضعیت برنامه‌های فوق‌برنامه دانشگاه‌ها در سه بخش (آموزشی، تفریحی، مسابقات قهرمانی) از نظر تعداد برنامه‌های اجراشده و تعداد نفرات شرکت­کننده و رشته‌های فعال ورزشی مقایسه شده است. برای بررسی وضعیت برنامه‌های فوق برنامه ورزشی دانشگاه‌های ایران از پرسش­نامه محقق­ساخته (روایی صوری قابل قبول و پایایی با آلفای کرونباخ 81/0) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشگاه‌های ایران و نمونه آماری تحقیق 49 دانشگاه‌ از مجموع 60 دانشگاه تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده­اند. تحقیق حاضر از نوع مقایسه­ای و تحلیلی بود. مقایسه نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیق ده­سال قبل، برگرفته از رساله دکتری تندنویس(1375) و سنجش میزان فرایند رشد و میزان اختلاف متغیرها از طریق روش‌های آمار استنباطی (آزمون ویلکاکسون برای مقایسه میانه متغیرها) انجام شده است. یافته‌های تحقیق نشان داد بین تعداد برنامه‌های آموزشی-  تفریحی در ده سال گذشته اختلاف معناداری در سطح (05/0P&le) وجود ندارد، درحالی­که بین تعداد تیم­های شرکت­کننده در ورزش قهرمانی اختلاف معناداری در سطح(05/0P&le) دیده شده است؛ بین تعداد نفرات شرکت­کننده در برنامه‌های آموزشی اختلاف معنادار وجود ندارد، ولی بین تعداد نفرات شرکت­کننده تفریحی اختلاف معناداری وجود دارد؛ نیز بین تعداد رشته­های فعال در فوق‌برنامه دانشگاه‌ها اختلاف معناداری وجود دارد. درمجموع می­توان نتیجه گرفت وضعیت فعالیت­های فوق برنامه نسبت به ده سال قبل بهبود یافته است.

---

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط مهارت­های فردی و سازمانی مدیریت زمان در بین مدیران تربیت­بدنی استان خوزستان بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل مدیرکل و معاونان (6 نفر)، رؤسای ادارات تربیت­بدنی شهرستان­ها (24 نفر)، رؤسای هیئت­های ورزشی استان خوزستان (46 نفر) و نایب رئیسان آن­ها (40 نفر)، در مجموع 116 نفر بود. حجم نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد. برای جمع­آوری داده­ها­ از دو پرسش­نامه مهارت فردی و مهارت سازمانی کرمی­مقدم (1377) با آلفای کرونباخ به ترتیب 69/0 و 68/0 استفاده شد. روایی سازه پرسش­نامه­ها نیز به روش تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و  ANOVAیک­راهه انجام شد. نتایج نشان داد که بین مهارت فردی و مهارت سازمانی مدیریت زمان ارتباط مثبت و معنی­داری وجود داشت (05/0= &alpha؛ 248/0r =). بین مهارت فردی صرفاً با دو بعد برنامه­ریزی عملیاتی (34/0r =) و مدیریت ارتباطات (23/0=r) نیز ارتباط معنی­داری وجود داشت (05/0= &alpha). در مقایسه مهارت­های مدیریت زمان با توجه به ویژگی­های فردی مدیران، صرفاً بین مهارت سازمانی آن­ها بر اساس جنسیت تفاوت معنی­داری مشاهده شد (05/0= &alpha؛ 422/2t=)، به­طوری­که زنان مهارت سازمانی بالاتری را گزارش کردند. 

---

امروزه متغیر فرهنگ سازمانی کانون اصلی تحلیل در بسیاری از پژوهش­های سازمانی است. این سازه در سال­های­اخیر جایگاه ویژه­ای در حوزه تحقیقات مدیریت ورزشی کسب کرده است. هدف این مطالعه اعتباریابی و بررسی خصوصیات روان­سنجی ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی (OCAI) برمبنای مدل چارچوب ارزش­های رقابتی (CVF) (کامرون و کویین، 1999) در فدراسیون­های ورزشی ایران بود. تحقیق حاضر از نوع مطالعات همبستگی (تحلیل ماتریس کواریانس یا همبستگی از نوع تحلیل عاملی با روش تحلیل    مؤلفه­های اصلی) است. جامعه آماری پژوهش شامل 52 فدراسیون ورزشی، به تعداد 703 نفر کارشناس بود. در روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA)، تعداد نمونه­ها براساس تعداد متغیرها تعیین شده است که در این پژوهش 253 نفر (77/83%) به روش تصادفی طبقه­ای به­عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. داده­های تحقیق  به­وسیله ابزار OCAI جمع­آوری شدند و روایی سازه نیز با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم­افزار LISREL  نسخه 70/8 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که ابزار OCAI سازه­ای چندبعدی است و عوامل چهارگانه آن به صورت نیمرخ­های فرهنگی: طایفه­ای (6 سؤال)، متخصص­سالاری (6 سؤال)، بازار (6 سؤال) و سلسله­مراتبی (6 سؤال) تأیید شدند. نتیجه دیگر پژوهش، ازطریق محاسبه ثبات درونی ابزار OCAI، با استفاده از آلفای کرونباخ (86/0)، مناسب­بودن پایایی ابزار OCAI را تأیید کرد. با توجه به تأیید خصوصیات روان­سنجی ابزار OCAI و مشخص­شدن نیمرخ­های فرهنگی در تحلیل عاملی، به نظر می­رسد ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی برمبنای مدل چارچوب ارزش­های رقابتی، ابزار و چارچوب نظری مناسبی جهت سنجش فرهنگ سازمانی در سازمان­ها (فدراسیون­ها)ی ورزشی ایران است. بنابراین، پیشنهاد می­شود پژوهشگران مدیریت ورزشی با استفاده از این ابزار، به سنجش فرهنگ سازمانی در سازمان­های ورزشی بپردازند. 

---

هدف این مطالعه مقایسه عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران ورزشی لیگ­های برتر فوتبال، بسکتبال و والیبال بود. نمونه مطالعه 500 نفر تماشاگر از هر لیگ بود که به طور تصادفی از میان تماشاگران حاضر در ورزشگاه­ها  انتخاب شدند. این پژوهش مطالعه­ای کاربردی است که به صورت پیمایشی انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از آمار توصیفی شامل شاخص­های گرایش مرکزی و شاخص­های پراکندگی و آمار استنباطی آزمون تحلیل عامل تأییدی، آزمون لوین جهت تعیین تجانس واریانس، آزمون تحلیل واریانس یک­راهه و آزمون ولچ برای مقایسه میانگین­ها در عوامل شناسایی­شده و آزمون­های تعقیبی LSD و TAMHANE `S  بودند که با به کارگیری نرم­افزارهای SPSS و AMOS  استفاده شدند. نتایج 8 عامل را، که مجموعاً 75/53 درصد از واریانس عوامل موثر بر حضور تماشاگران را تبیین می­کند، نشان داد. این عوامل شامل تأسیسات، اطلاعات و جذابیت، عملکرد و قدمت تیم­ها، زمان­بندی و اطلاع­رسانی، پیروزی نیابتی، تعامل و گریز و هیجان بودند. نتایج در بخش آزمون فرضیات نشان داد به­جز عامل تأسیسات و عامل زمان­بندی و اطلاع­رسانی، هر سه گروه تماشاگران فوتبال، بسکتبال و والیبال لیگ برتر، در سایر عوامل تفاوت معنی­داری با یکدیگر دارند. یافته­های این مطالعه نشان داد درکنار اینکه میانگین عوامل مختلف مؤثر در حضور تماشاگران لیگ­های برتر فوتبال، بسکتبال و والیبال با یکدیگر متفاوت­اند، از اولویت­بندی متفاوتی نیز برخوردارند.

---

هدف این پژوهش مقایسه وضعیت ایمنی و بهداشتی اماکن سرپوشیده ورزشی اداره کل تربیت بدنی و سازمان آموزش و پرورش استان همدان با استانداردها بود. پژوهش از نوع علی- مقایسه­ای و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل اماکن ورزشی سرپوشیده اداره کل تربیت­بدنی استان همدان (130N=) و سازمان آموزش و پرورش (51N=) این استان به استثنای استخرها و نمونه پژوهش برابر با جامعه بود. گردآوری داده­ها به شکل میدانی و با استفاده از دو چک­لیست ارزشیابی ایمنی و بهداشت تجهیزات و اماکن سرپوشیده ورزشی فرزام (1388) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل آزمون تی تک­نمونه‌ای و تی مستقل) و با نرم­افزار spss.15 انجام شد. نتایج نشان داد که وضعیت ایمنی و بهداشت اماکن ورزشی سرپوشیده اداره کل تربیت­بدنی و سازمان آموزش و پرورش استان همدان، از نظر همه مؤلفه­های تحت بررسی در مقایسه با استانداردها به طور معنی­داری در سطح پایینی قرار داشتند (05/0= &alpha). وضعیت ایمنی و بهداشت تأسیسات و ساختمان اماکن سرپوشیده ورزشی اداره کل تربیت­بدنی و سازمان آموزش و پرورش نیز به لحاظ وضعیت حفاظ­ها، بنا، نور و صوت، سرویس­های بهداشتی، رختکن و دوش­ها، تهویه و دما­ساز با یکدیگر تفاوت معنی­داری داشتند، به­طوری­که اداره کل تربیت­بدنی وضعیت بهتری داشت. در مقایسه وضعیت ایمنی و بهداشت تجهیزات سالن­های ورزشی فوتسال، هندبال، والیبال، بسکتبال و بدمینتون و نیز مناطق فعالیت سالن­های ورزشی مزبور تفاوت معنی­داری بین دو سازمان مشاهده شد، به­طوری­که سازمان آموزش و پرورش در وضعیت بهتری قرار داشت.

---

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط کیفیت خدمات، رضایت­مندی و وفاداری با قصد حضور آتی مشتریان در مراکز آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان رشت است. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع همبستگی است که به شکل میدانی صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مشتریان باشگاه­ها و مراکز آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان رشت که دست­کم یک سال سابقه فعالیت ورزشی داشته­اند را تشکیل دادند که با توجه به تعداد جامعه گزارش­شده از اداره کل تربیت بدنی شهرستان (150 نفر) و طبق فرمول تعیین نمونه مورگان 108 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش­نامه­های استاندارد کیفیت خدمات (QSS) الکساندریس (1999)، وفاداری مشتریان (ALS) آلن (1990)، رضایت مشتری (OCS) ویکتور (2002) و تصمیمات رفتاری آتی (BFIS) بری (1996) استفاده شد (8).  نتایج نشان داد بین متغیر کیفیت خدمات با وفاداری (395/0r=)، رضایت­مندی و قصد حضور آتی(486/0r=) رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد (05/0P&le). بین وفاداری با رضایت­مندی(286/0r=) و قصد حضور آتی (524/0r=) مشتریان نیز رابطه مثبت و معنی­داری مشاهده شد (05/0P&le). درنهایت رضایت­مندی مشتریان با قصد حضور آتی آن‌ها (505/0r=) رابطه مثبت و معنی­داری داشت (05/0P&le). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد تنها رضایت­مندی  (745/4t=) و وفاداری (185/3t=) قابلیت پیشگویی قصد حضور را داشتند و متغیر کیفیت خدمات نقش متغیر واسطه یا بینابین را ایفا کرد (05/0P&le).  با عنایت به یافته‌ها، مسئولان و مدیران باشگاه‌های آمادگی جسمانی و ایروبیک، با ارزیابی مستمر وضعیت موجود و ارائه خدمات ملموس‌تر به مشتریان شرکت­کننده، نقش بسیار مهمی درجهت رضایت و وفاداری این افراد برعهده دارند و می­توانند حضور مجدد این گروه را تضمین کنند.

---

هدف این تحقیق مطالعه ارتباط بین عدالت سازمانی ادراک­شده توسط کارشناسان سازمان تربیت­بدنی جمهوری اسلامی ایران با رضایت شغلی و تعهد سازمانی آنان است. به­این­منظور از سه پرسش­نامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006)، پرسش­نامه رضایت شغلی گانون (مقیمی، 1385) و پرسش­نامه تعهد سازمانی استیرز و همکارانش (مقیمی، 1385) استفاده شد. پس از تأیید روایی و پایایی (عدالت سازمانی 92/0=&alpha، رضایت شغلی 96/0 =&alpha و تعهد سازمانی 70/0=&alpha)، پرسش­نامه­ها در بین نمونه آماری که 118 نفر از کارشناسان سازمان تحت مطالعه بود توزیع گردید. در این تحقیق از شاخص­های توصیفی و آزمون­های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده کردیم. یافته­ها نشان داد در بین مؤلفه­های ادراک از عدالت سازمانی در سازمان تربیت­بدنی ایران، مؤلفه­ عدالت توزیعی در پاداش (07/5± 67/10M=) کمترین امتیاز و مؤلفه­ عدالت تعاملی (61/2± 45/10M=) بیشترین امتیاز را (با توجه به حداکثر امتیازاتشان) دارا بودند. در کل ادراک از عدالت سازمانی در این سازمان در وضعیت مطلوبی قرار ندارد (97/11 ±62/44M=، از حداکثر امتیاز 85). اما دو متغیر رضایت شغلی و تعهد سازمانی در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار گرفته ­است. همبستگی مثبت و معنی­داری نیز بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی (01/0>p و 431/0=r)، ادراک از عدالت سازمانی با رضایت شغلی (01/0>p و 457/0=r) و ادراک از عدالت سازمانی با تعهد سازمانی (05/0>p و 273/0=r) در سازمان تربیت بدنی ایران مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که متغیر پیش­بین (عدالت سازمانی) به طور مستقیم نمی­تواند متغیر تعهد سازمانی (ملاک) را تبیین کند، اما ازطریق تحلیل مسیر، متغیرهای پیش­بین رضایت شغلی و عدالت سازمانی به طور معنی­داری متغیر ملاک (تعهد سازمانی) را تبیین می­کنند و پیش­بین معنی­داری برای تعهد سازمانی هستند.

---

هدف این تحقیق بررسی تأثیر استفاده از بازی کامپیوتری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال (دقت و الگو) و مقایسه این روش با دو روش الگودهی ماهر و درحال یادگیری است. به این منظور 50 آزمودنی با دامنه 17-15 سال به­عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی­ها پس از شرکت در پیش­آزمون در 5 گروه تمرین بدنی، بازی کامپیوتری، تمرین بدنی به همراه بازی کامپیوتری، تمرین بدنی به همراه مشاهده الگوی ماهر و تمرین بدنی به همراه مشاهده الگوی درحال یادگیری تقسیم شدند و هر گروه به­طور مجزا 2 هفته و هر هفته 3 جلسه (مجموع 6 جلسه) به تمرین مربوط به گروه خود پرداخت. تمام گروه­ها، پس از پایان آخرین جلسه تمرین، بلافاصله در آزمون اکتساب شرکت کردند و پس از 24 ساعت آزمون یادداری برگزار شد. تحلیل آماری داده­ها در نرم­افزار SPSS 17 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. سطح معنی­داری برای تمام روش­های آماری  05/0p&le در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که هر 5 گروه در پس­آزمون در دو نمره دقت و الگوی پرتاب نسبت به پیش­آزمون به­طور معنی­داری پیشرفت کردند و بیشترین پیشرفت مربوط به گروه بازی کامپیوتری به همراه تمرین بدنی بود. با جمع­بندی نتایج به­دست­آمده در این تحقیق می­توان گفت استفاده از بازی کامپیوتری شبیه­سازی­شده موجب بهبود یادگیری مهارت­های حرکتی می­شود و این روش اثربخشی بیشتری نسبت به دو روش الگودهی ماهر و درحال یادگیری دارد.

---

وقوع آسیب معمولاً در بیشتر ورزش­ها و بازی­ها مشاهده می­شود. دلایل زیادی برای وقوع آسیب­ها وجود دارند که جنبه روانی یکی از عوامل خطر شمرده شده است. مطالعات تجربی متعددی پیشنهاد می­کنند که عوامل روانی خاصی تعداد و شدت آسیب­های ورزشی را تحت تأثیر قرار می­دهد. به منظور بررسی ارتباط مهارت­های روانی و مؤلفه­های آن با  شدت آسیب در بازیکنان لیگ برتر استان تهران، 108 نفر از بازیکنان در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق ازطریق فرم گزارش آسیب و پرسش­نامه مهارت­های روانی اوتاوا-3 جمع­آوری شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده­ها استفاده شد. 7/90 درصد آسیب­ها دست­کم 3-1 روز باعث دوری بازیکنان از تمرین یا مسابقه شده بودند و  بین مهارت­های روانی و مؤلفه­های آن (0001/0 =P) با  شدت آسیب بازیکنان فوتبال ارتباط معکوس و معناداری وجود داشت. برخورداری از سطح بالایی از مهارت­های روانی به بازیکنان فوتبال کمک می­کند تا بهتر بتوانند با موقعیت­های استرس­زا، که در ورزش اتفاق می­افتد، کنار بیایند و با آنها به­خوبی مقابله کنند و درنهایت احتمالا باعث کاهش شدت آسیب شوند.

---

هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه دوم پرسش­نامه فضای انگیزشی ادراک­شده در ورزش (PMCSQ-2) نیوتن و همکاران (2000) بود. بدین­منظور 533 نفر ورزشکار رشته­های تیمی با دامنه سنی 13 تا 23 سال  به صورت نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش­نامه­ها را تکمیل کردند. بعد از  تکنیک ترجمه-بازترجمه، ده تن از متخصصان نسبت روایی محتوا  (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) را به­دست آوردند (66/0CVR=، 97/0CVI=). جهت تعیین روایی سازه پرسش­نامه­ها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش­نامه از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از آزمون-آزمون مجدد، استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مدل اولیه PMCSQ-2 با 33 سؤال، برازش مطلوبی نداشت و با حذف 6 سؤال از پرسش­نامه، مدل نهایی با 27 سؤال شامل دو بُعد فضای تکلیف­محور و خودمحور شناسایی شد که شامل پنج عامل تلاش/ پیشرفت، نقش مهم و یادگیری مشارکتی، برای فضای تکلیف­محور (17 سؤال)  به­رسمیت­شناختن نابرابر و مجازات برای اشتباهات برای فضای خودمحور (10 آیتم) بود. این پرسش­نامه از شاخص­های برازندگی مطلق (054/0RMSEA=  ، 9/0= CFI)، همسانی درونی (618/0=&alpha) و ثبات (73/0=r) قابل قبولی برخوردار شد، که نشان­دهنده روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسش­نامه با 27 سؤال است. بنابراین می­توان از نسخه فارسی PMCSQ-2 به­عنوان ابزاری روا و پایا جهت بررسی فضای انگیزشی موجود در  جامعه ورزشکاران ایرانی با دامنه سنی 13 تا 23 سال استفاده کرد.

---

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی کارآیی جهت­گیری مذهبی در پیش­بینی تجربه شیفتگی دانشجویان تربیت­بدنی با توجه به متغیرهای جمعیت­شناختی بود. همچنین به نقش متغیرهای  دموگرافیک به­عنوان اهداف فرعی توجه شد. 200نفر از دانشجویان دانشکده تربیت­بدنی دانشگاه اصفهان  به­صورت تصادفی انتخاب شدند و  به مقیاس جهت­گیری مذهبی (آلپورت و راس، 1967) و تجربه شیفتگی (سیکزنت میهالی، 1982) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها، از رگرسیون چندمتغیره (گام­به­گام) و به منظور کارآیی مدل از روش تحلیل ساختاری و نرم­افزار 18AMOS استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل جهت­گیری مذهبی درونی، تجربه شیفتگی را به صورت مثبت و جهت­گیری مذهبی بیرونی تجربه شیفتگی را به صورت منفی پیش­بینی می­کند. همچنین بررسی نقش متغیر­های دموگرافیک نشان داد  سن و تحصیلات با تجربه شیفتگی رابطه مثبت و معنادار دارد. علاوه بر این مشخص شد که مدل جهت­گیری مذهبی در صورت حضور متغیرهای دموگرافیک نیز از کارآیی لازم در پیش­بینی شیفتگی برخوردار است. درمجموع نتایج حاصل از این پژوهش، کارآیی جهت­گیری مذهبی درونی را در پیش­بینی تجربه شیفتگی تأیید کرد.

---

هدف این مطالعه بررسی میزان کارآیی ادارات کل استانی وزارت ورزش و جوانان در سال­های 1387 تا 1389 بود. به این منظور از روش ناپارامتریک تحلیل پوششی داده­ها استفاده شد. ورودی­ها و خروجی­ها برای تعیین میزان کارآیی ادارات کل ورزش و جوانان استان­های کشور، با استفاده از نظر خبرگان و طیف پنج­مقیاسی فازی تعیین شدند. ورودی­ها شامل کارکنان، بودجه و سرانه ورزشی استان بود. فعالیت ادارات کل در ارتباط با ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، آموزش ورزشی، ساخت ورزشی، رویدادهای ورزشی و هیئت­های فعال ورزشی     به­عنوان خروجی­های تحقیق تعیین شدند. پس از تعیین ورودی­ها و خروجی­ها، چک­لیست تحقیق آماده و برای ادارات کل ارسال شد. از مجموع 30 استان، ادارات کل ورزش و جوانان 28 استان داده­های مربوط به خود را ارسال کردند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار DEA Solver استفاده شد و داده­ها با استفاده از دو مدل CCR و BCC خروجی محور، در تحلیل پوششی داده­ها تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در سال 1387، 16 اداره کل (57 درصد) کارآیی کلی داشتند. در سال 1388، 17 اداره کل (60 درصد) و در سال 1389، 15 اداره کل (53 درصد) از کارآیی کلی برخوردار بودند.  براساس نتایج تحقیق ناکارآیی مقیاس مهم­ترین عامل ناکارآمدی کلی ادارات کل استانی وزارت ورزش در سال­های 1387 تا 1389 بود. بنابراین، ضروری است منابع مورد استفاده ادارات کل ورزش و جوانان استان­ها، به اندازه مناسب باشد تا مانع ناکارآمدی مقیاس این ادارات شود.

---

مطالعه حاضر به رتبه‌بندی موانع پیاده‌سازی استراتژی‌ها در نظام ورزش کشور با استفاده از فرآیند تحلیل   سلسله­مراتبی پرداخته است. شرکت‌کنندگان در این پژوهش صاحب‌نظران و نخبگان آشنا به مدیریت استراتژیک بودند که در تدوین یا اجرای استراتژی‌های نظام ورزش کشور نقش داشتند (n=21). بدین­منظور، با تهیه پرسش­نامه‌زوج مقیاسی برمبنای AHP، و تأیید روایی آن توسط 6 تن از متخصصان، به وزن­دهی و رتبه‌بندی موانع شناسایی­شده به­وسیله نرم­افزار Expert Choice پرداخته شد. تحلیل خروجی نرم­افزار نشان داد موانع مرحله انتقال استراتژی‌ها به عمل با وزن 307/0 مهم­ترین مؤلفه پیش‌روی پیاده‌سازی استراتژی‌های نظام ورزش کشور هستند. یافته‌ها نشان داد عدم شایسته­سالاری در تعیین مدیران ورزشی (وزن284/0) مهم­ترین مانع بخش زیربنایی، عدم توجه به قابلیت اجرایی برنامه‌های استراتژیک در هنگام تدوین (آرمان‌گرا بودن برنامه‌ها) (وزن228/0) مهم­ترین مانع مرحله تدوین استراتژی‌ها، تعهد و اعتقاد اندک برخی مدیران برای پیاده‌سازی استراتژی‌ها (وزن 32/0) مهم­ترین مانع مرحله انتقال استراتژی‌ها به عمل و بی­توجهی به اجرای استراتژی‌ها در بودجه­بندی و تخصیص اعتبارات (وزن 229/0) مهم­ترین مانع مرحله اجرای استراتژی‌ها است. یافته‌های پژوهش حاضر می‌تواند منشأ راهکارهایی برای تدوین‌کنندگان و اجراکنندگان برنامه‌های استراتژیک در سازمان‌های ورزشی باشد.

---

بسیاری از روابط فردی در موقعیت­های ورزشی شکل می­گیرد (1). رابطه بین ورزشکار و مربی یکی از این ارتباطات است که به­لحاظ مدت زمان و شدت روابطی مرسوم بین رهبر و پیرو قلمداد می­شود. در چنین محیطی، مؤلفه کلیدی در تعیین اثربخشی رهبری اعتمادِ زیردستان به رهبر است (2) .بنابراین اهداف پژوهش حاضر تعیین ارتباط اعتماد ورزشکار به مربی با عملکرد و شناسایی سهم مقدمات و پیامدهای اعتماد در ارتقای عملکرد ورزشی بوده است. الگوی نظری پیشنهاد شد که در آن ویژگی و رفتارهای مربی مقدمات، و تعهد، همکاری، مخاطره­پذیری و عملکرد پیامدهای اعتماد معرفی شدند. گرایش به اعتماد و شهرت عوامل تعدیل­کننده فرض شدند. قهرمانان ژیمناستیک، شیرجه و ووشو جامعه آماری در دسترس را تشکیل دادند (142n=). ابزار تحقیق بسته پرسش­نامه­ای مشتمل بر پنج بخش بود. برای هنجاریابی پرسش­نامه­ها از تحلیل عامل و جهت تحلیل داده­ها از رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته­ها نشان داد در نیمه اول الگو، مقدمات اعتماد به مربی، یعنی  ویژگی­ها و رفتارهای مشهود مربی، پیش­بین­های معناداری برای اعتماد ورزشکار به مربی محسوب می­شوند و گرایش به اعتماد ورزشکار عامل تعدیل­کننده رابطه بین ویژگی­های مربی و اعتماد ورزشکار است. ازطرفی در نیمه دوم الگو، تعهد به مربی، تمایل به همکاری با مربی و مخاطره­پذیری ورزشکار، به­عنوان پیامدهای اعتماد به مربی، پیش­بین­های معناداری برای عملکرد مشهود ورزشکار هستند. اعتماد به مربی به­طور غیرمستقیم و به­واسطه تعهد و تمایل به همکاری با مربی، با عملکرد مشهود ورزشکار در ارتباط است. هیچ­گونه ارتباط معناداری بین اعتماد به مربی و پیامدهای حاصل از آن با عملکرد واقعی ورزشکار مشاهده نشد.

---

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان ارتباط رفتارهای مربی‌ با انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی ورزشکاران لیگ برتر هندبال بود. بدین­منظور از پرسش‌نامه رفتار مربیگری (CBQ) مارتین و بارنز (1999) و پرسش‌نامه انگیزش رقابت ورزشی ویلیس (SAI) برای بررسی انگیزش موفقیت استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد تیم‌های هندبال، رتبه آن‌ها در جدول ملاک قرار گرفت. پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (پرسش‌نامه رفتار مربی‌، 75/0= &alpha، پرسش‌نامه انگیزش رقابت ورزشی،74/0= &alpha)  به‌دست آمد. جامعه آماری، شامل ورزشکاران حاضر در لیگ برتر هندبال در سال90-1389 بود. با درنظرگرفتن 14بازیکن برای هر تیم، 168 نفر      به­عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ جهت سنجش تجانس درونی سؤالات پرسش­نامه‌ها، تحلیل عامل تأییدی C‏FA[1] جهت سنجش روایی سازه ابزار گردآوری داده‌ها، مدل‌یابی معادلات ساختاریSEM[2] به‌منظور به آزمون گذاشتن مدل پیشنهادی، و نیز آزمون فرضیه‌ها) استفاده شد. یافته‌ها نشان داد بین رفتارهای واکنشی مثبت و انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه معنی‌داری وجود دارد. یافته‌ها حاکی از ارتباط منفی و معنی‌دار رفتارهای واکنشی منفی و انگیزش موفقیت بازیکنان بود. بین رفتارهای واکنشی مثبت و منفی و رفتارهای طبیعی با عملکرد تیمی رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. یافته‌ها نشان داد بین رفتارهای طبیعی و انگیزش موفقیت رابطه معنی‌داری وجود دارد. ارتباط بین انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی هم معنی‌دار بود. با توجه به یافته‌های تحقیق، برنامه­ریزی به‌منظور توسعه آگاهی مربیان از رفتارهای مربیگری و اطلاع­رسانی در جهت اثراتی که مربی می‌تواند بر عملکرد و موفقیت کلی تیم و ورزشکاران داشته باشد، ضروری به نظر می‌رسد.
[1] Confirmatory Factor Analysis [2] Structural Equations Modeling