علی حسین ناصری، عباس بهرام، حمید صالحی، افخم دانشور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش تمرین کم خطا و پر خطا بر یادگیری مهارت هدف‌گیری نوجوانان کمتوان ذهنی و عادی بود. 20 نوجوان کمتوانذهنی از مدرسه استثنایی و 20 نوجوان عادی از مدرسه عادی شهرستان اردبیل در دامنه سنی 11 تا 13 سال (M=12, SD=0.8) انتخاب شدند. افراد عادی و کمتوان ذهنی به طور جداگانه با توجه به آزمون هوش وکسلر و آزمون حافظه کاری آلووی به‌طور تصادفی در دو گروه تمرینی کم خطا و پر خطا قرار گرفتند. تکلیف شامل پرتاب توپ بسکتبال به صورت پاس سینهای به سمت اهداف با دایرههای متحدالمرکز بود. این اهداف در ارتفاع سینه افراد در دیوار نصب میگردید. آزمودنی ها 200 کوشش تمرینی را در مرحله اکتساب در پنج بلوک تمرینی اجرا کردند. آزمون انتقال تکلیف منفرد و دوگانه به صورت فوری، تاخیری 24 ساعته و تاخیری یک هفتهای برگزار گردید. داده های این پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه با اندازههای تکراری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد گروه دارای کمترین درگیری حافظه کاری و کمترین خطا در هر دو نوع آزمودنی، هم در آزمون تکلیف منفرد (P ) و هم در آزمون تکلیف دوگانه (P ) بهتر بودند. گروه کم خطای عادی بهتر از گروه کم خطای کمتوانذهنی نبود، اما گروه پر خطای عادی بهتر از گروه پر خطای کمتوانذهنی است. یافته های این تحقیق با برآوردهای نظریه حلقه بسته آدامز، نظریه بازگماری و تا حدودی با برآوردهای ساختار نقطه چالش در خصوص وجود خطا در مرحله اکتساب همخوانی دارد؛ اما این یافته ها تا حدودی با برآوردهای نظریه طرحواره مغایرت دارد.
حامد سبزواری، فرهاد قدیری، عباس بهرام، رسول یاعلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف این تحقیق بررسی مدل ارتباط شایستگی حرکتی، آزمون آمادگی قلبی عروقی و فعالیت بدنی نوجوانان با نقش میانجی‌گری شایستگی ادراک‌شده بود. نمونه تحقیق حاضر 386 پسر نوجوان بود. شایستگی ادراک‌شده با استفاده از مقیاس توانایی جسمانی فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش (2010) اندازه‌گیری شد. از گام شمار و پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان بزرگ‌تر برای سنجش فعالیت بدنی، از فرم کوتاه آزمون بروینینکس-اوزرتسکی برای سنجش شایستگی حرکتی و از آزمون 1600 متر برای سنجش آمادگی قلبی عروقی استفاده شد. نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین شایستگی حرکتی، شایستگی ادراک‌شده، آزمون آمادگی قلبی عروقی و فعالیت بدنی پیدا شد. همچنین شایستگی ادراک‌شده ارتباط بین شایستگی حرکتی و فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی و آژمون آمادگی قلبی عروقی را میانجی‌گری می‌کند. در نهایت نتایج بررسی مدل نشان داد شایستگی ادراک شده بیشترین تأثیر را بر مشارکت فعالیت بدنی نوجوانان دارد. همچنین شایستگی حرکتی تاثیر بیشتری بر آزمون آمادگی قلبی عروقی نسبت به شایستگی ادراک شده دارد(05/0P>). با توجه به نتایج پژوهش برنامه های نظام تعلیم و تربیت باید با توجه به اهمیت شایستگی حرکتی و شایستگی ادراک شده برای بهبود مشارکت فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی نوجوانان برنامه ریزی و طراحی شوند.
فرهاد قدیری، مسلم بهمنی، عباس بهرام،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
یکی از چالش های تحقیقی اخیر در حوزه دستورالعملهای تمرکز توجهی ، بررسی اثرات آن بر عملکرد ورزشکاران ماهر در تکالیف مداوم است. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر دستورالعملهای مختلف توجهی بر اجرای چابکی بازیکنان فوتسال ماهر بود. شرکتکنندگان شامل 12 بازیکن فوتسال ماهر (با میانگین سنی 56/1±91/23) بودند که از لیگ دسته یک استان قم به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکتکنندگان خواسته شد سه کوشش از تکلیف آزمون چابکی اِل را تحت سه شرایط تمرکز توجهی (توجه‌درونی، بیرونی و کنترل) انجام دهند. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده گردید
. نتایج تحقیق نشان داد نوع دستورالعمل توجهی اثر معنادار بر زمان اجرای آزمون دارد بطوریکه عملکرد در شرایط توجه‌بیرونی برتر از شرایط درونی است. همچنین، نتایج حاکی از آن است
میان شرایط کنترل با شرایط تمرکز درونی و بین شرایط کنترل و شرایط تمرکز بیرونی تفاوت معناداری یافت نشد. نتایج این پژوهش شواهدی ارائه می‌کند مبنی بر اینکه در ورزشکاران ماهر اجرای تکالیف مداوم از طریق دستورالعملهای کلامی بهبود می‌یابد که تمرکز توجه را به سمت بیرون هدایت کند.
خانم مطهره السادات فانیان، دکتر رسول یاعلی، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش‌های یادگیری قیاسی و آشکار بر مهارت پیش‌بینی سرویس والیبال در زمان خستگی بود. به همین منظور 40 نفر از دانشجوی دختر با دامنه سنی 18 تا 24 سال به صورت نمونه در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار سرحال و خسته، یادگیری قیاسی سرحال و خسته تقسیم شدند. شرکتکنندگان گروه یادگیری قیاسی از روش شبیهسازی مهارت و گروه یادگیری آشکار از روش سنتی جهت اجرای سرویس چکشی والیبال استفاده کردند. برای اعمال خستگی از پروتکل لیونز استفاده شد. همچنین برای پیش‌بینی میزان دقت و سرعت اجرای آزمودنی‌ها از بستر نرم‌افزار super lab استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو راهه تحلیل گردید. نتایج نشان داد اثر خستگی، نوع تمرین و اثر تعاملی خستگی- تمرین بر سرعت پیش‌بینی در کوشش‌های صحیح و اثر خستگی، نوع تمرین و اثر تعاملی خستگی- تمرین بر سرعت پیش‌بینی کوشش‌های اشتباه معنی‌دار نبود، اما اثر تعاملی خستگی- تمرین بر دقت پیش‌بینی در کوشش‌های صحیح (002/0p=) و اثر نوع تمرین در کوشش‌های اشتباه (019/0p=) معنی‌دار بود. با توجه به نتایج می‌توان گفت که اثر خستگی بر دقت پیش‌بینی بستگی به نوع یادگیری (یادگیری قیاسی) دارد که فرد اتخاذ می‌کند.
عباس بهرام، سعید ارشم، مسلم بهمنی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
تا به امروز، کمتر مطالعه¬ای ابعاد تمرکز توجه را در خارج از شرایط آزمایشگاهی بررسی کرده است. هدف این پژوهش، بررسی تعامل بین توجه درونی/بیرونی و مرتبط/نامرتبط و نقش آن در عملکرد تکنیکی جودوکاران خبره در جریان رقابت بود. بدین منظور، از رویکرد تلفیقی و طرح تلفیقی موازی استفاده گردید. در بخش کیفی تمرکزهای توجه جودوکاران با استفاده از مصاحبۀ خودرویارویی مورد شناسای قرار گرفت و در بخش کمی تفاوت بین توجه¬های گزارش شده درکوشش¬های موفق (همراه با امتیاز) و ناموفق (بدون کسب امتیاز) بررسی شد. تحلیل رونوشت کتبی مصاحبه¬ها نشان داد هم در مرحلۀ آماده¬سازی و هم در مرحلۀ اجرا، جودوکاران خبره بیشتر بر بعد بیرونی-مرتبط متمرکز بوده¬اند. نتایج آزمون مجذور کا نیز نشان داد در هر دو مراحل بین جهت توجه در کوشش¬های موفق و ناموفق تفاوت معناداره وجود داشته است (p < 0.05) و جودوکاران خبره درکوشش¬های موفق نسبت به کوشش¬های ناموفق بیشتر بر بعد بیرونی-مرتبط متمرکز بوده¬اند. بطور کلی، این پژوهش سودمندی تمرکز نامرتبط در افراد خبره را تایید نکرد بلکه همراستا با فرضیه عمل محدود شده نشان داد جودوکاران خبره در رقابتهای خود بیشتر تمرکز بیرونی-مرتبط را برای اجرای تکنیک اتخاذ کرده و از آن سود می¬برند.
آقای محسن محمدی، دکتر عباس بهرام، دکتر سعید ارشم، ،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار تغییرپذیری الگوهای رفتاری توپ در تیم های فوتسال در فاز هجومی بود. راهبرد پزوهش مشاهده ای بود و داده های استخراج شده از 12 بازی درون تمرینی بازیکنان تیم فوتسال مقاومت حاضر در مسابقات لیگ برتر 97-98 ضبط گردید و مورد تحلیل قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار ساکنت (SOCNET ) مقادیر ضریب کلاستر و با استفاده از نرم افزار متلب مقادیر انتروپی شانون برای هر یک از تیم ها مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش تعداد جلسات تمرینی مقادیر ضریب کلاستر و انتروپی شانون در هر دو تیم افزایش یافت و همبستگی متوسطی بین مقادیر ضریب کلاستر و انتروپی شانون با تعداد جلسات تمرینی مشاهده شد. به طور کلی و با توجه به نتایج تحقیق حاضر تغییرپذیری کارکردی الگوهای رفتار توپ با افزایش تمرین و تجربه تیمی افزایش یافت و میزان پیچیدگی و پیش بینی ناپذیری شبکه تیمی بیشتر شد. با توجه حساسیت الگوهای رفتاری توپ به آثار تمرین، آنالیزور های ورزشی می توانند از اطلاعات حاصل از این سطح تحلیل در توضیح رفتارهای سینرژیک تیمی در تیم های فوتسال استفاده کرد.
خانم فاطمه نخستین شام اسبی، دکتر فرهاد قدیری، دکتر رسول یاعلی، بهزاد محمدی اورنگی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
چاقی با بیماری‌های گوناگونی مرتبط است و تلاش برای کاهش مشکلات آن اهمیت دارد. هدف این پژوهش مقایسه
تأثیر بازی‌های بومی محلی (مداخلات بازی محور) و مداخلات منتخب حرکتی (مداخلات مهارت محور) بر مهارتهای حرکتی بنیادی دختران چاق سنین پیش‌دبستان شهر تهران بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون پس‌آزمون بود. 30 دختر چاق به روش هدفمند انتخاب و به گروههای کنترل، مداخله بازی محور و مهارت محور تقسیم شدند. برای تعیین چاقی از نمودارهای سازمان بهداشت جهانی و برای سنجش مهارتهای حرکتی بنیادی از آزمون اولریخ 3 استفاده شد. گروههای آزمایش به مدت نه هفته هر هفته دو جلسه و هر جلسه یک ساعت تمرین کردند. گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های معمول خود را انجام داد. دادهها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد تفاوت معناداری بین گروه‌ها در پس‌آزمون وجود دارد (000/0=
p)؛ برای تعیین اینکه کدام گروه عملکرد بهتری داشته است، از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی ال اس دی استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین گروه مداخله مهارت محور و بازی محور در نمرات جابجایی آزمون اولریخ 3 وجود دارد. به‌طوری‌که مداخله مهارت محور تأثیر بیشتری نسبت به مداخله بازی محور داشته است (04/0=
P)، اما تأثیر دو روش تمرینی برای مهارت توپی در آزمون اولریخ 3 تفاوت معناداری باهم نداشت (71/0=
P). همچنین هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل پیشرفت بیشتری در متغیرهای وابسته داشته‌اند (05/0>
p). با استناد به نتایج تحقیق حاضر به نظر می‌رسد هم مداخلات منتخب حرکتی و هم‌بازی‌های بومی محلی بر کاهش مشکلات حرکتی کودکان چاق مؤثر است چون هر دو گروه تمرینی در پس‌آزمون نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشته‌اند. این موضوع تأییدی بر نقش فعالیت بدنی بر کاهش مشکلات افراد چاق می‌باشد. بااین‌حال متناسب با نتایج این مطالعه برای مهارتهای جابجایی بهتر است از مداخلات منتخب حرکتی استفاده شود.
خانم الهام رادمهر، دکتر شهاب پروین پور، دکتر رسول یاعلی، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین دوتایی بر انگیزش و دقت مهارت پات‌گلف با تأکید بر نقش مکالمه و مشاهده بود. آزمودنی ها شامل40 دانشجوی زن در سنین 20-37 ( میانگین 78/24 ± 56/3) بود که به طور تصادفی در گروههای مشاهده/ مکالمه، مشاهده، مکالمه و کنترل به طور مساوی تقسیم شدندودر طی 60 کوشش اکتساب و10 کوشش یادداری می‌بایست توپ را به منطقه هدف هدایت کنند. جهت سنجش انگیزش قبل از شروع دوره تمرین پیش از اکتساب و یادداری پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس(2000) استفاده شد. دقت اجرا به وسیله میزان نزدیکی توپ به منطقه هدف از طریق محاسبه خطای منشعب اندازه گیری شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها در مقادیر انگیزش و دقت از تحلیل واریانس یک‌راهه و جهت بررسی نقش میانجی انگیزش بر نمرات دقت اجرا از آزمون هیز (2018) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دقت اجرای گروههای تحقیق در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنی دار وجود دارد .همچنین مقادیر انگیزش در گروه تمرین دوتایی مشاهده/ مکالمه نسبت به گروههای دیگر به طور معناداری بالاتر بود و انگیزش، نقش میانجی در اجرای کوشش‌های اکتساب و یادداری نداشت.لذا به مربیان توصیه می‌گردد در ارائه تمرینات دوتایی، هر دو منابع اطلاعاتی کلامی و مشاهدهای را مورد ملاحظه قرار دهند.
مهران داودی، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر خودتنظیمی حاصل از تمرینات بازخورد زیستی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار بود. شرکتکنندگان 28 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی بودند (با میانگین سنی 21/81 و انحراف استاندارد 1/45±) که به شیوه در دسترس انتخاب شدند به صورتی که راست‌دست بودند و تجربه‌ای در پرتاب دارت و کار با دستگاه‌های بازخورد زیستی نداشتند. این تعداد به‌صورت تصادفی و همگن به چهار گروه بازخورد زیستی دیداری، شنیداری، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تعداد جلسات تمرین بازخورد زیستی 4 جلسه بود که به همراه جلسات پیشآزمون، پس‌آزمون و یادداری در 4 هفته برگزار شد. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس مرکب با اندازههای تکراری نشان داد که تمرین بازخورد زیستی دیداری، شنیداری و ترکیبی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار تأثیر معنی‌داری داشته است (P<0/05). با توجه به یافتههای تحقیق پیشنهاد می‌شود برای یادگیری مهارت پرتاب دارت و مهارت‌هایی مشابه و نزدیک به مهارت پرتاب دارت و همچنین بازخورد دهی جلسات بازخورد زیستی از بازخورد زیستی دما و پاسخ گالوانیک پوست، به‌صورت دیداری، شنیداری و یا ترکیبی استفاده شود و استفاده از بازخورد زیستی ترکیبی در اولویت قرار گیرد تا شاهد بهترین نتایج بود.
دکتر ایوب اسدی، خانم سوری حیدری، خانم فاطمه شیرمهنجی، خانم فاطمه کوچک پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعملهای توجهی و تمرینات مشاهدهای را بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان نشان دادهاند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعملهای توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانههای بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.
پروفسور محمد تقی اقدسی، بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
آموزش فراگیر به جایگیری افراد اختلالی در کنار همسالان عادی اشاره دارد. مطالعات اخیر این روش را زمانی مؤثر می‌دانند که با دست‌کاری و سازگاری محیط همراه باشد. این مطالعه اثر روش آموزش فراگیر در یک کلاس فوق‌برنامه تربیت‌بدنی برای ارتقا عزت‌نفس و تبحر حرکتی در یک کودک با اختلال هماهنگی رشدی را بررسی می‌کند. پژوهش حاضر یک مطالعه موردی است که شامل یک پسر چاق مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی (سن = 8 سال، قد = 127 سانتی‌متر و وزن = 33 کیلوگرم) است که با 14 کودک سالم در طی یک دوره 9 هفتهای در فعالیت‌های تربیت‌بدنی شرکت کرده‌اند. برای جمع‌آوری دادهها از پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشد و آزمون برونینکس اوزرتسکی -2 و مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته نشان داد که استقلال، باور، لذت، روابط خانوادگی، روابط تحصیلی و روابط اجتماعی در شرکت‌کننده بهبودیافته است. همچنین نتایج کمی پرسشنامه کوپر اسمیت نشان داد که عزت‌نفس عمومی (10 نمره)، خانوادگی (5 نمره)، اجتماعی (4 نمره) و تحصیلی (6 نمره) افزایش‌یافته است. همچنین تبحر حرکتی (9 نمره) افزایش و شاخص توده بدنی (24/1) کاهش‌یافته است. نتایج بر اهمیت استفاده از آموزش غیرخطی در تربیت‌بدنی با دست‌کاری محیط و تکلیف بدون دستورالعمل مستقیم و بازخورد در محیط فراگیر تأکید دارد.
دکتر شقایق مدبری، دکتر مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه: تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین انگیزه مشارکت ورزشی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی جوانان شهر تهران می‌پردازد. روش کار: این تحقیق توصیفی- همبستگی بوده و به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه جوانان مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی در چهار منطقه تهران (شمال، جنوب، شرق و غرب) بود. 130 نفر به صورت تصادفی و در دسترس بعد از مراجعه به باشگاه‌های ورزشی انتخاب شدند و پرسشنامه های وضعیت اجتماعی- اقتصادی و انگیزه مشارکت ورزشی را تکمیل کردند. نتایج: یافته همبستگی پیرسون نشان داد که بین مؤلفه های انگیزه مشارکت ورزشی و خرده مقیاس های وضعیت اجتماعی – اقتصادی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (05/0≥p). بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بیانگر رابطه معنی داری بین میزان درآمد، طبقه اقتصادی، سطح تحصیلات والدین (پدر و مادر) و انگیزه مشارکت ورزشی بود. خانواده های با درآمد و طبقه اقتصادی بالا و متوسط انگیزه بیشتری به مشارکت در فعالیت های بدنی دارند. سطح تحصیلات والدین بخصوص پدران نقش مهمی در تشویق و ترغیب فرزاندان به مشارکت های ورزشی دارد.
سارا باقری، مهدی شهبازی، فضل اله باقرزاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
افراد برای اجرای تکالیف مشترک، نیاز به هماهنگی دارند و هدف یکسانی را دنبال میکنند. هدف این پژوهش بررسی مکانیزم‌های پیش‌بین درهماهنگی بین‌فردی بازیکنان نخبه طناب‌زنی بود. روش پژوهش توصیفی و کاربردی بود و جامعه آماری را 24 بازیکن نخبه طناب‌زنی (14 تا 18 سال) تشکیل دادند. شرکتکنندگان به مدت هشت هفته تکالیف مختلف طناب‌زنی (طنابزدن انفرادی و دونفره در مسافتهای یکسان یا متفاوت با فرود همزمان) را تا رسیدن به اجرای صحیح و بدون بازخورد تمرین کردند. محقق برای ثبت سهبعدی حرکات پای بازیکنان و طناب‌ها از دستگاه تحلیلحرکتی وایکان استفاده کرد و پارامترهای فضایی و زمانی را مورد بررسی قرار داد. نتایج t مستقل، تحلیلواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و تحلیلواریانس یک‌راهه نشان داد: افراد در متغیرهای زمان آغازحرکت، انحراف‌زمانی دست‌و‌پا، انحراف‌زمانی در چرخش طناب و نقطه‌فرود، همانند یکدیگر هستند (05/0 P>)، درحالی‌که بین ارتفاع پرش و زمان حرکت آنها تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P≤). بدینترتیب بازیکنان برای هماهنگشدن با هم در تکالیف مختلف، حرکت یکدیگر را شبیهسازی میکنند و سهم تلاش آنها برای هماهنگ شدن، ربطی به ویژگی‌های تکلیف ندارد. در واقع با افزایش دشواری و تقاضای تکلیف مشترک، میزان هماهنگی بین‌فردی و به تبع آن توانایی پیش‌بینی افراد افزایش می‌یابد.
یاسر خنجری، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی، شهزاد طهماسبی، فریبا بهرامی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات الگوی EMG طی یادگیری مهارت دارت در دست برتر و غیر برتر بود. نمونه های پژوهش حاضر را 10 نفر از دانشجویان غیر ورزشکار با میانگین سنی 5/2±23 تشکیل دادند که به دو گروه دست برتر(5 نفر) و دست غیربرتر(5 نفر) تقسیم شدند. به منظور اندازه گیری عملکرد در سطح اجرا و تغییرات فعالیت EMG از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج در سطح اجرا کاهش معنی دار خطای مطلق پرتاب دارت و در سطح عضلات افزایش فعالیت EMG به همراه کاهش هم انقباضی عضلات را در مراحل اکتساب و یادداری در هر دو گروه نشان داد(05/0>P). همچنین، بین فعالیت EMG در گروه دست برتر و غیر برتر پس از اکتساب مهارت تفاوت معنی دار وجود نداشت(05/0<P). به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که همزمان با تغییرات نسبتا ثابت اجرا طی یادگیری مهارت دارت، تغییرات نسبتا ثابتی در الگوهای EMG نیز بوجود می آید، به طوری که مفهوم یادگیری حرکتی در سطح عضلات نیز قابل مشاهده است. همچنین، نتایج این تحقیق از وجود یک برنامه حرکتی یکسان برای کنترل دست برتر و غیر برتر حتی در شرایط کنترل انتقال دو سویه حمایت کرد.
بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی، پروفسور عباس بهرام، پروفسور محمد تقی اقدسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی نقش استراتژی‌های یادگیری حرکتی (خطی، غیرخطی و افتراقی) در تجربه غوطه‌وری و کلاچ در فوتبالیست‌های مبتدی بود. شرکتکنندگان (66 نفر، میانگین سن =49/27 و انحراف استاندارد= 68/2) به‌صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. شرکتکنندگان به‌صورت تصادفی در سه گروه خطی، غیرخطی و افتراقی برای مدت سه ماه، دو جلسه در هفته و هر جلسه یک و نیم ساعت تمرین کردند. روش مطالعه کمی و کیفی بود که در بخش کمی از پرسشنامه غوطه‌وری و کلاچ و در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج آزمون توکی مؤثر بودن روش غیرخطی در تجربه غوطه‌وری و روش خطی در تجربه کلاچ را نمایان کرد (05/0>p). درروش افتراقی غوطه‌وری بیشتر از روش خطی (05/0>p) و کمتر از روش غیرخطی تجربه شد (05/0<p). در بخش کیفی چهار عامل هدف، لذت، تلاش و اکتشاف شناسایی شد که نتایج بخش کمی را پشتیبانی می‌کند. بر اساس نتایج این مطالعه روش‌های غیرخطی و افتراقی در تجربه غوطه‌وری و روش خطی در تجربه کلاچ مؤثر است.
خانم مریم خلجی، دکتر مهین عقدایی، دکتر علیرضا فارسی، دکتر آلساندرو پیراس،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
استفاده از بازخورد همزمان شنیداری با هدف یادگیری مسیر خیرگی از روش های جدید در حوزهی توجه است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر بازخورد دوحسی با استفاده از فراصوت حرکات چشم بر تصمیم گیری جهت ضربهی کلیر بدمینتون بود. راهبرد تحقیق نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون بدون گروه کنترل و روش آن بالینی بود. شرکت کنندگان تکلیف تشخیص جهت ضربه ی کلییر بدمینتون را در دو شرایط تمرینی تک حسی و دوحسی انجام دادند. در پیش آزمون، یادداری فوری و یادداری تاخیری دقت پاسخ، زمان پاسخ و مدت زمان تثبیت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در آزمون یادداری فوری و تاخیری شرکت کنندگان گروه دوحسی دقت پاسخ بالاتر و زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به گروه تک حسی داشتند. گروه دوحسی مدت زمان تثبیت بیشتری در مناطق کلیدی نسبت به گروه تک حسی در آزمون یادداری فوری و یادداری تاخیری داشتند. احتمالاً استفاده از بازخورد شنوایی را می توان به عنوان راهی برای بهبود مهارت تصمیم گیری در سطح مبتدی معرفی کرد.
خانم نسرین زندی، دکتر رسول یاعلی، دکتر عباس بهرام، دکتر شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه اثر نوع تمرین (پرخطا و کم خطا) و سطح مهارت بر توسعه بازنمایی ذهنی مهارت پات گلف بود. . بدین منظور، 44 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی (22 دختر، 22 پسر؛ میانگین سنی 34/22 و انحراف استاندارد37/4 ) به شیوه تصادفی در دو گروه کم خطا ( نزدیک به دور( و پرخطا (دور به نزدیک) قرار گرفتند. هر دو گروه در مرحله یک روزه اکتساب 3 بلوک 10 کوششی برای فواصل پرتاب (25، 50، 75، 100، 125، 150 و 200 سانتیمتری) تمرین کردند. گروه کم خطا تمرین را از نزدیکترین فاصله به هدف آغازکرد و به ترتیب به دورترین فاصله رسید اما گروه پرخطا از دورترین فاصله تمرین را شروع کرد و نهایتا به نزدیک ترین فاصله رسید. در پایان از آنها آزمون یادداری فوری گرفته شد. یک روز بعد از مرحله اکتساب، آزمونهای یادداری تاخیری، انتقال تکلیف منفرد (از فاصله 225 سانتیمتری) و انتقال تکلیف دوگانه (از فاصله200 سانتیمتری همزمان با پخش صوت) اجرا شدند. برای مقایسه اثر تمرینات کم خطا و پرخطا بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پات گلف تجزیه و تحلیل داده های مرحله اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه های مکرر (8×2) استفاده شد. جهت اندازه گیری ساختار بازنمایی های ذهنی شکل گرفته در دو گروه قبل و بعد دوره اکتساب از آزمون SDA-M استفاده شد و جهت تحلیل بازنمایی ها از تحلیل کلاستر سلسله مراتبی در سطح آلفا 05/0 استفاده شد. یافته ها تغییرات کارکردی قابل ملاحظه ای در ساختار بازنمایی ذهنی پس از تمرین نشان دادند که حاکی از آن است که مهارت های حرکتی با سازگاری عملکردی دانش مرتبط با عمل در حافظه بلندمدت همراه است.
علی شکوهی زاده، عباس بهرام، شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
نوعی بازخورد افزوده است که شامل نشان دادن یک ورزشکار یا اجرای یک مهارت به‌وسیله‌ی کلیپ ویدیویی از عملکرد خودش یا شخص دیگر در یک مهارت خاص است. هدف تحقیق حاضر تعیین اثربخشی تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. بدین منظور 24 دانش‌آموز پسر با دامنه‌ی سنی 11 تا 17 سال که هیچ تجربه‌ی قبلی در یادگیری شنای کرال سینه نداشتند دو گروه 12 نفرِ تمرین دوتایی و تمرین دوتایی همرا بابازخورد ویدیویی را تشکیل دادند. هر دو گروه ابتدا توسط مربی توجیه شدند سپس در گروه تمرین دوتایی یکی از مهارت آموزان وارد آب شد و دیگری بیرون آب اجرای او را مشاهده کرد و پس از اتمام کوشش خطاها و حرکات را با یار خود مرور کردند. در گروه تمرین دوتایی_بازخورد ویدیویی یکی از یارها از اجرای دیگری فیلم‌برداری می‌کرد و به او نشان می‌داد. مداخله تمرینی به مدت 8 جلسه و هر جلسه 10 کوشش تمرینی به طول انجامید و پس از پایان جلسه هشتم آزمون اکتساب شنای کرال سینه به طول 10 متر به عمل آمد و سپس به فاصله یک هفته مجدداً آزمون یادداری به عمل آمد و فیلم‌برداری شد. نتایج نشان داد دو گروه هم در اکتساب و هم در یادداری با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند و گروه تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی درمجموع عملکرد بهتری داشت. بر اساس نتایج می‌توان نتیجه‌گیری کرد که روش دوتایی-بازخورد ویدیویی، علاوه بر مقرون‌به‌صرفه بودن ازلحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به تمرین دوتایی در آموزش شنا دارد
.
دکتر مریم رخصتی عراقی، دکتر اسماعیل نصیری، دکتر صادق نصری، دکتر محمد رضا اسماعیلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
مربیگری یک فرآیند پویا و چند بعدی است که شامل تعامل بین مربی، ورزشکار، محیط و تکلیف، به منظور تقویت عملکرد ورزشکار است. براساس شواهد ، روش مربیگری می تواند جنبه های رفتاری ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد. در این پژوهش اثربخشی دو سبک تمرینات شاگرد محور و مربیمحور بر خودکارآمدی و عملکرد ورزشی دختران ژیمناست مورد مطالعه قرار گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون استفاده شد. جامعه آماری، دختران ژیمناست نیمه حرفه ای 14-11 سال شهر تهران بود. روش نمونهگیری، خوشهای تک مرحلهای و نمونه پژوهش شامل40 نفر ژیمناست دختر بود. . ابزار های سنجش متغیرها شامل پرسشنامه خودکارآمدی ورزشی و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد ورزشی بوده است. پس از انجام پیش آزمون، گروه ها به طور جداگانه و به مدت دو ماه و دو روز در هفته در جلسات یک و نیم ساعته پروتکل تمرینات ورزشکار محور و مربی محور را اجرا کردند. از تحلیل کوواریانس برای آزمون فرضیه استفاده گردید. یافته ها در مرحله پس آزمون نشان داد که خودکارآمدی ورزشی(001/0< P) و عملکرد ورزشی (001/0< P) دختران ژیمناست گروه شاگرد محور به طور معناداری بیشتر از گروه مربی محور بوده است . براساس نتایج، تمرینات شاگرد محور در مقایسه با مربی محور در افزایش خودکارآمدی ورزشی و عملکرد ورزشی شاگردان اثربخشی بیشتری دارد و به مربیان پیشنهاد می شود در برنامه تمرینی دختران ژیمناست نیمه حرفه ای، تمرینات شاگرد محور را مورد توجه ویژه قرار بدهند.
حبیب اله حامدیان، مهدی نمازی زاده، صادق نصری، سید محمدکاظم واعظ موسوی، پروانه شمسی پور دهکردی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی اثر سن نسبی وسن تقویمی بر تواناییهای حرکتی دانش‌آموزان 7تا12سالبود. براین‌اساس تعداد 600 دانش آموز دختر و پسر 12-7سال در سه رده سنی 8-7سال، 10-9 سال و 12-11سال انتخاب شدند. برای تعیین سن نسبی، تاریختولدتمامیشرکت‌کنندگانجمع‌آوریشد.سپسماه‌هایتولدآنهاتعیین و سن دقیق نمونه‌ها برحسب روز محاسبه و به ماه و سال تبدیل شد. درنهایت جهت ارزیابی توانایی حرکتی از آزمون توانایی حرکتی (DMT) استفادهشد. نتایج نشان داد اثر اصلی سن تقویمی ومتغیر تواناییهای حرکتی معنادار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد دانش‌آموزان رده سنی 12-11سال دارای میانگین توانایی حرکتی بالاتری نسبت‌به دانش‌آموزان دختر و پسر رده‌های سنی دیگر داشتند. همچنین اثر اصلی سن نسبیتوانایی‌های حرکتی معنادار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد دانش‌آموزان دختر و پسر متولد‌شده در چارک‌های اول و دوم سال دارای میانگین توانایی حرکتی بالاتری نسبت به چارک‌های سوم و چهارم می‌باشند. نتایج نشان داد اثر تعاملی سن نسبی درسن تقویمی نیز معنادار بود. لذا دانش‌آموزان دختر برای هریک از رده‌های سنی 8-7سال، 10-9سال و 12-11سال در چارک‌های اول و دوم سال بالاترین نمره توانایی حرکتی و دانش‌آموزان دختر در رده‌های سنی 8-7سال، 10-9سال و 12-11سال در چارک چهارم دارای پایین‌ترین نمره توانایی حرکتی می‌باشند.
