سامانه نشریات علمی

---

افراد برای اجرای تکالیف مشترک، نیاز به هماهنگی دارند و هدف یکسانی را دنبال می‌کنند. هدف این پژوهش بررسی مکانیزم‌های پیش‌بین درهماهنگی بین‌فردی بازیکنان نخبه طناب‌زنی بود. روش پژوهش توصیفی و کاربردی بود و جامعه آماری را 24 بازیکن نخبه‌ طناب‌زنی (14 تا 18 سال) تشکیل دادند. شرکت‌کنند‌گان به مدت هشت هفته تکالیف مختلف طناب‌زنی (طناب­زدن انفرادی و دونفره در مسافت­های یکسان یا متفاوت با فرود همزمان) را تا رسیدن به اجرای صحیح و بدون بازخورد تمرین کردند. محقق برای ثبت سه­بعدی حرکات پای بازیکنان و طناب‌ها از دستگاه تحلیل­حرکتی وایکان استفاده ‌کرد و پارامترهای فضایی و زمانی را مورد بررسی قرار داد. نتایج t مستقل، تحلیل­واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و تحلیل­واریانس یک‌راهه نشان داد: افراد در متغیرهای زمان ‌آغازحرکت، انحراف‌زمانی دست‌و‌پا، انحراف‌زمانی در چرخش طناب و نقطه‌فرود، همانند یکدیگر هستند (05/0 P>)، درحالی‌که بین ارتفاع پرش و زمان حرکت آن‌ها تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P≤). بدین­ترتیب بازیکنان برای هماهنگ­شدن با هم در تکالیف مختلف، حرکت یکدیگر را شبیه­سازی می­کنند و سهم تلاش آن­ها برای هماهنگ شدن، ربطی به ویژگی‌های تکلیف ندارد. در واقع با افزایش دشواری و تقاضای تکلیف مشترک، میزان هماهنگی بین‌فردی و به تبع آن توانایی پیش‌بینی افراد افزایش می‌یابد.

---

هدف مطالعه: تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین انگیزه مشارکت ورزشی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی جوانان شهر تهران می‌پردازد. روش کار: این تحقیق توصیفی- همبستگی بوده و به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه جوانان مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی در چهار منطقه تهران (شمال، جنوب، شرق و غرب) بود. 130 نفر به صورت تصادفی و در دسترس بعد از مراجعه به باشگاه‌های ورزشی انتخاب شدند و پرسشنامه های وضعیت اجتماعی- اقتصادی و انگیزه مشارکت ورزشی را تکمیل کردند. نتایج: یافته همبستگی پیرسون نشان داد که بین مؤلفه های انگیزه مشارکت ورزشی و  خرده مقیاس های وضعیت اجتماعی – اقتصادی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (05/0≥p). بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بیانگر رابطه معنی داری بین میزان درآمد، طبقه اقتصادی، سطح تحصیلات والدین (پدر و مادر) و انگیزه مشارکت ورزشی بود. خانواده های با درآمد و طبقه اقتصادی بالا و متوسط انگیزه بیشتری به مشارکت در فعالیت های بدنی دارند. سطح تحصیلات والدین بخصوص پدران نقش مهمی در تشویق و ترغیب فرزاندان به مشارکت های ورزشی دارد.

---

در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعمل­های توجهی و تمرینات مشاهده­ای را بر بهبود مهارت­های حرکتی کودکان نشان داده­اند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعمل­های توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک  7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t  همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانه­های بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.
 

---

تا کنون تحقیقات پراکنده بسیاری درباره جنبه‌های گوناگون فواید فعالیت‌بدنی برای زنان در رشته‌های علمی مختلف انجام شده است ولی در این باره تحلیل و نظریه‌پردازی منسجمی انجام نشده بود. ازهمین‎رو هدف ‌تحقیق‌ حاضر شناسایی، دسته‌بندی و بررسی انواع فواید فعالیت‌بدنی برای زنان‌ایرانی در مراحل مختلف زندگی و نظریه‌پردازی درباره روند و تاثیرگذاری تجربه فواید فعالیت‌بدنی بر انگیزه‌های اولیه بود. روش‌تحقیق، گرندد تئوری، رویکرد نظام‌مند بود. نمونه‌گیری از نوع نمونه‌گیری‌نظری بود. تحلیل‌داده‌ها به روش «پرسش» و «مقایسه» مستمر انجام شد. به‌منظور رسیدن به اشباع‌نظری ضمن بررسی متون تخصصی، با 136 خانم 7-78 ساله ایرانی که به طور مرتب به فعالیت‌بدنی می‌پرداختند بعلاوه 17 مادر و 6 پدر، مصاحبه‌های نیمه ‌ساختاریافته انجام شد. یافته‌های ‌تحقیق ‌حاضر نشان‌داد فواید فعالیت‌بدنی برای زنان‌ایرانی را می‌توان در شش مقوله کلی دسته‌بندی کرد که عبارتند از: (1) «توسعه‌سلامتی»، (2) «توسعه‌حرکتی»،  (3) «توسعه‌رفتاری-اجتماعی»، (4) «غنی‌سازی اوقات‌فراغت»، (5) «زیبایی» و (6) «پیشگیری ‌و ‌درمان». یافته‌ها همچنین نشان‌داد تجربه فواید فعالیت‌بدنی به‌شدت روی تعدیل انگیزه‌های اولیه و شکل‌دادن انگیزه‌های قوی و پایدار تاثیرگذار است. باتوجه‌به یافته‌های‌ تحقیق؛ مدیران فرهنگی-ورزشی باید همه فواید مهم تجربه‌شده فعالیت‌بدنی توسط زنان‌ایرانی در مراحل مختلف زندگی را در محتوای برنامه‌های ترویجی فعالیت‌بدنی زنان‌ایرانی قرار دهند و به ارائه مطالب کلی و تخصصی ناملموس اکتفا نکنند.
 

---

تحقیقات پیشین حاکی از اثربخشی مداخلات مربی محور و والدین محور بر کودکان اختلال هماهنگی رشدی بوده است اما بررسی این دو رویکرد در کودکان کم­توان ذهنی انجام نشده است. لذا، هدف این پژوهش، مقایسه رویکرد آموزشی والدین محور و مربی محور بر تبحر حرکتی و رشد شناختی کودکان کم­توان ذهنی آموزش­پذیر بود. 40 دختر مبتلا به کم­توان ذهنی آموزش­پذیر شهرستان جهرم به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی والدین محور (80/1 ± 70/7) و مربی محور (91/0 ± 10/8) تقسیم شدند. در مرحله پیش­آزمون شرکت­کنندگان آزمون رشد شناختی (نرم­افزار مداخلات شناختی مغز من) را انجام دادند. پس از آن، آزمون تبحر حرکتی (بروینینکز اوزرتسکی) در محیط مدرسه از تمام شرکت­کنندگان به عمل آمد. مداخله برای گروه مربی محور توسط مربی در مدرسه به شیوه انفرادی، انجام شد و برای گروه والدین محور، توسط والدین در محیط خانه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه­ای انجام شد. بعد از اجرای پس آزمون، نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تمرینات مربی محور نسبت به والدین محور موجب بهبود تبحر حرکتی و رشد شناختی شد (05/0≥P). همچنین تمرینات والدین محور نیز موجب بهبود مهارت­های ظریف شد(05/0≥P).
 

---

با توجه به روند سریع تغیرات تکنولوژی اگر کسب‌و‌کاری نتواند خود را با تغیرات محیط تطبیق بدهی بدون شک از رقابت باز می‌ماند لذا در مورد بهره‌برداری از فرصت بایستی، کارآفرین در کوتاه‌ترین زمان ممکن تصمیم گیری کند به همین جهت وظیفه فرد کارافرین در تصمیم گیری پیچیده‌تر و سخت‌تر شده است اینرو این پژوهش با هدف تصمیم به بهره‌برداری از فرصت با تاکید بر نقش شخصیت کارآفرین در کسب‌و‌کارهای ورزشی انجام شد. این پژوهش از نظر روش آمیخته، از نظر هدف توسعه‌ای- کاربردی است. در گام اول با فراترکیب پیشینه از تعداد 32 مقاله 36 شاخص شناسایی و در گام دوم در مصاحبه با خبرگان دانشگاهی به روش تحلیل تِم تعداد 36 شاخص استخراج و به روش دلفی تعداد 27 شاخص تایید شدند و در گام سوم 34 مضمون از تجربه زیسته 6 نفر از رهبران کارآفرین ورزشی به روش روایت پژوهشی شناسایی شد که نهایتا بعد از ترکیب و ادغام مراحل سه گانه 44 شاخص شناسایی درقالب 7 بُعد شدند که تناسب و اعتبار آن با استفاده از آزمون t و معیارهای چهارگانه تطبیق، قابلیت فهم، قابلیت تعمیم و کنترل تایید شد. بر اساس یافته‌ها شخصیت کارآفرین با ایجاد هفت نقش خودکارامدی، استقلال طلبی، ریسک‌پذیری، ویژگی‌های فردی، خلاقیت، تلاش و پشتکار، شبکه کارافرینی و مهارت و تجربه کارافرینی در بهبود تصمیم گیری در جهت بهره‌برداری از فرصت کارآفرینانه در ورزش و کاهش ریسک محیطی نقش به سزایی دارد.
 

---

هدف از این پژوهش تعیین تأثیر هدایت توجه به صورت دستورالعمل کلامی و برجسته سازی ادراکی در حین الگودهی بر یادگیری مهارت هدف گیری کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 60 نفر دانش‌آموز پسر بین 7 تا 10 سال از مدارس ابتدایی شهر بجنورد به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضرشامل تعدادی نمایشگر ویدئویی، ردیاب بینایی، توپ تنیس، یک سیبل به فاصله 3 متری از خط محل پرتاب بر روی دیوار بود. شرکت کنندگان به چهار گروه تمرین کانون توجه درونی-الگودهی از طریق دستورالعمل، کانون توجه بیرونی-الگودهی از طریق دستورالعمل، کانون توجه درونی-الگودهی از طریق برجسته سازی ادراکی و کانون توجه بیرونی-الگودهی از طریق برجسته سازی ادراکی تقسیم شدند. هر 4 گروه، در مرحله اکتساب، طی 5 جلسه و هر جلسه 3 بلوک 10 تایی شامل 30 پرتاب بالای شانه را با توپ تنیس اجرا کردند و در انتهای هر جلسه از آنان آزمون بعمل آمد و امتیازات آنها توسط آزمونگر ثبت شد. آزمون یادداری نیز به فاصله 36 ساعت بی­تمرینی اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه به منظور بررسی اثر هدایت توجه با دستورالعمل کلامی و برجسته سازی ادراکی بر یادگیری حرکتی در چهار گروه در مراحل مختلف آزمون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که دو گروه برجسته سازی ادراکی با هدایت توجه (درونی/بیرونی) در مرحله اکتساب (P=0/005) و یادداری (P=0/006) نسبت به دو گروه دستورالعمل کلامی با سطح معناداری(P≤0/05) عملکرد بهتری داشتند. بنابراین استفاده از برجسته سازی ادراکی اثرات یادگیری مشاهده‌ای را مضاعف می‌کند.
 

---

هدف: این مطالعه به شناسایی و تبیین مولفه‌های موثربر پویایی کسب و کارهای ورزشی در دوران پسا کرونا  بر اساس مدل تفسیری ساختاری و میک مک پرداخت.
 روش: روش تجزیه و تحلیل داده‌ها را به سه مرحله تقسیم شد. ابتدا در روش دلفی فازی، با نظر بیست و شش نفر خبرگان مربوطه، مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر پویایی کسب و کارها مورد تایید قرار گرفت.  سپس از مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) برای طبقه بندی اجزا و ایجاد یک مدل سلسله مراتبی استفاده شد. از تجزیه و تحلیل میک مک نیز برای تعیین اینکه چگونه عوامل به یکدیگر وابسته هستند استفاده شد.
یافته ها: این مطالعه 14 عامل مرتبط با پویایی کسب و کارهای ورزشی را در ایران شناسایی نمود. مدلی که توسعه داده شد دارای پنج سطح است. همچنین، تجزیه و تحلیل میک مک نشان داد که پنج متغیر مستقل، دو متغیر وابسته و هفت متغیر پیوندی بودند.
 نتیجه گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که توسعه قابلیت‌های پویا در سازمان‌های ورزشی مستلزم بازنگری قانونی و بهبود عملکرد حاکمیتی است. علاوه بر این، سازمان‌های ورزشی باید از فناوری دیجیتال، توانمندسازی کارکنان و همکاری همه جانبه بین ارگان‌های مختلف برای پیشبرد قابلیت‌های خود استفاده کنند.
 

---

هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت‌های حرکتی جابجایی و انگیزش حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان با اختلال هماهنگی رشدی ارومیه بود. نمونه آماری شامل 30 پسر (سن=37/19 ±35/9) بودند که به روش در دسترس از مدارس ارومیه انتخاب شدند. برای تشخیص اختلال هماهنگی رشدی آزمون MABC-2، برای ارزیابی مهارت حرکتی آزمون 3 TGMD- و برای ارزیابی انگیزش حرکتی پرسش‌نامه انگیزش حرکتی استفاده گردید. برای اجرای این مطالعه شرکت کندگان برای مدت هشت هفته هر هفته دو جلسه 50 دقیقه‌ای مداخلات مهارت حرکتی را در دو روش خطی (15 نفر) و غیرخطی (دستکاری تکلیف)، دست‌کاری تکلیف (15 نفر) تمرین کردند. قبل و پس از مداخلات متغیرها اندازه‌گیری شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش غیرخطی در مقایسه با آموزش خطی هم در مهارت جابجایی (p=0.04) و هم برای انگیزش حرکتی (p=0.000) به‌طور معناداری بیشتر از گروه خطی پیشرفت داشتند. با توجه به این نتایج روش‌های غیرخطی با در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی هر کودک برای کمک به کودکان با اختلالات حرکتی کمک‌کننده است. در نظر گرفتن ویژگی‌های منحصربه‌فرد هر کودک کمک می‌کند تا هم مهارت‌های حرکتی ارتقا یابد و هم انگیزه کافی برای ادامه فعالیت وجود داشته باشد. لذا استفاده از روش‌های غیرخطی برای کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پیشنهاد می‌شود.