34 نتیجه برای تمرین
دکتر شهرام نظری، آقای محمد رضا سلیمان زاده، آقای پیمان هنرمند،
دوره 11، شماره 22 - ( 9-1400 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات دید ورزشی بر ادراک بینایی و تصمیمگیری داوران هندبال بود. در این مطالعه نیمه تجربی، از بین کلیه داوران حاضر در لیگ برتر هندبال کشور به روش داوطلبانه 30 داور شرکت کرده و بهطور مساوی و تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. مطالعه شامل مرحله پیشآزمون، مداخله و پسآزمون بود. در مرحله پیشآزمون شرکتکنندگان اقدام به تکمیل آزمون ادراک بینایی فراستیگ و تصمیمگیری در مورد 30 کلیپ تهیهشده پرداختند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه به انجام تمرینات دید ورزشی موردنظر خود پرداختند. بعد از اتمام مداخله، شرکتکنندگان مجدداً اقدام به تکمیل آزمون ادراک بینایی فراستیگ و تصمیم گیری در مورد 30 کلیپ معادل مرحله پیشآزمون، تهیهشده پرداختند. دادههای بهدستآمده به روش کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر تصمیمگیری (001/0 =p) و ادراک بینایی (0001/0 =p) داوران هندبال تأثیر معنیداری دارد. بنابراین با توجه به نتایج بهدستآمده از این مطالعه به هیئت ها و فدراسیونهای ورزشی و خصوصاً کمیته داوران فدراسیون هندبال پیشنهاد میگردد که از این تمرینات در جهت بهبود مهارتهای ادراکی- شناختی و قضاوت داوران استفاده گردد.
دکتر لاله همبوشی، دکتر الهه عرب عامری، دکتر مهدی شهبازی، دکتر رسول زیدآبادی،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارتهای حرکتی ظریف در کودکان 7 و 8 ساله بود. بدین منظور، 107 نفر از دانشآموزان کلاس اول دبستان شهرستان سبزوار بهصورت هدفمند (شرایط اقتصادی و فرهنگی یکسان، سلامت جسمانی و ذهنی و دید کامل با یا بدون عینک) انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت(هر گروه 32 نفر) و یک گروه کنترل (43 نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیشآزمون، آزمودنیهای گروههای آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته، سه جلسه 45 دقیقهای به تمرین پرداختند و سپس پسآزمون در دو گروه برگزار شد. پس از بررسی نرمال بودن توزیع دادهها و همگنی واریانسها بهوسیله آزمون شاپیروویلک و لوین از آزمون تحلیل کوواریانس بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها در نرمافزار SPSS 19 استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارتهای حرکتی ظریف کودکان 7 و 8 ساله تأثیر معنیداری دارد؛ اما بین این دو شیوه تمرینی تفاوت معنیداری وجود نداشت. این نتایج همراستا با فرضیه حرکت نشان داد، مسئلهی مهم در رشد ادراکی و ادارکی- حرکتی توجه فرد به محرکهای بینایی در محیط بوده و وجود حرکت در تمرینات بینایی الزامی نمیباشد.
خانم لیلا چوپان نژاد، دکتر رسول یاعلی، دکتر احمد رضا موحدی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرین ذهنی با دست برتر و غیر برتر بر یادداری سرویس کوتاه بک هند بدمینتون بود. تعداد 20 دختر با سن 12-14 سال از شهر گلدشت به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی در 30 جلسه به تمرین پرداختند که در هر جلسه 50 اجرا از مهارت سرویس به صورت ذهنی تصویرسازی شد. به منظور مقایسه دو گروه، از مدل آماری تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. در مقایسه درون گروهی، نتایج حاصل نشان می دهد که تمرین ذهنی با دست برتر در محیط پویا و ورزش تعاملی معنی دار نشد اما تمرین ذهنی با دست غیربرتر معنی دار شد(P<0.05). در مقایسه بین گروهی، نتایج معنی دار به دست نیامد اما با توجه به اندازه اثربسیار پایین به نظر می رسد تفاوت دو گروه به معنی دار شدن بسیار نزدیک است. یافته های پژوهش بیان می کند که مربیان و معلمان ورزش های تعاملی می توانند از فواید تمرین ذهنی با سمت غیربرتر برای بهبود اجرای ورزشکاران خود در جلسات تمرین بهره گیرند.
دکتر امیر قیامی راد، آقای وحید حسن پور،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات شناختی حرکتی بر درد، دامنه حرکتی و کیفیت زندگی بیماران زن سالمند دارای استروآرتریت مفصل زانو بود. در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 30 نفر بیمار زن سالمند مراجعه کننده به بخش طب فیزیکی بیمارستان بین المللی تبریز به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه تجربی (16نفر) و کنترل (14نفر) قرار گرفتند. بیماران گروه تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 - 45 دقیقه تمرینات شناختی حرکتی را انجام دادند. دامنه حرکت مفصل زانو با استفاده از الکتروگونیامتر و از پرسشنامه KOOS برای اندازه گیری درد و کیفیت زندگی استفاده شد. دادههای جمعآوری شده با از استفاده آزمون تحلیل واریانس مرکب در سطح معنیداری 05/0 و نرمافزار SPSS18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد پس از تمرینات شناختی حرکتی میزان درد (001/0 =P)، دامنهی حرکتی (001/0 =P) و کیفیت زتدگی (001/0=P) به طور معنی داری بهبود یافت. با توجه به یافتههای این پژوهش به نظر میرسد تمرینات شناختی حرکتی میتوانند به عنوان روشی مفید جهت توانبخشی زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو مورد استفاده قرار گیرد.
خانم زهرا عبدالملکی، دکتر عباس بهرام، دکتر علیرضا فارسی، دکتر مژگان خادمی،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین چشم آرام بر رفتارخیرگی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه–بیش فعالی(ADHD) در اجرای مهارت فورهند تنیس روی میز بود. تعداد سی کودک در دامنه 7-12سال از بین کودکان ADHD بیمارستان امام حسین تهران به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل های تمرینی به مدت 16جلسه و آزمون پیگردی پس از6 هفته بی تمرینی اجرا شد.یادگیری به صورت تغییر در رفتار خیرگی از جمله زمان شروع، انحراف،مدت زمان چشم آرام و تواتر خیرگی بررسی شد.نتایج تحقیق حاکی از کاهش تواتر خیرگی و زمان شروع چشم آرام و افزایش زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکان ADHDاست. بین تواتر خیرگی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکانی که پیشرفت بیشتری از پیش آزمون به پس آزمون داشتند در طول زمان پایدار تر خواهد بود. یافته های تحقیق حاضر تأیید می کندکه استفاده از تمرین چشم آرام به عنوان یک پروتکل تمرین ادراکی–حرکتی می تواند برای کودکان ADHDاز طریق تغییر الگوی ادراک بینایی موثر باشد.پیشنهاد می گردد از تمرین چشم آرام به عنوان روش کمکی برای یادگیری کودکان ADHD استفاده گردد.
دکتر مهدی نبوی نیک، دکتر حمیدرضا طاهری، دکتر علیرضا صابری کاخکی، دکتر حمیدرضا کبروی،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
تمرین های انبوه این سوال را ایجاد کرده است که ممکن است مدیریت طبقه حرکات به وسیله یک برنامه حرکتی تعمیم یافته به دلیل تمرین های انبوه دچار تغییر شود. هدف از پژوهش حاضر این است که بوسیله بررسی الگوی هم فعالی و نسبت فعالیت عضلات موافق به مخالف دست، شواهدی را برای این فرضیه فراهم کند. از هفت بازیکن باتجربه دارت خواسته شد از فاصله استاندارد دارت و شش فاصله دورتر و نزدیکتر، در مجموع 252 پرتاب را به هدف اجرا کنند. نتایج نشان داد که دست کم در پنج نمونه از هفت نمونه تحقیق، اختلاف معناداری بین الگوی هم فعالی عضلات در فاصله چهار با شش فاصله دیگر وجود داشت. یافته های هم فعالی عضلات دست، از وجود برنامه حرکتی تعمیم یافته در فاصله چهار حمایت نمی کنند به طوری که عملکرد بازیکنان ماهر در فاصله بسیار تمرین شده دارای دامنه تعمیم پذیری محدودی است.
زهرا نزاکت الحسینی، صالح رفیعی، صادق نصری،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین مشاهدهای بر پیشبینی و رفتار جستجوی بینایی در بازیکنان هندبال، در موقعیتهای دفاع هندبال، بود. شرکتکنندگان 23 بازیکن مرد هندبالیست با دامنه سنی 19- 16 عضو تیمهای ملی جوانان و پیشگامان اصفهان بودند. بازیکنان کلیپهایی از موقعیتهای دفاع هندبال، با استفاده از عینک ردیاب بینایی مشاهده کردند. پیشبینی خود را در مورد نتیجه موقعیت توپ طی پیش آزمون به صورت شفاهی بیان کردند. بازیکنان، در دو گروه رفتار خیرگی که تحت تمرین مشاهدهای (مشاهده کلیپهای خروجی عینک ردیاب بینایی) و گروه مشاهده که تنها کلیپهای هندبال را مشاهده کردند، قرار گرفتند. سپس از دو گروه بعد از 10 جلسه 45 دقیقهای پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مرکب عاملی با فرض کرویت موخلی نشان داد که، دقت پیشبینی و رفتار جستجوی بینایی گروه رفتارخیرگی در پس آزمون بهطور معنیداری بهتر از گروه مشاهده بود. هندبالیستهای مدافع در موقعیت دفاع 3×3 نسبت به دو موقعیت دیگر (2×2، 1×1)، برای پیشبینی و تشخیص الگوی بازیکن مهاجم بر اطلاعات زمینهای و کینماتیک بازیکن مهاجم، تمرکز کردند.
حسام رمضان زاده،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف این پژوهش، مطالعه نقش سرمایهگذاری مجدد حرکت بالا و پایین بر اکتساب، یادداری و خودکاری مهارت پرتاب دارت در بر اساس مدل تداخل-خطا بود. تعداد 100 دانشجوی کارشناسی انتخاب و بر اساس مقیاس سرمایهگذاری مجدد حرکت به دوطبقه بالا و پایین تقسیم شدند. افراد هر طبقه بهطور تصادفی در پنج گروه مسدود-کمخطا، مسدود-پرخطا، تصادفی-کمخطا، تصادفی-پرخطا و تصادفی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، گروه تصادفی-کمخطا و تصادفی-پرخطا به ترتیب بهترین و بدترین عملکرد را نسبت به سایر گروهها از خود به نمایش گذاشتند. تفاوت بین دو گروه سرمایهگذاری مجدد بالا و پایین در آزمون یادداری و خودکاری معنیدار و به نفع سرمایهگذاری مجدد پایین بود. در آزمونهای اکتساب و یادداری، گروههای مسدود در طبقه سرمایهگذاری مجدد بالا و گروههای تصادفی در طبقه سرمایهگذاری مجدد پایین، عملکرد بهتری داشتند. نتایج در مرحله خودکاری متفاوت و در تمام گروهها به نفع سرمایهگذاری مجدد پایین بود. نتایج این پژوهش، نشان میدهد، سطح سرمایهگذاری مجدد افراد میتواند نقش مهمی در یادگیری و خودکاری مهارتهای حرکتی داشته باشد. افراد با سطح سرمایهگذاری مجدد کمتر، در شرایط تمرینی با تلاش شناختی بیشتر (تمرین تصادفی) و افراد با سطح سرمایهگذاری مجدد بالاتر، در شرایط تمرینی با تلاش شناختی کمتر (تمرین مسدود) عملکرد بهتری دارند.
سارا افتاده، رسول یاعلی، فرهاد قدیری،
دوره 14، شماره 27 - ( 6-1403 )
چکیده
هدف تحقیق، بررسی تأثیر تمرین بینایی و مهارتی بر مهارتهای بینایی و عملکرد، یادداری و انتقال سرویس کوتاه بکهند بدمینتون بود. 20 دانشجوی دختر بهصورت تصادفی به دو گروه 10 نفری ترکیبی و مهارتی تقسیم شدند. گروهها باتوجهبه نوع تمریناتشان، تمرینات بینایی و مهارتی سرویس را 6 هفته انجام دادند. قبل و بعد از تمرین، آزمونهای بینایی و عملکرد، یادداری و انتقال سرویس کوتاه بکهند گرفته شد. برای تحلیل دادهها از آزمونهای t و تحلیل واریانس مختلط با سطح معنیداری 05/0 استفاده شد. تحلیل دادهها نشان داد که گروهها در مهارتهای بینایی تفاوت معنیدار داشتند. گروه ترکیبی در عملکرد، یادداری و انتقال سرویس پیشرفت معنیداری داشتند. همچنین بررسی تأثیر تعاملی زمان و نوع تمرینات نشان داد که گروه ترکیبی نسبت به گروه مهارتی پیشرفت بیشتری داشتند. نتایج این تحقیق، اثرات ترکیبی بینایی و ورزشی را بیشتر از تمرینات جداگانه بینایی و ورزشی نشان میدهد و باتوجهبه نتایج تحقیق پیشنهاد میشود که تمرینات بینایی بهعنوان تمرین مکمل در برنامه تمرینهای ورزشی رشته بدمینتون گنجانده شود.
داود فاضلی کسرینه، حمیدرضا طاهری، علیرضا صابری کاخکی،
دوره 14، شماره 27 - ( 6-1403 )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر تغییرپذیری تمرین در تمرین جسمانی در مقایسه با تمرین مشاهدهای در اجرای ضربه گلف بود. به این منظور 50 نفر دانشجو (7/3±25 سال) در این پژوهش شرکت کردند. شرکتکنندگان به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند (جسمانی مسدود، جسمانی متغیر، مشاهدهای مسدود، مشاهدهای متغیر و کنترل). در مرحله اکتساب، گروه جسمانی متغیر به صورت تصادفی 50 کوشش ضربه گلف را از 5 نقطه شروع متفاوت به سمت دو هدف مختلف انجام میداد اما گروه جسمانی ثابت 50 کوشش تمرینی را از یک نقطه به سمت یک هدف از پیش تعیین شده انجام میداد. گروههای مشاهدهای متغیر و ثابت فیلم عملکرد گروههای جسمانی ثابت و متغیر را مشاهده میکردند. گروه کنترل فقط در پیشآزمون و پسآزمون شرکت میکرد. 10 دقیقه و 24 ساعت بعد از تمرین، شرکتکنندگان آزمونی مشابه با پیشآزمون را انجام دادند. دقت ضربه به عنوان متغیر وابسته مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که تغییرپذیری تمرین نسبت به تمرین ثابت هم در حالت جسمانی و هم در حالت مشاهدهای تاثیر مثبت معنیداری بر عملکرد داشته است. احتمالاً مکانیزمهای زیربنایی مشابه و همچنین اثر بازخوردی مشابه منجر به اثربخشی بهتر گروه متغیر نسبت به ثابت در اجرای جسمانی و مشاهده شده است.
علی حسین ناصری، عباس بهرام، حمید صالحی، افخم دانشفر،
دوره 14، شماره 28 - ( 10-1403 )
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی نقش حافظه کاری در اثربخشی پروتکلهای تمرین کم خطا برای تسهیل یادگیری حرکتی ضمنی در نوجوانان با و بدون کمتوانی ذهنی انجام شد. تعداد ۲۰ نوجوان پسر با کمتوانی ذهنی و ۲۰ نوجوان پسر عادی (میانگین سن = ۸۰/۰±۱۲/۱۲ سال) بهصورت داوطلبانه در این پژوهش مشارکت کردند. شرکتکنندگان کمتوان ذهنی و عادی به طور جداگانه، بر اساس هوشبهر در گروههای تمرین کم خطا و پر خطا جایگزین شدند. تکلیف تمرینی شامل هدفگیری به سمت اهداف هممرکز با استفاده از توپ مینیبسکتبال بود. گروه تمرین کم خطا تکلیف را از فواصل نزدیک بهدور (۳، ۳.۲۵، ۳.۵ و ۳.۷۵ متر) انجام دادند، درحالیکه گروه تمرین پر خطا از فواصل دور به نزدیک تمرین کردند. میزان فعالسازی یادگیری حرکتی ضمنی با مقایسه عملکرد در شرایط تکلیف دوگانه بلافاصله پس از تمرین، و همچنین پس از ۲۴ ساعت و یک هفته ارزیابی شد. همچنین میزان درگیری حافظه کاری در طول تمرین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که گروه تمرین کم خطا که به درگیری کمتری در حافظه کاری نیاز داشت، در آزمون در شرایط تکلیف دوگانه عملکرد بهتری نسبت به گروه پر خطا نشان دادند (۰۵/۰p<). این یافتهها در خصوص تأثیر خطاها در یادگیری حرکتی ضمنی در نوجوانان با و بدون کمتوانی ذهنی برای طراحی استراتژیهای یادگیری مهارتهای حرکتی در نوجوانان، صرفنظر از تواناییهای شناختی، اهمیت زیادی دارند. نتایج با پیشبینیهای نظریه حلقه بسته آدامز و نظریه بازگماری در خصوص مزایای کاهش خطاها در یادگیری حرکتی همراستا بود، اما با نظریه طرحواره اشمیت سازگار نبود.
مهدی باباپور لشنلو، جلال دهقانی زاده،
دوره 15، شماره 29 - ( 2-1404 )
چکیده
مقدمه: بر اساس دو عامل مهم نظریه بهینه (حمایت خودمختاری و انتظارات افزایشیافته) یادگیری حرکتی به روشهای متفاوتی اندازهگیری شده است. دادن اختیار انتخاب در این زمینه گسترشیافته اما به طور کامل در یادگیری مهارتهای پرتابی طبق این دو عامل بررسی نشده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مزایای دادن انتخاب با استفاده از ترتیب انتخاب تمرین بر یادگیری دقت مهارت هدفگیری و مؤلفههای روانشناختی ادراک خودمختاری و باورهای خودکارآمدی بود.
روش: در این تحقیق نیمهتجربی 24 شرکتکننده مبتدی با میانگین سنی 87/24 ± 26/3 به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (12 نفر) و جفتشده (12 نفر) قرار گرفتند. در ابتدا شرکتکنندگان بلافاصله پس از پیشآزمون 10 کوششی، تمرینات سه تکلیف جدید (بینائی، شنوائی و بساوائی) برای ضربه توپ گلف به حفره مرکزی را در شش بلوک اجرا کردند. سپس میزان یادگیری در دوره پیگیری 24 ساعته و با شرایط کاملاً مشابه با پیشآزمون (10 کوشش) انجام گرفت.
یافتهها: با اندازهگیری دقت مهارت، ادراک خودمختاری و خودکارآمدی شرکتکنندگان در هر سه مرحله آزمایش، نتایج آزمون تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که انتخاب ترتیب تمرین بر دقت مهارت ضربه گلف، خودکارآمدی و خودمختاری ادراک شده تأثیر معناداری دارد (05/0 ≥ P).
نتیجهگیری: اختیار انتخابهای جزئی مرتبط با تکلیف، خودکارآمدی و خودمختاری ادراک شده را تقویت میکند که منجر به بهبود یادگیری حرکتی میشود؛ بنابراین این یافتهها با نظریه بهینه همسو است.
خانم الهام رادمهر، دکتر شهاب پروین پور، دکتر رسول یاعلی، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین دوتایی بر انگیزش و دقت مهارت پاتگلف با تأکید بر نقش مکالمه و مشاهده بود. آزمودنی ها شامل40 دانشجوی زن در سنین 20-37 ( میانگین 78/24 ± 56/3) بود که به طور تصادفی در گروههای مشاهده/ مکالمه، مشاهده، مکالمه و کنترل به طور مساوی تقسیم شدندودر طی 60 کوشش اکتساب و10 کوشش یادداری میبایست توپ را به منطقه هدف هدایت کنند. جهت سنجش انگیزش قبل از شروع دوره تمرین پیش از اکتساب و یادداری پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس(2000) استفاده شد. دقت اجرا به وسیله میزان نزدیکی توپ به منطقه هدف از طریق محاسبه خطای منشعب اندازه گیری شد. جهت مقایسه بین گروهها در مقادیر انگیزش و دقت از تحلیل واریانس یکراهه و جهت بررسی نقش میانجی انگیزش بر نمرات دقت اجرا از آزمون هیز (2018) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دقت اجرای گروههای تحقیق در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنی دار وجود دارد .همچنین مقادیر انگیزش در گروه تمرین دوتایی مشاهده/ مکالمه نسبت به گروههای دیگر به طور معناداری بالاتر بود و انگیزش، نقش میانجی در اجرای کوششهای اکتساب و یادداری نداشت.لذا به مربیان توصیه میگردد در ارائه تمرینات دوتایی، هر دو منابع اطلاعاتی کلامی و مشاهدهای را مورد ملاحظه قرار دهند.
علی شکوهی زاده، عباس بهرام، شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
نوعی بازخورد افزوده است که شامل نشان دادن یک ورزشکار یا اجرای یک مهارت بهوسیلهی کلیپ ویدیویی از عملکرد خودش یا شخص دیگر در یک مهارت خاص است. هدف تحقیق حاضر تعیین اثربخشی تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. بدین منظور 24 دانشآموز پسر با دامنهی سنی 11 تا 17 سال که هیچ تجربهی قبلی در یادگیری شنای کرال سینه نداشتند دو گروه 12 نفرِ تمرین دوتایی و تمرین دوتایی همرا بابازخورد ویدیویی را تشکیل دادند. هر دو گروه ابتدا توسط مربی توجیه شدند سپس در گروه تمرین دوتایی یکی از مهارت آموزان وارد آب شد و دیگری بیرون آب اجرای او را مشاهده کرد و پس از اتمام کوشش خطاها و حرکات را با یار خود مرور کردند. در گروه تمرین دوتایی_بازخورد ویدیویی یکی از یارها از اجرای دیگری فیلمبرداری میکرد و به او نشان میداد. مداخله تمرینی به مدت 8 جلسه و هر جلسه 10 کوشش تمرینی به طول انجامید و پس از پایان جلسه هشتم آزمون اکتساب شنای کرال سینه به طول 10 متر به عمل آمد و سپس به فاصله یک هفته مجدداً آزمون یادداری به عمل آمد و فیلمبرداری شد. نتایج نشان داد دو گروه هم در اکتساب و هم در یادداری با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند و گروه تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی درمجموع عملکرد بهتری داشت. بر اساس نتایج میتوان نتیجهگیری کرد که روش دوتایی-بازخورد ویدیویی، علاوه بر مقرونبهصرفه بودن ازلحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به تمرین دوتایی در آموزش شنا دارد
.
