34 نتیجه برای یادگیری
محسن وکیل زاده، فرحناز آیتی زاده، حمید عباسی،
دوره 9، شماره 18 - ( 9-1398 )
چکیده
یکی از مهارتهای روانی که امروزه روانشناسان ورزشی آن را به ورزشکاران توصیه می کنند تصویرسازی ذهنی است.تصویرسازی فرآیند درونی هوشیارانه است که تجربه زندگی واقعی را در غیاب تجربه ادراکی و حسی زندگی واقعی تقلید می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر روش های تمرین ذهنی سنتی، پتلپ و فیزیکی در یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد. در این پژوهش تعداد 40 آزمودنی مشارکت کرده بودند که پس از داشتن شرایط ورود به تحقیق بصورت تصادفی به چهار گروه تمرین ذهنی سنتی (10)، تمرین ذهنی پتلپ (10)، تمرین بدنی (10) و کنترل (10) تقسیم شدند. برای تجزیه تحلیل آماری، از تی همبسته به منظور بررسی تغییرات درون گروهی، واریانس یک طرفه برای بررسی تغییرات برون گروهی، از آزمون لون برای بررسی توزیع طبیعی داده ها و از توکی تعقیبی برای مشخص کردن جایگاه تفاوت ها برای عوامل درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. تجزیه تحلیل آماری نشان داد که گروه تمرین ذهنی سنتی نسبت به پیش آزمون بهبودی در یادگیری نداشته است (05/0<p) اما گروه تمرین بدنی نسبت به تمرین ذهنی سنتی اختلاف معنی داری را تجربه کرده است (05/0>p)، همچنین نشان داده شد که گروه تمرین ذهنی پتلپ نسبت به تمرین بدنی نیز اختلاف معنی داری از خود نشان داده است (05/0>p). بنابراین طبق نتایج پژوهش حاضر تمرین ذهنی پتلپ نسبت به تمرین بدنی و تمرین ذهنی سنتی تاثیر بیشتری دارد.
مجید رضوی نیا، شهاب پروین پور، سعید ارشم،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوی در حال یادگیری، الگوی ماهر و خود مرورگری مثبت بر یادگیری شنای کرال سینه در کودکان با دامنه‌ی سنی ۹ تا ۱۱ ساله استان البرز بود. شرکت کنندگان از نمونه در دسترس و به صورت تصادفی درگروه‌های مختلف تقسیم شدند. بدین ترتیب افراد همه گروه‌ها باتوجه به دستورالعمل هایی که مربوط به گروهی که در آن قرار داشتند، در مجموع ۱۲ جلسه به تمرین مهارت های شنای کرال سینه پرداختند. درپایان آخرین جلسه آزمون یادداری فوری و یک هفته پس از آن آزمون یادداری و انتقال گرفته شد. متغیر وابسته کیفیت شنای افراد بود که با استفاده از چک لیست ارزیابی مهارت شنای کرال سینه انجام گرفت. نتیجه‌ی تحقیق حاکی از سودمندی هر سه نوع الگودهی بر عملکرد شنای کرال سینه و تفاوت معنادار بین گروه‌ها در آزمون اکتساب، یادداری و انتقال بود (۰۵/۰ p<). همچنین در مقایسه‌ی بین گروه‌ها گروه خودمرروگری مثبت و الگوی درحال یادگیری در آزمون یادداری فوری از گروه الگوی ماهر و کنترل بهتر بودند.گروه الگوی ماهر نیز نمرات بهتری از گروه کنترل داشت. در آزمونهای یادداری و انتقال گروه خودمرورگری مثبت از سه گروه (درحال یادگیری، ماهر، کنترل) عملکرد بهتری داشت. بعد از آن گروه الگوی درحال یادگیری از دو گروه (ماهر و کنترل) بهتر بود و در آخر گروه الگوی ماهر از گروه کنترل بهتر عمل کردند. براساس این یافته‌ها می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد، در جایی که دسترسی به امکانات ویدئویی وجود دارد، می‌توان از الگودهی استفاده کرد. چه بسا آموزش از این طریق، به لحاظ صرف وقت و هزینه برای شاگردان، مربیان، معلمان و والدین سودمندتر است و موجب یادگیری بیشتر و پایدارتر میشود.
ابراهیم نوروزی سید حسنی، فاطمه سادات حسینی، محمدکاظم واعظ موسوی،
دوره 10، شماره 19 - ( 6-1399 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین چشم ساکن و ذهن ساکن بر یادگیری پرتاب دارت بود. سی مرد جوان با میانگین سنی 28/3±53/24 سال به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به 3 گروه چشم ساکن، گروه ذهن ساکن و گروه کنترل تقسیم شدند. اجرای این پژوهش شامل پنج مرحله پیش‌آزمون، تمرینات به دو شیوه چشم ساکن و ذهن ساکن، یادداری اول، آزمون تحت فشار و یادداری دوم بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و روش های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر خطای شعاعی برای تمام گروه ها در اثر تمرین کاهش یافته بود(001/0p=). علاوه براین، خطای شعاعی پرتاب دارت برای گروه چشم ساکن به نسبت گروه های دیگر کاهش بیشتری یافته بود(001/0=(P، همچنین این کاهش در گروه ذهن ساکن بیشتر از گروه تمرین بدنی بود(001/0=(P. علاوه براین، نتایج نشان داد تنها گروه چشم ساکن و ذهن ساکن توانستند عملکرد خود را در آزمون تحت فشار حفظ کنند(001/0=(P. نتایج پژوهش حاضر، دو نوع تمرین چشم ساکن و ذهن ساکن را به عنوان ابزاری برای ایجاد شرایط یادگیری پنهان، پیشنهاد می کند.
خانم فاطمه سبزواری شهرضا، دکتر شهاب پروین پور، مهدی نمازی زاده،
دوره 12، شماره 23 - ( 6-1401 )
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر رویکرد آموزش بازی برای فهم بر استقامت هوازی، عملکرد حرکتی و ارتقاء فعالیت بدنی بوده است. بدین منظور کودکان دو کلاس چهارم (میانگین سنی7/0±2/10سال) در یک مدرسه در شهر سیرجان به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند (هر گروه 22 نفر). در مرحله اول از کلیه دانش آموزان شرکت کننده آزمون چابکی و مهارت های حرکتی کانادا و تست پیسر گرفته شده و سطح فعالیت بدنی آن ها با گام شمار محاسبه و ثبت شد. سپس گروه آزمایشی در یک دوره مداخله با رویکرد آموزش بازی برای فهم به مدت 36 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه شرکت کردند. در نهایت آزمون های انجام شده برای بار دوم در پایان مداخله برای هر دو گروه انجام شد. از آزمون "یو من ویتنی" و "آنالیز رگرسیون پواسن با از استفاده روش GEE" برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که این رویکرد تاثیر معناداری بر چابکی و مهارت های حرکتی و سطح فعالیت بدنی دارد، اما تفاوت معناداری بر استقامت هوازی مشاهده نشد. این نتایج حمایت از این فرضیه را فراهم می‌کنند که استفاده از این رویکرد می‌تواند در تسهیل رشد عملکرد حرکتی و ارتقاء سطح فعالیت بدنی کودکان موثر باشد.
خانم لیلا چوپان نژاد، دکتر رسول یاعلی، دکتر احمد رضا موحدی،
دوره 12، شماره 24 - ( 10-1401 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرین ذهنی با دست برتر و غیر برتر بر یادداری سرویس کوتاه بک هند بدمینتون بود. تعداد 20 دختر با سن 12-14 سال از شهر گلدشت به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی در 30 جلسه به تمرین پرداختند که در هر جلسه 50 اجرا از مهارت سرویس به صورت ذهنی تصویرسازی شد. به منظور مقایسه دو گروه، از مدل آماری تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. در مقایسه درون گروهی، نتایج حاصل نشان می دهد که تمرین ذهنی با دست برتر در محیط پویا و ورزش تعاملی معنی دار نشد اما تمرین ذهنی با دست غیربرتر معنی دار شد(P<0.05). در مقایسه بین گروهی، نتایج معنی دار به دست نیامد اما با توجه به اندازه اثربسیار پایین به نظر می رسد تفاوت دو گروه به معنی دار شدن بسیار نزدیک است. یافته های پژوهش بیان می کند که مربیان و معلمان ورزش های تعاملی می توانند از فواید تمرین ذهنی با سمت غیربرتر برای بهبود اجرای ورزشکاران خود در جلسات تمرین بهره گیرند.
آقای مهرزاد خارستانی، دکتر حسن محمدزاده،
دوره 13، شماره 25 - ( 6-1402 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تاثیر تمرین تصویرسازی ذهنی، یادگیری مشاهده ای، ترکیبی(تصویرسازی و یادگیری مشاهده ای) و بدنی بر بازنمایی ذهنی و عملکرد گلف بازان مبتدی بود. بدین منظور 60 نفر دانشجو (سن:22.8±2.11) بصورت تصادفی در 4 گروه: 1) تصویرسازی ذهنی، 2) یادگیری مشاهده ای، 3)ترکیبی(تصویرسازی ذهنی+یادگیری مشاهده ای) و تمرین بدنی قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون، شرکت کنندگان در هرگروه براساس گروه بندی خود تکلیف ضربه گلف را به مدت سه روز متوالی (هر روز 60 کوشش) اجرا کردند و در روز سوم پس آزمون بعمل آمد. دو روز بعد از پس آزمون، آزمون یادداری گرفته شد. دقت اجرا و ساختار بازنمایی ذهنی شرکت کنندگان بعنوان متغیر وابسته اندازه گیری شد. نتایج پژوهش نشان داد که در متغیر عملکرد، گروه تمرین بدنی بهتر از سایر گروه ها بوده است. همچنین عملکرد گروه ترکیبی نسبت به گروه تصویرسازی و یادگیری مشاهده ای بهتر بود. علاوه براین، در متغیر بازنمایی ذهنی گروه ترکیبی نسبت به سایر گروه ها بازنمایی ذهنی ساختاریافته تر و دقیقتری داشت. ضمن اینکه گروه تصویرسازی نسبت به گروه یادگیری مشاهده ای و بدنی از بازنمایی ذهنی بهتری برخوردار بود. در کل نتایج پژوهش نشان می دهد که تمرین بدنی نسبت به سایر روش ها باعث افزایش دقت در ضربه گلف میشود. همچنین تمرین ترکیبیِ تصویرسازی و یادگیری مشاهده ای در بهبود ساختار بازنمایی ذهنی تاثیر بیشتری نسبت به سایر روش های استفاده شده در این پژوهش دارد.
ساناز حسینی، رسول یاعلی، گلناز فائزی، سارا افتاده،
دوره 13، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
یکی از سؤالات اساسی در علم حرکت نظری و کاربردی، توان‌بخشی و ورزش این است که چگونه فرایند اکتساب و یادگیری مهارتهای حرکتی جدید را می‌توان افزایش داد. یادگیری افتراقی به منظور یادگیری، بدون تکرار حرکت و بدون اصلاحات در طول فرایند اکتساب مهارت رخ می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرین یادگیری افتراقی و تداخل ضمنی بر یادداری و انتقال سرویس کوتاه بک هند بدمینتون بود. پیش از اجرای پروتکل از همه‌ی مشارکت‌کنندگان پیش آزمون گرفته شد. سپس هر گروه مطابق با نوع تمرین خود، 8 جلسه به تمرین پرداخت. یک روز بعد از اتمام پروتکل تمرین، از همه‌ی مشارکت‌کنندگان آزمون یادداری و انتقال به عمل آمد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین گروههای یادگیری افتراقی و تداخل ضمنی در آزمون یادداری و انتقال تفاوت معنادار وجود دارد (p= 0.00). در حقیقت، نتایج تحقیق اثربخشی یادگیری افتراقی را بر یادداری و انتقال سرویس بکهند بدمینتون نشان می‌دهد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان اظهار داشت که رویکرد یادگیری افتراقی برای یادگیری مهارت مفید است و می‌توان با ایجاد نوسان در فرد موجب کشف راه‌حل‌های انطباقی شد و به بهبود و یادگیری مهارت کمک کرد.
سارا افتاده، رسول یاعلی، فرهاد قدیری،
دوره 14، شماره 27 - ( 6-1403 )
چکیده
هدف تحقیق، بررسی تأثیر تمرین بینایی و مهارتی بر مهارتهای بینایی و عملکرد، یادداری و انتقال سرویس کوتاه بکهند بدمینتون بود. 20 دانشجوی دختر به‌صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری ترکیبی و مهارتی تقسیم شدند. گروه‌ها باتوجه‌به نوع تمریناتشان، تمرینات بینایی و مهارتی سرویس را 6 هفته انجام دادند. قبل و بعد از تمرین، آزمونهای بینایی و عملکرد، یادداری و انتقال سرویس کوتاه بکهند گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمونهای t و تحلیل واریانس مختلط با سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. تحلیل داده‌ها نشان داد که گروه‌ها در مهارتهای بینایی تفاوت معنی‌دار داشتند. گروه ترکیبی در عملکرد، یادداری و انتقال سرویس پیشرفت معنی‌داری داشتند. همچنین بررسی تأثیر تعاملی زمان و نوع تمرینات نشان داد که گروه ترکیبی نسبت به گروه مهارتی پیشرفت بیشتری داشتند. نتایج این تحقیق، اثرات ترکیبی بینایی و ورزشی را بیشتر از تمرینات جداگانه بینایی و ورزشی نشان می‌دهد و باتوجه‌به نتایج تحقیق پیشنهاد میشود که تمرینات بینایی به‌عنوان تمرین مکمل در برنامه تمرین‌های ورزشی رشته بدمینتون گنجانده شود.
هانیه قاسمیان مقدم، مهدی سهرابی،
دوره 14، شماره 27 - ( 6-1403 )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات پایه تکواندو بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. بدین منظور، 20 نفر از کودکان پسر 10 تا 12 سال با اختلال یادگیری در شهر مشهد انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل جای‌دهی شدند. گروه تمرین به مدت 12 جلسه، هر جلسه 50 دقیقه و با تکرار سه روز در هفته تمرینات تکواندو را انجام دادند. گروه کنترل نیز در طی این دوره به فعالیت‌های عادی روزمره خودپرداخت. تغییرات در کارکردهای اجرایی آزمودنی‌ها قبل و بعد از دوره تمرین توسط آزمونهای ان – بک و برج لندن سنجیده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات پایه تکواندو موجب بهبود کارکردهای اجرایی در گروه تمرین میشود؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (05/0> p)؛ بنابراین بر اساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که تمرینات پایه تکواندو با تأثیر بر مناطق مغزی مربوط به کارکردهای اجرایی در کودکان با اختلال یادگیری، به بهبود کارکردهای اجرایی این کودکان کمک می‌کند.
دکتر سعید ارشم، آقای محمد گراوند، دکتر عباس بهرام،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر نوع هدف گزینی و خودثبتی بر اکتساب و یادگیری خودتنظیم پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 70 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در شش گروه تجربی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. دادههای خودکارآمدی جمعآوری شده با پرسشنامه و دادههای عملکرد در آزمونهای اکتساب و یادداری از طریق تحلیل واریانس عاملی در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که گروههای هدف گزینی همراه با خودثبتی نسبت به گروههای هدف گزینی بدون خودثبتی و گروه کنترل، اجرا و خودکارآمدی بالاتری در طول آزمون اکتساب و یادداری پرتاب آزاد بسکتبال داشتند. این تحقیق نشان داد که انواع هدف گزینی می تواند از ابتدا با هم ترکیب و به نتایج مثبت در اجرا و یادگیری منجر شوند. خودثبتی برای اجرا و خودکارآمدی مهم است و می‌تواند در طول جلسات تربیت بدنی به آسانی تدریس و استفاده شود.
علی حسین ناصری، عباس بهرام، حمید صالحی، افخم دانشور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش تمرین کم خطا و پر خطا بر یادگیری مهارت هدف‌گیری نوجوانان کمتوان ذهنی و عادی بود. 20 نوجوان کمتوانذهنی از مدرسه استثنایی و 20 نوجوان عادی از مدرسه عادی شهرستان اردبیل در دامنه سنی 11 تا 13 سال (M=12, SD=0.8) انتخاب شدند. افراد عادی و کمتوان ذهنی به طور جداگانه با توجه به آزمون هوش وکسلر و آزمون حافظه کاری آلووی به‌طور تصادفی در دو گروه تمرینی کم خطا و پر خطا قرار گرفتند. تکلیف شامل پرتاب توپ بسکتبال به صورت پاس سینهای به سمت اهداف با دایرههای متحدالمرکز بود. این اهداف در ارتفاع سینه افراد در دیوار نصب میگردید. آزمودنی ها 200 کوشش تمرینی را در مرحله اکتساب در پنج بلوک تمرینی اجرا کردند. آزمون انتقال تکلیف منفرد و دوگانه به صورت فوری، تاخیری 24 ساعته و تاخیری یک هفتهای برگزار گردید. داده های این پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه با اندازههای تکراری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد گروه دارای کمترین درگیری حافظه کاری و کمترین خطا در هر دو نوع آزمودنی، هم در آزمون تکلیف منفرد (P ) و هم در آزمون تکلیف دوگانه (P ) بهتر بودند. گروه کم خطای عادی بهتر از گروه کم خطای کمتوانذهنی نبود، اما گروه پر خطای عادی بهتر از گروه پر خطای کمتوانذهنی است. یافته های این تحقیق با برآوردهای نظریه حلقه بسته آدامز، نظریه بازگماری و تا حدودی با برآوردهای ساختار نقطه چالش در خصوص وجود خطا در مرحله اکتساب همخوانی دارد؛ اما این یافته ها تا حدودی با برآوردهای نظریه طرحواره مغایرت دارد.
خانم مطهره السادات فانیان، دکتر رسول یاعلی، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش‌های یادگیری قیاسی و آشکار بر مهارت پیش‌بینی سرویس والیبال در زمان خستگی بود. به همین منظور 40 نفر از دانشجوی دختر با دامنه سنی 18 تا 24 سال به صورت نمونه در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار سرحال و خسته، یادگیری قیاسی سرحال و خسته تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان گروه یادگیری قیاسی از روش شبیه‌سازی مهارت و گروه یادگیری آشکار از روش سنتی جهت اجرای سرویس چکشی والیبال استفاده کردند. برای اعمال خستگی از پروتکل لیونز استفاده شد. همچنین برای پیش‌بینی میزان دقت و سرعت اجرای آزمودنی‌ها از بستر نرمافزار super lab استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو راهه تحلیل گردید. نتایج نشان داد اثر خستگی، نوع تمرین و اثر تعاملی خستگی- تمرین بر سرعت پیش‌بینی در کوشش‌های صحیح و اثر خستگی، نوع تمرین و اثر تعاملی خستگی- تمرین بر سرعت پیش‌بینی کوشش‌های اشتباه معنی‌دار نبود، اما اثر تعاملی خستگی- تمرین بر دقت پیش‌بینی در کوشش‌های صحیح (002/0p=) و اثر نوع تمرین در کوشش‌های اشتباه (019/0p=) معنی‌دار بود. با توجه به نتایج می‌توان گفت که اثر خستگی بر دقت پیش‌بینی بستگی به نوع یادگیری (یادگیری قیاسی) دارد که فرد اتخاذ می‌کند.
خانم الهام رادمهر، دکتر شهاب پروین پور، دکتر رسول یاعلی، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین دوتایی بر انگیزش و دقت مهارت پات‌گلف با تأکید بر نقش مکالمه و مشاهده بود. آزمودنی ها شامل40 دانشجوی زن در سنین 20-37 ( میانگین 78/24 ± 56/3) بود که به طور تصادفی در گروههای مشاهده/ مکالمه، مشاهده، مکالمه و کنترل به طور مساوی تقسیم شدندودر طی 60 کوشش اکتساب و10 کوشش یادداری می‌بایست توپ را به منطقه هدف هدایت کنند. جهت سنجش انگیزش قبل از شروع دوره تمرین پیش از اکتساب و یادداری پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس(2000) استفاده شد. دقت اجرا به وسیله میزان نزدیکی توپ به منطقه هدف از طریق محاسبه خطای منشعب اندازه گیری شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها در مقادیر انگیزش و دقت از تحلیل واریانس یک‌راهه و جهت بررسی نقش میانجی انگیزش بر نمرات دقت اجرا از آزمون هیز (2018) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دقت اجرای گروههای تحقیق در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنی دار وجود دارد .همچنین مقادیر انگیزش در گروه تمرین دوتایی مشاهده/ مکالمه نسبت به گروههای دیگر به طور معناداری بالاتر بود و انگیزش، نقش میانجی در اجرای کوشش‌های اکتساب و یادداری نداشت.لذا به مربیان توصیه میگردد در ارائه تمرینات دوتایی، هر دو منابع اطلاعاتی کلامی و مشاهدهای را مورد ملاحظه قرار دهند.
دکتر ایوب اسدی، خانم سوری حیدری، خانم فاطمه شیرمهنجی، خانم فاطمه کوچک پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعملهای توجهی و تمرینات مشاهدهای را بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان نشان دادهاند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعملهای توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانههای بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.
بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی، پروفسور عباس بهرام، پروفسور محمد تقی اقدسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی نقش استراتژی‌های یادگیری حرکتی (خطی، غیرخطی و افتراقی) در تجربه غوطه‌وری و کلاچ در فوتبالیست‌های مبتدی بود. شرکت‌کنندگان (66 نفر، میانگین سن =49/27 و انحراف استاندارد= 68/2) به‌صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی در سه گروه خطی، غیرخطی و افتراقی برای مدت سه ماه، دو جلسه در هفته و هر جلسه یک و نیم ساعت تمرین کردند. روش مطالعه کمی و کیفی بود که در بخش کمی از پرسشنامه غوطه‌وری و کلاچ و در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج آزمون توکی مؤثر بودن روش غیرخطی در تجربه غوطه‌وری و روش خطی در تجربه کلاچ را نمایان کرد (05/0>p). درروش افتراقی غوطه‌وری بیشتر از روش خطی (05/0>p) و کمتر از روش غیرخطی تجربه شد (05/0<p). در بخش کیفی چهار عامل هدف، لذت، تلاش و اکتشاف شناسایی شد که نتایج بخش کمی را پشتیبانی می‌کند. بر اساس نتایج این مطالعه روش‌های غیرخطی و افتراقی در تجربه غوطه‌وری و روش خطی در تجربه کلاچ مؤثر است.
خانم مریم خلجی، دکتر مهین عقدایی، دکتر علیرضا فارسی، دکتر آلساندرو پیراس،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
استفاده از بازخورد همزمان شنیداری با هدف یادگیری مسیر خیرگی از روش های جدید در حوزهی توجه است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر بازخورد دوحسی با استفاده از فراصوت حرکات چشم بر تصمیم گیری جهت ضربهی کلیر بدمینتون بود. راهبرد تحقیق نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون بدون گروه کنترل و روش آن بالینی بود. شرکت کنندگان تکلیف تشخیص جهت ضربه ی کلییر بدمینتون را در دو شرایط تمرینی تک حسی و دوحسی انجام دادند. در پیش آزمون، یادداری فوری و یادداری تاخیری دقت پاسخ، زمان پاسخ و مدت زمان تثبیت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در آزمون یادداری فوری و تاخیری شرکت کنندگان گروه دوحسی دقت پاسخ بالاتر و زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به گروه تک حسی داشتند. گروه دوحسی مدت زمان تثبیت بیشتری در مناطق کلیدی نسبت به گروه تک حسی در آزمون یادداری فوری و یادداری تاخیری داشتند. احتمالاً استفاده از بازخورد شنوایی را می توان به عنوان راهی برای بهبود مهارت تصمیم گیری در سطح مبتدی معرفی کرد.
خانم نسرین زندی، دکتر رسول یاعلی، دکتر عباس بهرام، دکتر شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه اثر نوع تمرین (پرخطا و کم خطا) و سطح مهارت بر توسعه بازنمایی ذهنی مهارت پات گلف بود. . بدین منظور، 44 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی (22 دختر، 22 پسر؛ میانگین سنی 34/22 و انحراف استاندارد37/4 ) به شیوه تصادفی در دو گروه کم خطا ( نزدیک به دور( و پرخطا (دور به نزدیک) قرار گرفتند. هر دو گروه در مرحله یک روزه اکتساب 3 بلوک 10 کوششی برای فواصل پرتاب (25، 50، 75، 100، 125، 150 و 200 سانتیمتری) تمرین کردند. گروه کم خطا تمرین را از نزدیکترین فاصله به هدف آغازکرد و به ترتیب به دورترین فاصله رسید اما گروه پرخطا از دورترین فاصله تمرین را شروع کرد و نهایتا به نزدیک ترین فاصله رسید. در پایان از آنها آزمون یادداری فوری گرفته شد. یک روز بعد از مرحله اکتساب، آزمونهای یادداری تاخیری، انتقال تکلیف منفرد (از فاصله 225 سانتیمتری) و انتقال تکلیف دوگانه (از فاصله200 سانتیمتری همزمان با پخش صوت) اجرا شدند. برای مقایسه اثر تمرینات کم خطا و پرخطا بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پات گلف تجزیه و تحلیل داده های مرحله اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه های مکرر (8×2) استفاده شد. جهت اندازه گیری ساختار بازنمایی های ذهنی شکل گرفته در دو گروه قبل و بعد دوره اکتساب از آزمون SDA-M استفاده شد و جهت تحلیل بازنمایی ها از تحلیل کلاستر سلسله مراتبی در سطح آلفا 05/0 استفاده شد. یافته ها تغییرات کارکردی قابل ملاحظه ای در ساختار بازنمایی ذهنی پس از تمرین نشان دادند که حاکی از آن است که مهارت های حرکتی با سازگاری عملکردی دانش مرتبط با عمل در حافظه بلندمدت همراه است.
علی شکوهی زاده، عباس بهرام، شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
نوعی بازخورد افزوده است که شامل نشان دادن یک ورزشکار یا اجرای یک مهارت به‌وسیله‌ی کلیپ ویدیویی از عملکرد خودش یا شخص دیگر در یک مهارت خاص است. هدف تحقیق حاضر تعیین اثربخشی تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. بدین منظور 24 دانش‌آموز پسر با دامنه‌ی سنی 11 تا 17 سال که هیچ تجربه‌ی قبلی در یادگیری شنای کرال سینه نداشتند دو گروه 12 نفرِ تمرین دوتایی و تمرین دوتایی همرا بابازخورد ویدیویی را تشکیل دادند. هر دو گروه ابتدا توسط مربی توجیه شدند سپس در گروه تمرین دوتایی یکی از مهارت آموزان وارد آب شد و دیگری بیرون آب اجرای او را مشاهده کرد و پس از اتمام کوشش خطاها و حرکات را با یار خود مرور کردند. در گروه تمرین دوتایی_بازخورد ویدیویی یکی از یارها از اجرای دیگری فیلم‌برداری می‌کرد و به او نشان می‌داد. مداخله تمرینی به مدت 8 جلسه و هر جلسه 10 کوشش تمرینی به طول انجامید و پس از پایان جلسه هشتم آزمون اکتساب شنای کرال سینه به طول 10 متر به عمل آمد و سپس به فاصله یک هفته مجدداً آزمون یادداری به عمل آمد و فیلم‌برداری شد. نتایج نشان داد دو گروه هم در اکتساب و هم در یادداری با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند و گروه تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی درمجموع عملکرد بهتری داشت. بر اساس نتایج می‌توان نتیجه‌گیری کرد که روش دوتایی-بازخورد ویدیویی، علاوه بر مقرون‌به‌صرفه بودن ازلحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به تمرین دوتایی در آموزش شنا دارد
.
دکتر سیدکاوس صالحی، دکتر فرزانه حاتمی، خانم فاطمه نوروزی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر وابستگی به فضای مجازی بر یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی بود. بدین منظور تعداد 48 نفر آزمودنی 16 تا 19 سال، به‌صورت در دسترس انتخاب و در چهار گروه (12 نفری) مشتمل بر وابسته به فضای مجازی – یادگیری صریح، وابسته به فضای مجازی - یادگیری ضمنی، عادی - یادگیری صریح و عادی - یادگیری ضمنی تقسیم شدند. به منظور تشخیص افراد وابسته به فضای مجازی و عادی از آزمون اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ، و برای بررسی یادگیری حرکتی شرکت‌کنندگان از نرمافزار SRTT استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازههای تکراری تحلیل گردید. یافته های تحقیق حاضر نشان داد وابستگی به فضای مجازی تأثیر معناداری بر یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی داشت به طوری که بین دو گروه افراد وابسته به فضای مجازی و همتایان عادی در یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی، تفاوت معناداری وجود داشت. افراد عادی عملکرد بهتری در هر دو حالت صریح و ضمنی نسبت به افراد وابسته به فضای مجازی داشتند. با توجه به یافته ها پیشنهاد میگردد با ایجاد برنامه‌های حرکتی پرنشاط در مدارس زمینه کاهش استفاده از فضای مجازی مفرط در دانش آموزان فراهم شود.
فاطمه جوکار، داوود فاضلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر القاء کلیشههای مثبت بر شایستگی ادراک شده، علاقه و یادگیری حرکتی دختران نوجوان بود. بدین منظور، از میان دختران نوجوان شهر شیراز، 30 دختر با دامنه سنی 13-10 ساله به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پس از انجام 10 کوشش، به‌طور تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و کنترل جای گرفتند. شرکت‌کنندگان قبل از ورود ، دستورالعملهای مرتبط را دریافت کردند، سپس از آنان خواسته شد باضربه بغل پا، اهداف معینی را هدف قرار دهند. شرکت‌کنندگان 24 ساعت پس از آخرین کوشش اکتساب در آزمون یادداری شرکت کردند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا قبل از پیش‌آزمون، بعد از اکتساب و قبل از یادداری به سؤالات مرتبط با شایستگی ادراک شده و علاقه/لذت پاسخ دهند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب (بلوکهای تمرینی)5Í(گروه‌ها)2 در مرحله اکتساب، آزمونهای تحلیل واریانس یک‌راهه در مراحل پیش‌آزمون و یادداری و آزمونهای تی مستقل برای پرسشنامهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 21 و در سطح اطمینان 05/0≥P استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو گروه بهبود معناداری در عملکرد در مرحله اکتساب داشتهاند. نتایج همچنین نشان داد کلیشههای مثبت باعث افزایش شایستگی ادراک شده و یادگیری حرکتی دختران نوجوان در مرحله یادداری میشود.
