سامانه نشریات علمی

---

هدف از این پژوهش تعیین تأثیر نوع جلب توجه بر عملکرد مهارت­های حرکتی مستلزم تولید نیروی (نزدیک به) بیشینه بود. در این آزمایش 28 دانشجوی دختر راست­دست با تجربه کم در مهارت پرتاب وزنه به صورت داوطلبانه انتخاب و بر اساس مسافت پرتاب در پیش­آزمون (شامل سه کوشش) به دو گروه توجه درونی و بیرونی تقسیم شدند. از آزمودنی­ها خواسته شده بود که با استفاده از تکنیک اوبراین وزنه را پرتاب کنند. آزمایش در سه جلسه انجام شد و هر جلسه شامل سه کوشش بود. دستورالعمل­ها مربوط به حرکات دست و بدن (توجه درونی) یا وزنه (توجه بیرونی) بودند. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب (جلسه)3× (گروه) 2 با اندازه­گیری مکرر عامل جلسه استفاده شد. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی در مقدار مسافت پرتاب وزنه بیشتر از گروه توجه درونی بود (05/0P<). همچنین اثر متقابل جلب توجه و جلسات تمرینی نیز معنادار بود (001/0P<). نتیجه اینکه دستورالعمل­های توجه بیرونی منجر به تولید نیروی بیشتری نسبت به دستورالعمل­های توجه درونی می­شوند این مطلب تأیید­کننده تعمیم­پذیری مزایای جلب توجه بیرونی در تکالیف تولید نیرو است که در مطالعات گذشته نشان داده شده است.

---

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رفتارهای مربی­گری بر کارایی مربی­گری و پویایی تیمی تیم­های حاضر در لیگ برتر والیبال کشور در سال 87 - 88 بوده ­است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مربیان و ورزشکاران تیم­های حاضر در لیگ برتر والیبال مردان، یعنی 13 تیم، و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. ابزار جمع­آوری داده­ها عبارت ­بودند ­از پرسش­نامه اطلاعات فردی ورزشکاران و مربیان فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999)، پرسش­نامه انسجام تیمی کارن، براولی ویدمایر (1985 )، پرسش­نامه کارایی مشارکتی فلتز و لیرج (1998)، پرسش­نامه رفتار مربی­گری مارتین و بارنز (1999)، پرسش­نامه کارایی مربی­گری فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره در سطح آلفای 0.05 حاکی از آن بود که رفتارهای مربی­گری یک مربی بر کارایی مربی­گری تأثیر دارد و کارایی مربی­گری به نوبه خود بر پویایی تیمی (انسجام تیمی) تأثیر می­گذارد. ضمن اینکه رفتارهای مربی­گری نیز بر کارایی مربی­گری و انسجام تیمی تأثیرگذار است. به طور کلی مشاهده شد که رفتارهای مربی­گری توان پیش­بینی کارایی مربی­گری و پویایی تیمی (انسجام تیمی و کارایی مشارکتی بازیکنان) را دارد. همچنین کارایی مربی­گری نیز توان پیش­بینی پویایی تیمی (انسجام تیمی) را دارد. نتایج پژوهش نشان می­دهد که برخی از عناصر دوازده­گانه مربی­گری همچون تقویت، آموزش فنی اقتضایی اشتباه، و روابط عمومی و سازماندهی توان پیش­بینی کارایی مربی­گری و پویایی تیمی را دارند و هرچه بر میزان استفاده از این نوع الگوهای رفتاری افزوده می­شود، بهبود بیشتری در میزان کارایی مربی­گری مربی و پویایی تیمی مشاهده   می­گردد. از طرف دیگر، به­کارگیری الگوهای رفتاری منفی همچون تنبیه و آموزش فنی تنبیهی تأثیر منفی بر میزان کارآمدی مربی دارد.

---

تحقیق حاضر سبک رهبری خلاق مدیران هیئت­های ورزشی استان قم را با توجه به سه دیدگاه رهبری تحول­گرا، عمل­گرا و مردم­مدار را مورد بررسی قرار داده است. ازبین 35 هیئت، نواب رئیس و دبیران 33 هیئت ورزشی (63 n=) دو پرسش­نامه ویژگی­های فـردی و پرسش­نامه سبـک رهبری خلاق (CLQ) را تکمیل کردند. پرسش­نامه CLQ شامل 20 سؤال بود که 3 بعد سبک رهبری شامل سبک عمل­گرا، تحول­گرا و مردم­مدار را اندازه­گیری کرده است. پایایی پرسش­نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 97/0 =&alpha به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، آزمون­های کلموگروف اسمیرنوف، یومان ویتنی و کروسکال والیس در سطح معنی­داری 05/0 &geP به کار گرفته شد.  
نتایج نشان داد تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس جنسیت مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و51/0- =Z) وجود داشت. همچنین به طور مجزا تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق   تحول­گرا بر اساس جنسیت مسئولان (01/0 &geP و48/0-  =Z)، بین سبک رهبری خلاق عمل­گرا بر اساس جنسیت مسئولان (05/0 &geP و64/0- =Z) و تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق مردم­مدار بر اساس جنسیت مسئولان (01/0 &geP و41/0- Z=) وجود داشت. همچنین تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس سمت مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و60/0- Z=) و به طور مجزا تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق تحول­گرا بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و44/0-Z=) و تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق مردم­مدار بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و60/0- Z=) وجود داشت. ولی بین سبک رهبری خلاق عمل­گرا بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و78/0- = Z) تفاوت معنی­داری وجود نداشت. از طرفی دیگر، تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس وضعیت استخدامی مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و41/9 = X²) و تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس سابقه فعالیت مسئولان هیئت­های ورزشی (01/0 &geP و25/13= X²) وجود داشت. 

---

هدف تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون­های منتخب بود. بدین منظور از پرسش­نامه استاندارد دی ژی (2005)، که ترکیبی از 3 پرسش­نامه استاندارد است  استفاده شد. پایایی پرسش­نامه پس از مطالعه­ای مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 86/0= &alpha به دست آمد. جامعه آماری مورد نظر تحقیق را تمامی کارکنان فدراسیون­های شنا، بسکتبال، هندبال، جودو، دو و میدانی و ژیمناستیک تشکیل داده­اند و نمونه برابر با جامعه آماری است(73 n=). برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و استنباطی (میانگین، انحراف معیار و جداول توزیع فراوانی، کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته­های تحقیق نشان داد که بین رضایت شغلی (01/0p< ،651/0r=) و تعهد سازمانی هنجاری (01/0p< ،558/0r=)  با کیفیت خدمات داخلی کارکنان فدراسیون­های منتخب ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین تعهد سازمانی عاطفی و تعهد سازمانی مستمر با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون­های منتخب رابطه معناداری وجود ندارد. لذا می­توان گفت از طریق  برنامه­ریزی برای افزایش رضایت  کارکنان و کمک به القای حس تعلق  آن­ها به سازمان، خدمات مناسب­تری را برای مشتریان داخلی و خارجی سازمان ارائه کرد.

---

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تمرین و تعلیم مفاهیم آمادگی بر عوامل آمادگی جسمانی با بررسی نقش میانجی عوامل روان­شناختی انجام گرفت. 84 نفر از دانش­آموزان سالم و غیر ورزشکار (با میانگین و انحراف سنی 49/0± 5/12، قد 1/6 ± 8/153 سانتی­متر و وزن 3/7±25/46 کیلوگرم) که به مدت 3 الی 6 ماه فعالیت منظم ورزشی نداشتند، به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به روش تصادفی در سه گروه تمرین- تعلیم، تمرین و کنترل (n=28) تقسیم شدند. از پرسش­نامۀ بهداشتی– ورزشی و دانشی محقق­ساخته و پرسش­نامه انگیزش درونی  دسی وریان (1998) و آزمون­های مربوط به عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای جمع­آوری اطلاعات در مرحلۀ پیش و پس­آزمون استفاده شد. از تحلیل واریـانس چند متغیـره (MANOVA) و تحـلیل واریانس سـاده برای مقایسه آمادگی جسمانی و عوامل روان­شناختی و مقایسه هر یک از عوامل در بین گروه­ها و از آزمون­های تعقیبی (LSD) برای مقایسه جفتی هریک از عوامـل در بین گروه­ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین گروه­های مورد بررسی در شاخص­های آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی- عروقی (p=0/001)، انعطاف­پذیری (p=0/000)، استقامت عضلانی (p=0/000)، قدرت پنجه (p=0/032) و شاخص­های روان­شناختی شامل انگیزش (p=0/009) و دانش (p=0/000) تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی (LSD) نشان دادند استقامت قلبی– عروقی گروه تمرین- تعلیم از هر ­دو گروه تمرین و کنترل بهتر است. انعطاف­پذیری و استقامت عضلات شکم گروه کنترل از هر دو گروه تمرین و تمرین- تعلیم کمتر بود، اما دو گروه تمرین و تمرین- تعلیم اختلاف معناداری با هم نداشتند. قدرت پنجه و انگیزه درونی گروه تمرین از گروه تمرین-  تعلیم و کنترل بهتر شد. درنهایت، میزان دانش گروه تمرین- تعلیم از هر دو گروه تمرین و کنترل بهتر بود، در حالی که دو گروه تمرین و کنترل برتری نسبت به یکدیگر نداشتند. به طور کلی، نتایج این پژوهش مؤید تأثیر تمرین- تعلیم مفاهیم آمادگی روی برخی عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی از طریق افزایش سطح دانش و تغییر نوع نگرش افراد در جهت مثبت و بالا­بردن سطح انگیزه درونی بود.

---

هدف این تحقیق تعیین رابطه نگرش، ساختار سازمانی و جو سازمانی با انتشار فن­آوری اطلاعات در سازمان­های منتخب ورزشی ایران بود. 176 نفر مدیر و 194 نفر کارشناس با استفاده از شیوۀ نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری پرسش­نامه­های نگرش، ساختار سازمانی، جـو سازمـانی و انتشار فن­آوری اطلاعات بود. برای تعیین روایی صوری و محتوایی (از نظرات متخصصان)، روایی سازه (از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) استفاده شد. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی چندگانه و رگرسیون چندمتغیری) مناسب نرم­افزار «LISREL » (نسخه52/8) و «SPSS» (نسخه16) استفاده گردید. یافته­ها ارتباط مثبت و معنی­داری بین نگرش، ساختار سازمانی، جو سازمانی و مؤلـفه­های آن از دیدگاه مدیـران و کارشناسان سازمان تربیـت­بدنی، فـدراسیون­های ورزشی و اداره­کل تربیت­بدنی مدارس با انتشار فن­آوری اطلاعات نشان دادند. با توجه به یافته­های تحقیق می­توان گفت در شرایط کنونی داشتن رویکرد منطقی به مسائل، مشکلات، نواقص و موانع موجود در نیل به انتشار فن­آوری اطلاعات انکارناپذیر است.

---

هدف تحقیق بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم­یافته و پارامتر طی تمرین بدنی و مشاهده­ای بود. 90  آزمودنی به طور تصادفی به شش گروه تمرین بدنی و مشاهده­ای (بازخورد خودکنترلی، جفت­شده، آزمونگر) تقسیم شدند و  برای اجرای تکلیف از دستگاه زمان­بندی متوالی استفاده شد. تکلیف  فشردن کلیدهای 2، 6، 8 و 4 با حفظ زمان­بندی نسبی و مطلق معین بود. در مرحله اکتساب 72 و  یادداری و  انتقال 12 کوشش انجام شد. داده­ها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثر بازخورد در دسته کوشش­های اکتساب معنی­دار بود (05/0P &le) و گروه خودکنترلی و آزمونگر خطای زمان­بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت­شده داشت. در مرحله یادداری و انتقال  اثر بازخورد و نوع تمرین بر زمان­بندی نسبی معنی­دار بود (05/0P &le) و گروه  خودکنترلی دارای خطای زمان­بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه­های جفت­شده و آزمونگر بود.

---

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط فرهنگ سازمانی با اثربخشی مدیریت دانش و اثربخشی سازمانی در برخی سازمـان­های ورزشـی ایران بود. بدین­منظور 169 مدیر و 209 کارشناس با استفاده از نمونه­گیری تصـادفی به­عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری شامل پرسش­نامه­های استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون (2007)، اثربخشی مدیریت دانش گولد و همکاران (2001) و اثربخشی سازمانی چاین (2004) بودند. جهت تعیین روایی صوری و محتوایی (از نظرات متخصصان)، روایی سازه (از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) استفاده شد در جهت تعیین روابط علی و ارائه مدل نیز از روش معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. درنهایت، یافته­های تحقیق ضمن تأیید مدل استخراج­شده نشان دادند که فرهنگ سازمانی به ترتیب تأثیر مستقیم و غیرمستقیم مثبت و معناداری برابر با 55/0 و 31/0 بر اثربخشی سازمانی دارد. اثربخشی مدیریت دانش نیز تأثیر مثبت و معناداری برابر با 41/0 بر اثربخشی سازمانی دارد و درنهایت فرهنگ سازمانی تأثیر مثبت و معناداری برابر با 66/0 بر اثربخشی مدیریت دانش دارد. بنابراین سازمان­های موجود جهت دستیابی به حداکثر اثربخشی سازمانی نیاز به تقویت هرچه بیشتر ابعاد مأموریت و یک­پارچگی فرهنگ سازمانی دارند تا زمینه مساعدی برای رشد فعالیت­های خلق کنند و تسهیم دانش به­وجود آورند.

---

این تحقیق با هدف تعیین رابطه بین فرهنگ سازمانی با کارآفرینی سازمانی در ادارۀ کل تربیت­بدنی استان تهران انجام شد روش تحقیق همبستگی بود و به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان و رؤسای اداره کل تربیت­بدنی استان تهران بود. به علت محدود­بودن جامعه تحقیق، نمونه برابر با جامعه (102n=) در نظر گرفته شد. به منظور جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه دموگرافیک پرسش­نامه فرهنگ سازمانی دنیسون (955/0&alpha=) و پرسش­نامه کارآفرینی سازمانی (953/0&alpha=) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون کلوموگروف – اسمیرنوف و برای تعیین نرمال­بودن داده­ها و برای تعیین ارتباط از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و کار­آفرینی سازمانی ارتباط مثبت و معنی­داری وجود دارد (05/0p<،331/0r₌). در میان مؤلفه‌های کار­آفرینی سازمانی، ساختار (333/0r₌)، اهداف و استراتژی (430/0r₌)، حمایت مدیریت (271/0r₌) و سیستم پاداش و تشویق (256/0r₌) با فرهنگ سازمانی ارتباط مثبت و معنی­داری نشان دادند (05/0p<)، اما بین سیستم آموزش و اطلاعات و فرهنگ سازمانی ارتباط معنی­داری مشاهده نشد (05/0

---

مبحث تعادل رقابتی برای مسابقات ورزشی توجه زیادی را در رشته اقتصاد ورزش به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش­بینی هواداران اطلاق می­شود درباره اینکه کدام تیم برنده خواهد شد. در این مقاله روند وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه­ای فوتبال ایران مورد مطالعه قرار گرفت. این رهیافت مؤید این موضوع خواهد بود که لیگ‌های ورزشی برای پویابودن و باقی­ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، نیازمند سطح مطمئنی از تعادل رقابتی­اند. بنابراین با استفاده از اطلاعات لیگ برتر ایران، برای دوره زمانی 1380-1388 و بهره­گیری از شاخص‌های تشخیص تعادل رقابتی در اقتصاد شامل (C5ICB) و (HICB) توزیع قدرت برآورد گردید. نتایج نشان داد، طی فصول گذشته مسابقات تعادل رقابتی در بین دوره‌های لیگ برتر رو به بهبود بوده است، به طوری که لیگ حرفه­ای فوتبال طی سال­های 1380 تا 1388 با روندی نزولی مواجه بوده که نشان­دهنده پیش­بینی ناپذیر بودن نتایج مسابقات است. براساس روند حاصل از شاخص‌های تعادل رقابتی مشاهده می‌شود لیگ فوتبال ایران در سال 1383 بدترین و در سال 1386 بهترین وضعیت تعادل رقابتی را بین دوره‌های لیگ برتر داشته است. در مجموع پیشنهاد می‌شود برای حفظ تعادل رقابتی لیگ‌های حرفه‌ای فوتبال، قوانین خاصی برای باشگاه‌ها بالاخص در زمینه نقل و انتقال بازیکنان تدوین گردد تا متعاقب آن صنعت فوتبال نیز نهایت بهره اقتصادی را از مزایای حاصل از درآمدزایی و حمایت مالی این وضعیت ببرد.

---

هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل تطبیق­پذیری موانع مشارکت ورزشی دبیران زن و مقایسه موانع سه­گانه در دو گروه دبیران ورزشکار و غیرورزشکار با استفاده از مدل هرمی موانع کرافورد بود. روش تحقیق توصیفی از نوع مقایسه­ای است که به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق را کلیۀ دبیران زن شاغل در مقطع متوسطه آموزش و پرورش تشکیل دادند (923N=). نمونه تحقیق با استفاده از جدول مورگان 269 نفر تعیین شد که با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­ای انتخاب شدند و در نهایت 230 نفر از آن­ها به­طور کامل در تحقیق همکاری کردند. از این تعداد 108 نفر ورزشکار و 122 نفر غیرورزشکار بودند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه­ محقق­ساخته با40 سؤال بود، که براساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت تدوین شده بود و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 86/0 تعیین گردید. موانع مشارکت ورزشی در سه حوزه موانع ساختاری، بین­فردی و درون­فردی  و در 6 مؤلفۀ فرهنگی _اجتماعی، اقتصادی _مالی، منابع انسانی، رفتارهای خانوادگی، امکانات و تسهیلات و رسانه و تبلیغات بررسی شد. تطبیق‌پذیری موانع مشارکت ورزشی در این سه حوزه با استفاده از مدل هرمی موانع کرافورد مورد بررسی قرار گرفت. درنهایت، با استفاده از آزمون t تک­نمونه­ای، میزان تأثیرگذاری هریک از عوامل سه‌گانه و آزمون فریدمن موانع اولویت‌بندی شد و سپس به مقایسه عوامل سه‌گانه در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار پرداخته شد. نتایج نشان داد در هر دو دسته دبیران زن ورزشکار و غیرورزشکار موانع ساختاری مهم‌ترین و تأثیرگذارترین موانع به حساب می­آیند و موانع بین­فردی و موانع درون­فردی در درجه بعدی اهمیت قرار دارند. اولویت­بندی موانع مشارکت ورزشی دبیران در سه حوزه مذکور قابل تطبیق با مدل هرمی موانع کرافورد نبود، بنابراین توجه به موانع ساختاری و زیربنایی در حیطه تحقیق حاضر لازم و ضروری است و برطرف­کردن موانع ساختاری گام مؤثر و مفیدی در ارتقای فرهنگ ورزش و سلامت به حساب می‌آید.

---

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر اجرای یک دوره برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی[1]  بر مهارت­های ذهنی منتخب و عملکرد تکواندوکاران نوجوان زن تیم ملی ایران در سال 1388 بود. جهت اجرای این پژوهش 22 تکواندوکار ملی­پوش زن با میانگین 16 سال به طور هدفمند انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر) و آزمایش (12 نفر) تقسیم شدند. سپس هر دو گروه در پیش­آزمون، پرسش­نامه سنجش مهارت­های ذهنی اوتاوا (نسخه 3) را به منظور ارزیابی مهارت­های ذهنی و نیز چک­لیست محقق­ساخته را به منظور ارزیابی عملکرد تکمیل کردند. بر اساس اطلاعات به­دست­آمده از پرسش­نامه­ها در پیش­آزمون و با توجه به ضعف آزمودنی­ها در مهارت­های واکنش به استرس، کنترل ترس و  تمرکز، از یک برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی که شامل هدف­گزینی، آرام­سازی و  تصویرسازی بود استفاده شد و بعد از چهارماه اجرای برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی، از هر دو گروه پس­آزمون به­عمل آمد. نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد که بین گروه کنترل و آزمایش در مهارت­های واکنش به استرس و  تمرکز پس از اجرای یک دوره برنامه تمرین مهارت­های روان­شناختی تفاوت معنی­داری وجود داشت (05/0>P). اما در مهارت کنترل ترس بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0P). درنهایت، نتایج این مطالعه نشان داد تمرین مهارت­های روان­شناختی می­تواند در ارتقای عملکرد نهایی تکواندوکاران نوجوان زن تیم ملی ایران تأثیرگذار باشد.
[1] Psychological skills training

---

مدیریت تعارض از مهارت­های بین­فردی رهبری است و استفاده از سبک‌های مناسب رهبری می‌تواند منجر به مدیریت اثربخش تعارضات شود. هدف این تحقیق تعیین ارتباط بین سبک‌های رهبری تحول‌گرا و عمل‌گرا در چارچوب مدل باس (1985) با راهبردهای مدیریت تعارض مربیان لیگ‌های برتر فوتسال ایران بود. سبک رهبری مربیان از طریق پرسش‌‌نامه رهبری چندعاملی MLQ (1996) و راهبردهای مدیریت تعارض از طریق پرسش‌نامه OCCI (1991) اندازه‌گیری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 360 بازیکن بود که از بین آنان 197 نفر به صورت تصادفی به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های فوق پس از تعیین روایی و پایایی توزیع گردید. به منظور تحلیل داده‌ها روش آمار توصیفی و آمار استنباطی به­کار گرفته شد. در بخش آمار استنباطی، برای تعیین رابطه بین سبک‌های رهبری و راهبردهای مدیریت تعارض از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد سبک رهبری تحول‌گرا با راهبرد همکاری ارتباط مثبت‌ معنی‌دار و با راهبردهای مصالحه، اجتناب، سازش و رقابت ارتباط منفی‌معنی‌داری داشت (01/0 P<). سبک رهبری عمل‌گرا با راهبردهای همکاری، مصالحه و رقابت ارتباط مثبت معنی‌دار (01/0 P<) و با راهبرد اجتناب (01/0 P<) و سازش (05/0 P<) ارتباط منفی معنی‌داری داشت.  سبک رهبری عدم مداخله با راهبردهای همکاری و رقابت ارتباط منفی معنی‌دار (05/0 P<) و با راهبردهای اجتناب و سازش ارتباط مثبت معنی‌دار (01/0 P<) داشت و با راهبرد مصالحه ارتباط معنی‌داری نداشت. با توجه به  این واقعیت که راهبرد همکاری نشانه استفاده سازنده، راهبردهای اجتناب و رقابت نشانه استفاده غیرسازنده و راهبردهای مصالحه و سازش نشانه استفاده مختلط از تعارض هستند، چنین استنباط می‌شود که سبک‌های رهبریتحول‌گرا و عمل‌گرای مربیان با مدیریت مؤثر تعارضات ارتباط مثبت دارند که در این بین، ارتباط سبک رهبری تحول‌گرا قوی‌تر است. 

---

هدف این مطالعه مقایسه عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران ورزشی لیگ­های برتر فوتبال، بسکتبال و والیبال بود. نمونه مطالعه 500 نفر تماشاگر از هر لیگ بود که به طور تصادفی از میان تماشاگران حاضر در ورزشگاه­ها  انتخاب شدند. این پژوهش مطالعه­ای کاربردی است که به صورت پیمایشی انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از آمار توصیفی شامل شاخص­های گرایش مرکزی و شاخص­های پراکندگی و آمار استنباطی آزمون تحلیل عامل تأییدی، آزمون لوین جهت تعیین تجانس واریانس، آزمون تحلیل واریانس یک­راهه و آزمون ولچ برای مقایسه میانگین­ها در عوامل شناسایی­شده و آزمون­های تعقیبی LSD و TAMHANE `S  بودند که با به کارگیری نرم­افزارهای SPSS و AMOS  استفاده شدند. نتایج 8 عامل را، که مجموعاً 75/53 درصد از واریانس عوامل موثر بر حضور تماشاگران را تبیین می­کند، نشان داد. این عوامل شامل تأسیسات، اطلاعات و جذابیت، عملکرد و قدمت تیم­ها، زمان­بندی و اطلاع­رسانی، پیروزی نیابتی، تعامل و گریز و هیجان بودند. نتایج در بخش آزمون فرضیات نشان داد به­جز عامل تأسیسات و عامل زمان­بندی و اطلاع­رسانی، هر سه گروه تماشاگران فوتبال، بسکتبال و والیبال لیگ برتر، در سایر عوامل تفاوت معنی­داری با یکدیگر دارند. یافته­های این مطالعه نشان داد درکنار اینکه میانگین عوامل مختلف مؤثر در حضور تماشاگران لیگ­های برتر فوتبال، بسکتبال و والیبال با یکدیگر متفاوت­اند، از اولویت­بندی متفاوتی نیز برخوردارند.

---

هدف این پژوهش مقایسه وضعیت ایمنی و بهداشتی اماکن سرپوشیده ورزشی اداره کل تربیت بدنی و سازمان آموزش و پرورش استان همدان با استانداردها بود. پژوهش از نوع علی- مقایسه­ای و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل اماکن ورزشی سرپوشیده اداره کل تربیت­بدنی استان همدان (130N=) و سازمان آموزش و پرورش (51N=) این استان به استثنای استخرها و نمونه پژوهش برابر با جامعه بود. گردآوری داده­ها به شکل میدانی و با استفاده از دو چک­لیست ارزشیابی ایمنی و بهداشت تجهیزات و اماکن سرپوشیده ورزشی فرزام (1388) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل آزمون تی تک­نمونه‌ای و تی مستقل) و با نرم­افزار spss.15 انجام شد. نتایج نشان داد که وضعیت ایمنی و بهداشت اماکن ورزشی سرپوشیده اداره کل تربیت­بدنی و سازمان آموزش و پرورش استان همدان، از نظر همه مؤلفه­های تحت بررسی در مقایسه با استانداردها به طور معنی­داری در سطح پایینی قرار داشتند (05/0= &alpha). وضعیت ایمنی و بهداشت تأسیسات و ساختمان اماکن سرپوشیده ورزشی اداره کل تربیت­بدنی و سازمان آموزش و پرورش نیز به لحاظ وضعیت حفاظ­ها، بنا، نور و صوت، سرویس­های بهداشتی، رختکن و دوش­ها، تهویه و دما­ساز با یکدیگر تفاوت معنی­داری داشتند، به­طوری­که اداره کل تربیت­بدنی وضعیت بهتری داشت. در مقایسه وضعیت ایمنی و بهداشت تجهیزات سالن­های ورزشی فوتسال، هندبال، والیبال، بسکتبال و بدمینتون و نیز مناطق فعالیت سالن­های ورزشی مزبور تفاوت معنی­داری بین دو سازمان مشاهده شد، به­طوری­که سازمان آموزش و پرورش در وضعیت بهتری قرار داشت.

---

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط کیفیت خدمات، رضایت­مندی و وفاداری با قصد حضور آتی مشتریان در مراکز آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان رشت است. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع همبستگی است که به شکل میدانی صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مشتریان باشگاه­ها و مراکز آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان رشت که دست­کم یک سال سابقه فعالیت ورزشی داشته­اند را تشکیل دادند که با توجه به تعداد جامعه گزارش­شده از اداره کل تربیت بدنی شهرستان (150 نفر) و طبق فرمول تعیین نمونه مورگان 108 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش­نامه­های استاندارد کیفیت خدمات (QSS) الکساندریس (1999)، وفاداری مشتریان (ALS) آلن (1990)، رضایت مشتری (OCS) ویکتور (2002) و تصمیمات رفتاری آتی (BFIS) بری (1996) استفاده شد (8).  نتایج نشان داد بین متغیر کیفیت خدمات با وفاداری (395/0r=)، رضایت­مندی و قصد حضور آتی(486/0r=) رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد (05/0P&le). بین وفاداری با رضایت­مندی(286/0r=) و قصد حضور آتی (524/0r=) مشتریان نیز رابطه مثبت و معنی­داری مشاهده شد (05/0P&le). درنهایت رضایت­مندی مشتریان با قصد حضور آتی آن‌ها (505/0r=) رابطه مثبت و معنی­داری داشت (05/0P&le). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد تنها رضایت­مندی  (745/4t=) و وفاداری (185/3t=) قابلیت پیشگویی قصد حضور را داشتند و متغیر کیفیت خدمات نقش متغیر واسطه یا بینابین را ایفا کرد (05/0P&le).  با عنایت به یافته‌ها، مسئولان و مدیران باشگاه‌های آمادگی جسمانی و ایروبیک، با ارزیابی مستمر وضعیت موجود و ارائه خدمات ملموس‌تر به مشتریان شرکت­کننده، نقش بسیار مهمی درجهت رضایت و وفاداری این افراد برعهده دارند و می­توانند حضور مجدد این گروه را تضمین کنند.

---

هدف این تحقیق مطالعه ارتباط بین عدالت سازمانی ادراک­شده توسط کارشناسان سازمان تربیت­بدنی جمهوری اسلامی ایران با رضایت شغلی و تعهد سازمانی آنان است. به­این­منظور از سه پرسش­نامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006)، پرسش­نامه رضایت شغلی گانون (مقیمی، 1385) و پرسش­نامه تعهد سازمانی استیرز و همکارانش (مقیمی، 1385) استفاده شد. پس از تأیید روایی و پایایی (عدالت سازمانی 92/0=&alpha، رضایت شغلی 96/0 =&alpha و تعهد سازمانی 70/0=&alpha)، پرسش­نامه­ها در بین نمونه آماری که 118 نفر از کارشناسان سازمان تحت مطالعه بود توزیع گردید. در این تحقیق از شاخص­های توصیفی و آزمون­های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده کردیم. یافته­ها نشان داد در بین مؤلفه­های ادراک از عدالت سازمانی در سازمان تربیت­بدنی ایران، مؤلفه­ عدالت توزیعی در پاداش (07/5± 67/10M=) کمترین امتیاز و مؤلفه­ عدالت تعاملی (61/2± 45/10M=) بیشترین امتیاز را (با توجه به حداکثر امتیازاتشان) دارا بودند. در کل ادراک از عدالت سازمانی در این سازمان در وضعیت مطلوبی قرار ندارد (97/11 ±62/44M=، از حداکثر امتیاز 85). اما دو متغیر رضایت شغلی و تعهد سازمانی در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار گرفته ­است. همبستگی مثبت و معنی­داری نیز بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی (01/0>p و 431/0=r)، ادراک از عدالت سازمانی با رضایت شغلی (01/0>p و 457/0=r) و ادراک از عدالت سازمانی با تعهد سازمانی (05/0>p و 273/0=r) در سازمان تربیت بدنی ایران مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که متغیر پیش­بین (عدالت سازمانی) به طور مستقیم نمی­تواند متغیر تعهد سازمانی (ملاک) را تبیین کند، اما ازطریق تحلیل مسیر، متغیرهای پیش­بین رضایت شغلی و عدالت سازمانی به طور معنی­داری متغیر ملاک (تعهد سازمانی) را تبیین می­کنند و پیش­بین معنی­داری برای تعهد سازمانی هستند.

---

مطالعه حاضر به رتبه‌بندی موانع پیاده‌سازی استراتژی‌ها در نظام ورزش کشور با استفاده از فرآیند تحلیل   سلسله­مراتبی پرداخته است. شرکت‌کنندگان در این پژوهش صاحب‌نظران و نخبگان آشنا به مدیریت استراتژیک بودند که در تدوین یا اجرای استراتژی‌های نظام ورزش کشور نقش داشتند (n=21). بدین­منظور، با تهیه پرسش­نامه‌زوج مقیاسی برمبنای AHP، و تأیید روایی آن توسط 6 تن از متخصصان، به وزن­دهی و رتبه‌بندی موانع شناسایی­شده به­وسیله نرم­افزار Expert Choice پرداخته شد. تحلیل خروجی نرم­افزار نشان داد موانع مرحله انتقال استراتژی‌ها به عمل با وزن 307/0 مهم­ترین مؤلفه پیش‌روی پیاده‌سازی استراتژی‌های نظام ورزش کشور هستند. یافته‌ها نشان داد عدم شایسته­سالاری در تعیین مدیران ورزشی (وزن284/0) مهم­ترین مانع بخش زیربنایی، عدم توجه به قابلیت اجرایی برنامه‌های استراتژیک در هنگام تدوین (آرمان‌گرا بودن برنامه‌ها) (وزن228/0) مهم­ترین مانع مرحله تدوین استراتژی‌ها، تعهد و اعتقاد اندک برخی مدیران برای پیاده‌سازی استراتژی‌ها (وزن 32/0) مهم­ترین مانع مرحله انتقال استراتژی‌ها به عمل و بی­توجهی به اجرای استراتژی‌ها در بودجه­بندی و تخصیص اعتبارات (وزن 229/0) مهم­ترین مانع مرحله اجرای استراتژی‌ها است. یافته‌های پژوهش حاضر می‌تواند منشأ راهکارهایی برای تدوین‌کنندگان و اجراکنندگان برنامه‌های استراتژیک در سازمان‌های ورزشی باشد.

---

بسیاری از روابط فردی در موقعیت­های ورزشی شکل می­گیرد (1). رابطه بین ورزشکار و مربی یکی از این ارتباطات است که به­لحاظ مدت زمان و شدت روابطی مرسوم بین رهبر و پیرو قلمداد می­شود. در چنین محیطی، مؤلفه کلیدی در تعیین اثربخشی رهبری اعتمادِ زیردستان به رهبر است (2) .بنابراین اهداف پژوهش حاضر تعیین ارتباط اعتماد ورزشکار به مربی با عملکرد و شناسایی سهم مقدمات و پیامدهای اعتماد در ارتقای عملکرد ورزشی بوده است. الگوی نظری پیشنهاد شد که در آن ویژگی و رفتارهای مربی مقدمات، و تعهد، همکاری، مخاطره­پذیری و عملکرد پیامدهای اعتماد معرفی شدند. گرایش به اعتماد و شهرت عوامل تعدیل­کننده فرض شدند. قهرمانان ژیمناستیک، شیرجه و ووشو جامعه آماری در دسترس را تشکیل دادند (142n=). ابزار تحقیق بسته پرسش­نامه­ای مشتمل بر پنج بخش بود. برای هنجاریابی پرسش­نامه­ها از تحلیل عامل و جهت تحلیل داده­ها از رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته­ها نشان داد در نیمه اول الگو، مقدمات اعتماد به مربی، یعنی  ویژگی­ها و رفتارهای مشهود مربی، پیش­بین­های معناداری برای اعتماد ورزشکار به مربی محسوب می­شوند و گرایش به اعتماد ورزشکار عامل تعدیل­کننده رابطه بین ویژگی­های مربی و اعتماد ورزشکار است. ازطرفی در نیمه دوم الگو، تعهد به مربی، تمایل به همکاری با مربی و مخاطره­پذیری ورزشکار، به­عنوان پیامدهای اعتماد به مربی، پیش­بین­های معناداری برای عملکرد مشهود ورزشکار هستند. اعتماد به مربی به­طور غیرمستقیم و به­واسطه تعهد و تمایل به همکاری با مربی، با عملکرد مشهود ورزشکار در ارتباط است. هیچ­گونه ارتباط معناداری بین اعتماد به مربی و پیامدهای حاصل از آن با عملکرد واقعی ورزشکار مشاهده نشد.

---

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان ارتباط رفتارهای مربی‌ با انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی ورزشکاران لیگ برتر هندبال بود. بدین­منظور از پرسش‌نامه رفتار مربیگری (CBQ) مارتین و بارنز (1999) و پرسش‌نامه انگیزش رقابت ورزشی ویلیس (SAI) برای بررسی انگیزش موفقیت استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد تیم‌های هندبال، رتبه آن‌ها در جدول ملاک قرار گرفت. پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (پرسش‌نامه رفتار مربی‌، 75/0= &alpha، پرسش‌نامه انگیزش رقابت ورزشی،74/0= &alpha)  به‌دست آمد. جامعه آماری، شامل ورزشکاران حاضر در لیگ برتر هندبال در سال90-1389 بود. با درنظرگرفتن 14بازیکن برای هر تیم، 168 نفر      به­عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ جهت سنجش تجانس درونی سؤالات پرسش­نامه‌ها، تحلیل عامل تأییدی C‏FA[1] جهت سنجش روایی سازه ابزار گردآوری داده‌ها، مدل‌یابی معادلات ساختاریSEM[2] به‌منظور به آزمون گذاشتن مدل پیشنهادی، و نیز آزمون فرضیه‌ها) استفاده شد. یافته‌ها نشان داد بین رفتارهای واکنشی مثبت و انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه معنی‌داری وجود دارد. یافته‌ها حاکی از ارتباط منفی و معنی‌دار رفتارهای واکنشی منفی و انگیزش موفقیت بازیکنان بود. بین رفتارهای واکنشی مثبت و منفی و رفتارهای طبیعی با عملکرد تیمی رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. یافته‌ها نشان داد بین رفتارهای طبیعی و انگیزش موفقیت رابطه معنی‌داری وجود دارد. ارتباط بین انگیزش موفقیت و عملکرد تیمی هم معنی‌دار بود. با توجه به یافته‌های تحقیق، برنامه­ریزی به‌منظور توسعه آگاهی مربیان از رفتارهای مربیگری و اطلاع­رسانی در جهت اثراتی که مربی می‌تواند بر عملکرد و موفقیت کلی تیم و ورزشکاران داشته باشد، ضروری به نظر می‌رسد.
[1] Confirmatory Factor Analysis [2] Structural Equations Modeling